Bob Dylan, i njohur me emrin Robert Allen Zimmerman, lindur në 24 maj të vitit 1941 është kantautor, këngëtar, piktor dhe shkrimtar. Ai influencoi muzikën dhe kulturën popullore për 5 dekada dhe në vitin 1960 u quajt “Zëri i gjeneratës së re”. U bë shumë i njohur me këngët “Blowin in the wind” dhe “The time they are a-changin”.

Tekstet e Dylanit mbartin një domethënie të gjerë politike, sociale, filozofike duke kaluar kufijtë kombëtarë. Ai eksperimentoi në disa zhanre muzikore duke shitur anekënd botës 100 milionë disqe. Vitin e kaluar Bob Dylan fitoi çmimin Nobel në letërsi.

Një nga poezitë e tij më të bukura të këngëve të tij është dhe kjo që po ju përcjellim. Në fakt motivi i kësaj poezie ngjan shumë me një këngë popullore shqiptare “Bjeri gajdes, gajdexhi”, që ne po e sjellim në interpretimin e një grupi gjerman.

Zoti Dajrexhi

Hej! Bjeri dajres zoti Dajrexhi

Unë nuk kam gjumë dhe ku të shkoj nuk di

Hej! Bjeri dajres zoti Dajrexhi

Në mëngjesin e xhindosur unë pas teje do të vij

Perandoria e mbrëmjes është bërë pluhur e hi

M’u tret nëpër duar tani

më la të verbër në vetmi, pa gjumë me mendje trazuar

lodhur e mërzitur deri në çmenduri, me këmbët përvëluar

të njohur asnjë s’kam takuar

Dhe e lashta rrugë e zbrazët, gjithë ëndrrat i ka dëbuar

Hej! Bjeri dajres zoti Dajrexhi

Unë nuk kam gjumë dhe ku të shkoj nuk di

Hej! Bjeri dajres zoti Dajrexhi

Në mëngjesin e xhindosur unë pas teje do të vij

më vozit edhe mua hareshëm mbi anijen tënde magjike

Shqisat më janë bjerrur, duart nuk ndjejnë prekje

Këmbët e mpira, veç për të mbathur çizmat janë në pritje

që pastaj rrugëve të endem

jam gati të shkoj kudo, jam gati të zhdukem

Në paradën time, në magjinë e vallëzimit tënd të zhytem

Që pastaj në të të tretem

Hej! Bjeri dajres zoti Dajrexhi

Une nuk kam gjume dhe ku të shkoj nuk di

Hej! Bjeri dajres zoti Dajrexhi

Në mëngjesin e xhindosur unë pas teje do të vij

E nëse dëgjon të qeshin, të hidhen e përdridhen nëpër diell marrëzisht

Askënd nuk ngacmojnë sinqerisht

Është thjesht një vrap në arrati

drejt qiellit që gardhe e kufij nuk njeh

Dhe nëse dëgjon përhumbur një rimë që përsëritet

e në ritmin e dajres tënde përdridhet,

është thjesht një klloun që vërtitet

një i pavlerë që nuk shqitet

është thjesht një hije që përpiqet

ta shohësh ti, se këmba-këmbës po të ndjek.

Hej! Bjeri dajres zoti Dajrexhi

Une nuk kam gjumë dhe ku të shkoj nuk di

Hej! Bjeri dajres zoti Dajrexhi

Në mëngjesin e xhindosur unë pas teje do të vij

Më zhduk pastaj nëpër rrathët e tymit të trurit tim

Përposhtë rrënojave të kohës në mjegullim

Larg gjetheve të ngrira

Tek pemët strukur e harruar,

Në plazhin me erë harbuar

Larg nga laku i shtrënguar

I të çmendurit trishtim

Do të vallezoj me duart drejt qiellit në liri

me siluetën e detit pa kufij

Zhytur në rërë si në cirk

Futur thellë nën valë me nxitim

Deri nesër, të sotmen po e le në harrim

Hej! Bjeri dajres zoti Dajrexhi

Une nuk kam gjumë dhe ku te shkoj nuk di

Hej! Bjeri dajres zoti Dajrexhi

Në mëngjesin e xhindosur une pas teje do të vij

(Përkthyer nga N. P) / Konica.al

Kur themi pushime në verë automatikisht i lidhim me detin, rërën, diellin.

Megjithatë, ka njerëz që më shumë sesa turizmin detar preferojnë atë kulturor dhe zgjedhin që në vend të detit t’i kalojnë ditët në qytete të mëdha.

Në raste të tilla, planifikimi është shumë i rëndësishëm: vendet që do të vizitohen, lista me muzetë, restorantet tradicionale etj.

Por ka njerëz që nuk janë shumë të dhënë pas udhërrëfyesve. Ata janë të  apasionuar pas letërsisë, i pëlqejnë librat në të cilat vendi i ngjarjes është po aq i rëndësishëm sa personazhet, shkruan botimeshqip.com

Nëse keni bërë plan të udhëtoni jashtë vendit, ja disa nga librat që mund të zgjidhni të merrni me vete, në varësi të vendit që do të vizitoni.

1. Pragë – “Shakaja”, Milan Kundera

Nëse do të udhëtoni në Pragë, lexoni “Shakaja” të Milan Kunderës. Një libër që e rekomandoj gjithnjë. Një histori e vendosur gjysmë shekulli më parë, megjithatë është një libër brilant, i përshkuar nga një humor i hollë dhe përshkrimi me detaje i një pjese të folklorit vendas i jep ngjyra realitetit gri të periudhës komuniste në ish-Çekosllovaki.

