15.2 C
Prizren
E shtunë, 21 Qershor, 2025
type here...
Home Blog Page 5756

Rrëfimi i errët për Presidentin Thaçi

admin
-
0
Rrëfimi i errët për Presidentin Thaçi

Arie (Ariel Raubvogel) po e priste në një hotel në Londër  guvernatorin e atëherëshëm të Bankës Qendrore të Kosovës për t’i dhënë një mesazh nga ish-kryeministri, Hashim Thaçi, tani President i Kosovës.

“Të gjithë do të ndahemi të kënaqur, më tha, po ti investoja paratë e buxhetit të shtetit në bankat që i propozonte këshilltari i atëhershëm në emër të ish-kryeministrit  Hashim Thaçi”, rrëfen për herë të parë ish-Guvernatori, Hashim Rexhepi në detaje, për takimin që thotë se ia pa sherrin.

Arie i kishte rekomanduar Rexhepit disa banka në Angli ku duhej investuar mbi 1 miliard euro me të cilat menaxhonte BQK-ja.

Në një intervistë për Gazetën Fjala, ish-guvernatori tregon për ndërhyrjet direkte në punën e BQK-së, nga njerëzit e partisë në pushtet, PDK-së. Që nga presidenti aktual Hashim Thaçi dhe njerëzit e tij të afërt, e deri tek ish kryetari i Skenderajt, Sami Lushtaku dhe ish komandanti i përgjithshëm i UÇK-së Azem Syla.

Sipas tij, ata kanë gjithçka nën kontroll dhe vendosin se çfarë duhet bërë me paratë e taksave, e pensioneve të qytetarëve dhe kush duhet të përfitoj nga investimi i tyre. Në pothuajse të gjitha këto raste përmendet si akter kryesor edhe ish ministri i Financave të Kosovës Ahmet Shala dhe Besim Beqaj, atëherë  Kryesues i Bordit të Trustit të Kursimeve Pensionale të Kosovës.

Kërkesa e Hashim Thaçit për investimin e 1 miliard euro

Shala madje del të jetë iniciator i takimit në Londër mes Rexhepit dhe këshilltarit izraelit të Hashim Thaçit,  në vitin 2010 pak ditë para se Rexhepi të arrestohej.

“Ministri Ahmet Shala dhe unë merrnim pjesë në konferencën vjetore të EBRD-se në Londër. Ditën e parë të punimeve të konferencës ministri më thotë se nesër në mbrëmje do ta kemi një takim me disa investitorë dhe mos planifiko asgjë në agjendë”, rrëfen Rexhepi.

Të nesërmen  thotë se doli para hotelit në kohën e caktuar duke pritur ministrin Shala për në takim.

“Vjen ministri disi me nxitim dhe më thotë se i ka dalë një punë urgjente dhe të shkoi unë në atë takim. E morra adresën e vendit ku duhet të mbahej takimi. Për habi kur arrita te hoteli ku duhej të mbahej takimi, me del përpara këshilltari i kryeministrit, izraeliti Ari. Pasi u përshëndetëm e pyeta se ku janë investitorët, ai buzëqeshi dhe tha se do e kem takimin me të”.

hashim-rexhepi

Këtu gjithçka, sipas tij, ishte e planifikuar në prapaskenë.

“Pasi morëm nga një pije, ai filloi bisedën. Me tha se Banka Qendrore menaxhon me mbi 1 miliard euro, dhe do të ishte mirë që t’i investoni në bankat që ti propozoi unë, duke bërë me shenjë se të gjithë do të ndahemi të kënaqur, në kuptim të përfitimeve materiale”.

Rexhepi thotë ta ketë mohuar këtë ofertë duke i thënë që ta harronte se kanë biseduar për një gjë të tillë.

“Ligji është i qartë, mjetet i investon komisioni i BQK-së, për menaxhimin e aseteve dhe mjetet i investojmë vetëm në vendet dhe bankat e rejtuara me tre A, se banka qendrore ka përgjegjësi për menaxhimin e kujdesshëm të mjeteve publike me te cilat menaxhon”.

