Sahit Osmani
E pamatur ishte sfida drejt kraterit të vullkanit
Tani të kërkojnë të zbresësh rrathëve të ferrit
Shkallët ku ti u ngrite ishin kreshtat e maleve
Aty ku shkëlqen liria në zemrat e atdhetarëve
Të qan syri tash o trim por ti je më i lumtur
Se gjymtyrët e robërisë njëherë e përgjithmonë
ia ke këputur