21.8 C
Prizren
E premte, 29 Mars, 2024

Një çikë optimizmi për vitin 2019


Shkruan: Kaushik Basu

Në fund të këtij viti të traumave dhe konflikteve politike, përjetova një ndjenjë të papritur të shpresës, duke qëndruar ulur në Mumbai, ku mund ta shihja Detin Arabik që shtrihej drejt perëndimit drejt Gjirit të Adenit dhe Afrikës, si dhe nënkontinentin e madh indian duke u shtrirë në lindje në Gjirin e Bengalit dhe në tokat përtej. Për të qenë të sigurt, nuk duhet të injorojmë katastrofat e vazhdueshme të vitit 2018. Në Jemen, miliona civilë, përfshirë fëmijët, po vuajnë nga uria dhe dhuna pa dallim. Në kufirin jugor të Shteteve të Bashkuara, refugjatët që largohen nga mjerimi dhe konflikti nuk e dinë nëse do të takohen me portat e shenjtëruara ose me bulona dhe gaz lotsjellës.

Në mbarë botën, politikanët hiper-nacionalistë dhe egomaniakë po fillojnë luftëra tregtare, duke nxitur urrejtje dhe duke u zvarritur drejt fashizmit. Nëse ndihem optimist, duhet të jetë, sepse gjatë muajit të fundit kam qenë në rrugë dhe kam qenë disi i mbrojtur nga lajmet, nga SHBA-ja në Meksikë, Kinë, dhe tani në Indi. Gjatë të gjitha këtyre udhëtimeve kam biseduar me shitësit në rrugë, me nxënësit dhe me të huajt në kafene, dhe, kur dikush e bën këtë, është e pamundur të mos jetë i mahnitur nga fakti se sa të ngjashëm janë njerëzit në të gjithë planetin. Ne mund të mos dukemi, vishemi, apo flasim njëjtë, por njerëzimi ynë i përbashkët bëhet i dukshëm nëpërmjet bisedës dhe bashkëveprimit. Në një kohë kur urrejtja ndaj “tjetrit” është në rritje, kjo është ngushëlluese.

Udhëtimi na kujton edhe historinë tonë të përbashkët. Duke ecur në zonën Roma Norte të Qytetit të Meksikos, mes shtëpive të vjetra koloniale me ballkone prej hekuri dhe muraleve të Alfred Hitchcock, Sigmund Freudit dhe të tjerëve, pash një shenjë që shkruante “M.N. Roy. ” Ishte një klub nate i emërtuar në bazë të revolucionarit indian M.N. Roy, i cili jetonte në Meksikë me gruan e tij amerikane, aktivisten social Evelyn Trent, në fillim të shekullit XX.

Leksioni publik

Meksika ishte atëherë një qendër e intelektualëve, artistëve dhe radikalëve me vizion bohem të një bote të re. Megjithëse Roi ka lindur në Arbelia, një fshat i vogël jashtë Kalkutës, ai ishte një shpirt i trazuar me fuqi intelektuale fenomenale, duke jetuar në të gjithë botën, duke shkruar dhe duke folur pa ndalë. Ai ishte një nga themeluesit e Partisë Komuniste të Meksikës. Më vonë në jetë ai ndryshoi mendjen, duke u bërë një humanist radikal. Isha i interesuar të mësoja më shumë rreth klubit të natës, por ai kishte një orar të papërshtatshëm, duke hapur në orën 23:15 dhe duke mbyllur në orën katër të mëngjesit.

Nga Meksikë, shkova në anën tjetër të botës, duke mbajtur një fjalim në një kongres në Xiamen, në provincën Fujian të Kinës. Isha i shqetësuar, pasi kisha dëgjuar kohët e fundit historinë për një ekonomist amerikan, i cili dyshonte se një shaka që ai ishte gati ta thoshte në një leksion publik, nuk do të dëmtohej në përkthim. Ai ishte i kënaqur kur audienca brohoriti me të qeshura. Në darkë mësoi se shaka ishte përkthyer si: “Ekonomisti amerikan po tregon një shaka. Ju lutem qeshni. “