Takimi në zyrën e Thaçit

Një javë më vonë kryeministri kishte organizuar një takim në zyrën e tij rreth investimit të mjeteve të Trustit.

“Në takim ishin Kryeministri Hashim Thaçi, zëvendës kryeministri Hajredin Kuqi, ministri Ahmet Shala, kryetari i bordit të Trustit Besim Beqa, drejtori i Trustit Ardian Zalli dhe unë”, tregon Rexhepi i cili këtë takim e ndërlidh me atë paraprak me këshilltarin e Thaçit në Londër.

Krejt kjo pasi, sipas tij, tani ish kryeministri Thaçi ishte shfaqur i pezmatuar në të pas refuzimit të tij për të miratuar propozimet që kishte dhënë për modelin e investimeve të trustit, për çfarë po diskutohej aty.

Në këtë takim, Rexhepi kishte propozuar që Trusti të investoj edhe në bankat komerciale të Kosovës në pajtim me ligjin, deri ne 5% të mjeteve në një entitet të vetëm, duke arsyetuar se kjo në këtë kohë te krizës globale financiare do të kishte impakt pozitiv dhe do të mundësonte rritjen e kreditimit të bankave.

“Kryeministri në mënyrë cinike e kundërshtoi propozimin tim, duke thënë se këto janë banka private etj., ai filloi te më sulmoi gjëja për keqmenaxhim ne bankë etj. Kjo me beri të kuptoi se ky sulm ishte refleksion i refuzimit tim që t’i pranoi kërkesat e këshilltarit të tij Ari”, tregon Rexhepi.

Sipas tij, kryeministri tani kishte gjetur dikë tjetër që t’ia kryente punët.

“Për habi, pas këtij takimi Trusti investoj rreth 75 milionë euro në një bankë të Belgjikës e quajtur “Fortis”, e cila ishte nën intervenimin e qeverisë belge me mjete emergjente për shkak te krizës qe e kishte goditur. Kurse disa muaj më vonë Besim Beqa u emërua ministër i ekonomisë në Qeveri”.

Ky Institucion Financiar, me tu bërë ky investim ndërron pronësinë dhe Rexhepi urdhëron vartësit e tij të nisin hetimet rreth këtij investimi, siç e quan ai, të dyshimtë. Por thotë se gjithçka ishte vonë, pasi u arrestua pak ditë pas këtij takimi.

Ndërhyrjet në punësim

Rexhepi tregon se ndërhyrja e politikës në punët operacionale dhe vendimmarrja në BQK ka filluar që në muajin e dytë të mandatit të tij. Kryesisht sipas tij kanë qenë ndërhyrje lidhur me zgjedhjet kadrovike, punësim të militantëve partiakë, e deri te vendimmarrja rreth investimit të mjeteve nën menaxhimin e BQK-së dhe licencimin e institucioneve financiare.

“Këto ndërhyrje janë bërë kryesisht nga Ministri i Financave, Ahmet Shala dhe kryeministri ose këshilltarët e tij, por edhe të personaliteteve të larta të partisë në pushtet”, thotë Rexhepi.

Madje ai tregon një rast konkret të ndikimit të ish kryeministrit Thaçi për vendosjen e njerëzve të tij të afërt në pozita të larta në BQK.

“Kryeministri Hashim Thaçi ka qenë shumë këmbëngulës me kërkesën e tij që zëvendësguvernatorë për mbikëqyrje financiare të zgjedhet Nuredin Krasniqi. Unë e kam kundërshtuar këtë propozim sepse ishte ndesh me ligjin, sepse Krasniqi kishte qenë drejtor i bankës që kishte falimentuar”, thotë më tej Rexhepi.