2. Barcelonë – “Hija e erës”, Carlos R. Zafon

I vendosur në Barcelonën e pasluftës, libri rrëfen jetën e Daniel Sempere, ende fëmijë, që mrekullohet nga Varreza e Librave të Humbur. Në raftet e panumërta ai tërheq një libër: “Hija e erës” nga Julian Karaks. Pasi e lexon librin me një frymë, Daniel vihet në kërkim të librave të tjerë të Karaksit, kërkim që do të zgjasë me vite, duke zbuluar një nga një ngjarje të dhimbshme dhe fate të humbura.

3. Tokio – “Kronika e zogut kurdisës”, Haruki Murakami

Në rrethinat e Tokios, jeta e Okadas, një burrë në moshë të re, do të ndryshojë pas telefonatës së rastësishme të një gruaje…

4. Kejp Taun – “Turpi”, J.M.Coetzee

Pasi ka dhënë mësime për vite me radhë në Universitetin Teknik të Kejp Taunit, David Luri, një burrë rreth të pesëdhjetave, dy herë i shkurorëzuar, ka një lidhje të zjarrtë dashurie me një studenten e tij.

5. Stamboll – “Muzeu i pafajësisë”, Orhan Pamuk

Libri ndjek jetën e një sërë personazhesh në një Turqi që po zhvillohet, europianizohet dhe që përpëlitet mes dukurive të tranzicionit. Ky roman është një dedikim ndaj “pafajësive” të mëdha të turkut të fundshekullit të kaluar dhe të sotëm, që përpiqet mes civilizimit europian dhe traditës orientale. Të gjitha detajet që shpesh duken tejet të hollësishme, s’janë veçse piketa dhe shenja që autori dëshiron t’i bëjë me dije për të zbërthyer jo thjesht një histori dashurie, por vetë Turqinë, historinë, kulturën, mentalitetin, modernitetin, traditën…

6. Paris – “Kodi Da Vinçi”, Dan Brown

Një triller interesant, që pavarësisht pretendimeve për gabime historike apo kritikave për prozë të dobët, të mban mbërthyer deri në fund. Nga rrugët e Parisit, në kisha e galeritë e Luvrit, një libër që ia vlen të lexohet.

Mbrëmë në Malishevë, është mbajtur nata e parë e festivalit “Oda e Llapushës”, edicioni i katërt me radhë, shkruan PrizrenPress.

Ky festival organizohet nga Drejtoria për Kulturë, Rini dhe Sport dhe mbahet në kuadër të shënimeve të “Ditëve të Diasporës”. Në këtë festivalin, marrin pjesë rapsod, grupe dhe ansamble nga të gjitha trevat shqiptare, ndërsa festivali është hapur me këngën “U plaka unë, u plak sharkia” e kënduar rapsodi i ndjerë, i madhi Osman Sefë Gashi, i cili ndërroi jetë muaj më parë.

Fillimisht, grupet dhe ansamblet pjesëmarrëse, ashtu sikur edhe është bërë traditë, kanë defiluar rrugëve të qytetit në Malishevës, ndërsa më pas, festivalin e ka hapur i pari i komunës së Malishevës, Ragip Begaj, i cili pasi i përshëndeti të pranishmit, i uroi të gjithë pjesëmarrësit e festivalit dhe ju dëshiroi suksese.

Begaj, gjithashtu në mënyrë të veçantë i ka përshëndetur të gjithë mërgimtarët nga Komuna e Malishevës, të cilët kanë dhënë aq shumë për vendin dhe vazhdojnë të japin edhe sot. Po ashtu, kryetari, gjatë fjalimit të tij, ka kujtuar edhe rapsodët e trevës së Malishevës, të cilët me këngët e tyre, ju kanë mësuar historinë dhe të kaluarën, brez pas brezi të gjitha gjeneratave, deri në ditët e sotme.

“Ne do të jemi gjithmonë në përkrahje të rapsodëve tanë dhe do ti kujtojmë gjithmonë rapsodët dhe këngëtarët tanë, në veçanti nga Malisheva, të cilët i dhanë aq shumë kulturës shqiptare, duke korrur suksese edhe në arenën ndërkombëtare”, tha Begaj, duke përmendur disa nga perlat e muzikës nga treva e Malishevës, si Sali e Feriz Krasniqi, Nexhmije Pagarusha, Sefë Mleqani dhe bijtë e tij, e shumë e shumë të tjerë, që e bëjnë Malishevën, si treva që më shumti i ka dhënë kulturës, e në veçanti muzikës folklorike dhe asaj popullore dhe që kanë lënë gjurmë të pashlyera në kulturën shqiptare.

“Kanë qenë këta këngëtar, këta rapsod që neve na kanë shtyrë të mbajmë një festival të tillë”, tha në fund Begaj.

Më pas, në festival janë paraqitur grupet dhe ansamblet e ndryshme, nga të gjitha trevat shqiptare, që kanë prezantuar këngë, valle dhe lojëra të ndryshme popullore, përmes së cilave i kanë prezantuar më së miri vlerat e mirëfillta të kulturës shqiptare, të trashëguara brez pas brezi.

Sonte, mbahet nata e dytë e festivalit dhe pas paraqitjes së pjesëmarrësve tjerë, juria profesionale, gjithashtu e përbërë nga profesionit të të gjitha trevave shqiptare, do të bëjnë përzgjedhjen e prezantimeve më të mira, në të gjitha aspektet, duke filluar me këngët, apo lojërat dhe instrumentalet, e deri te paraqitja e jashtme, si veshja dhe të gjitha karakteristikat e vlerave të mirëfillta të kulturës dhe folklorit shqiptar. /PrizrenPress.com/