Vizioni i Obradorit për një shoqëri më të drejtë

Për fat të mirë për mua, asnjë përkthim nuk ishte i nevojshëm, sepse të gjitha leksionet në Universitetin Xiamen tani mbahen në gjuhën angleze. Unë isha duke u pritur nga Kina e re, pragmatike, ku anglishtja është adoptuar jo për hir të saj, por për ta pozicionuar Kinën si një fuqi globale. Ndërsa SHBA-ja nën presidentin Donald Trump tërhiqet pas një muri të papërpunuar, pragmatizmi i Kinës po e shtyn vendin përpara. ,Nga dritarja e hotelit tim në Xiamen, mund të shihja “ishullin e pianos”, Gulangyu, një hapësirë të mrekullueshme për këmbësorë, e cila shërben si një vend për shkrirje kulturore.

Emri vjen nga fakti se shumë evropianë dikur ishin vendosën atje në shtëpi të mëdha me piano. Dhe, interesant, ligji dhe rendi mbaheshin nga policët sikh nga India Britanike. Pas Xiamenit, shkova në Quanzhoun fqinj, një pikë edhe më të vjetër të shkrirjes. Ky qytet nuk ishte vetëm shtëpia e Lao Tzu-së, themeluesit të Taoizmit, por edhe porti ku zbarkoi Marco Polo. Ndërsa isha në rrugë, hasa disa lajme dhe jo të gjitha ishin të këqija. Në Meksikë, më pëlqeu presidenti i ri, Andres Manuel López Obrador, dhe vizioni i tij për një shoqëri më të drejtë. Ka rreziqe që ai do të bëjë gabime politike. Por, në një botë që sundohet gjithnjë e më shumë nga mashtrimi, një udhëheqës me qëllime të mira është një risi e mirëpritur. Kam gjetur gjithashtu njëfarë shprese në gjasat që Trump të largohet nga pushteti dhe në fitoret e fundit mbi nacionalizmin dhe populizmin e viteve të fundit.

Në zgjedhjet rajonale të Indisë në nëntor dhe dhjetor, njerëzit e zakonshëm, duke përfshirë hindusët, hodhën poshtë me vendosmëri ideologjinë shoviniste Hindutva, të prezantuar nga politikanët nacionalistë si Yogi Adityanath. Edhe njëri nga urdhrat (rendet) më të njohura të murgjve hindusë hodhi poshtë fundamentalizmin. Në prag të Krishtlindjes, Swami Suparnananda, një figurë udhëheqëse në Misionin Ramakrishna, qëndroi së bashku me Kryepeshkopin katolik të Kalkutës dhe përcolli te njerëzit “mesazhin madhështor të Swami Vivekananda-s”, se një hindus i mirë është një i krishterë i mirë, një i krishterë i mirë është një hindus i mirë, myslimani i mirë është një i krishterë i mirë “. Së fundi, gjeta shpresë në leximin e librit “Sapiens: A Brief History of Humankind”, të shkruar nga historiani Yuval Noah Harari, i cili në 443 faqe flet për periudhën prej 2.5 milionë vitet e fundit në Tokë. Fillova ta lexoja me skepticizëm, por së shpejti u përfshiva në lexim. Shkruar me një dhunti të filozofit dhe të ndërprerë me humor, ky libër ma kujtoi ‘takimin’ tim si adoleshent me librin e Bertrand Russell-it, “A History of Western Philosophy”. Duke na kujtuar se njerëzit zënë një vend të vogël në univers, ky libër arrin atë që pak libra bëjnë: na e tregon vendin.

Më Shumë

Vdes në vendin e punës mërgimtari nga Malisheva

Nazmi Morina nga Lubizhda e Malishevës, ndërroi jetë një ditë më parë në vendin e tij të punës në Itali. Lajmi u bë i ditur...

Memli Krasniqi propozon Bedri Hamzën për kryeministër

Kryetari i Partisë Demikratike të Kosovës, Memli Krasniqi pritet ta propozojë sot Bedri Hamzën kandidat për kryeministër të ardhshëm të Kosovës. Kreu i PDK-së ka...

Lajmet e Fundit