Ndërkohë, thotë se “njerëzit e tij brenda BQK-së” kishin filluar ta sabotonin punën e tij që nga fillimi. Përmend këtu dy anëtarët e bordit të propozuar nga PDK, Sejdi Rexhepin dhe Mejdi Bektashin, për të cilet thotë se “veç kishin filluar destruktivitetin e tyre në punën e bordit”. /Gazeta Fjala/

Vazhdon…

Gazeta Fjala, nga sot do të sjellë një seri të shkrimeve për ndërhyrjet në vendimet financiare të shtetit nga njerëzit e Partisë Demokratike të Kosovës, që nga presidenti aktual Hashim Thaçi, e deri tek kryetari i Skenderajt, Sami Lushtaku, i dënuar për krime lufte dhe ish-komandanti i përgjithshëm i UÇK-së, Azem Syla.

Nesër do të lexoni për ndërhyrjet e Sami Lushtakut për licencimin e një kompanie të sigurimeve me probleme ligjore dhe si Azem Syla shkonte në Bankë Qendrore me listë për të punësuar njerëz.

Maskat e letërsisë greke

admin
-
0
Maskat e letërsisë greke

Pseudonimi i shkrimtarit dhe maska e qytetërimit duken sikur kanë ndërlidhje me njëra-tjetrën. “Maska” në përgjithësi është vendosur për të mbuluar fytyrën por edhe shpirtin e njeriut, duke na sjellë në kujtesë rrënjët misticiste të saj, doket dhe zakonet e stërlashta apo nevojat shpirtërore të cilat nuk do të mund t’i kuptonim lehtësisht. Në shpirtin grek, koncepti i maskës ekziston që nga festat dionisiake dhe ka mbërritur deri në ditët e sotme, shpeshherë duke u fshehur pas mantelit të hipokrizisë, të manisë për vetëizolim, të vetmisë greke dhe të skizofrenisë tradicionale për shfaqje të dykuptimtë. Maska krijohet-shpiket për të provokuar reagim emocional të botës dhe “shkrimtari-gënjeshtar” duket sikur arratiset në identifikimin e tij emocional së bashku me viktimën e tij. Maska mund të pasqyrojë një kafshë, një perëndi, një shkatërrim natyror, aftësi njerëzore apo edhe një demon. Dhe, çuditërisht, kupton se sa lehtësisht identifikohet e vërteta me të gënjeshtërtën në një maskë, e cila herë pas herë fiton përmasa më të forta se sa vetë e vërteta…

E njohur pra, që prej lashtësisë, por gjerësisht e përhapur pas zbulimit të shtypshkronjës, pseudonimia përbën një praktikë popullore në Greqi, veçanërisht dy shekujt e fundit. Ksenofoni ishte athinjotasi i parë i cili në vitin 380 para Krishtit adoptoi pseudonimin filologjik për arsye politike. Por, maskat më të përsosura dhe më të pranueshme nga të gjithë, në një shoqëri të zhvilluar, janë maskat e shkrimtarit, të poetit dhe të aktorit. Ka një arsye pse shkrimtarët zgjedhin të përdorin pseudonime gjatë botimit të veprave të tyre letrare, apo qoftë gjatë botimit të pjesshëm të tyre. Lexuesit dhe kritikët kërkojnë fytyrën e vërtetë që fshihet pas këtyre maskave – pseudonime. Natyrshëm lind pyetja pse? Pse shkrimtarët i përdorin këto truke në vend të identitetit të tyre të vërtetë? Studiuesit zbulojnë, bashkëidentifikojnë, hedhin dyshime ose diskutojnë… Mundimi më i madh është përqasja e pseudonimeve imagjinare me emrat e tyre të vërtetë, çfarë nënkuptojnë, çfarë fshehin, çfarë simbolizojnë, çfarë transmetojnë.

Përdorimi i pseudonimeve është një fenomen shoqëror në zhvillim që prej Iluminizmit dhe në Greqi arrin kulmin e tij në mesin e shekullit të 19-të. Në historinë e kësaj letërsie, sipas bibliografit Kyriakos Delopoulos (“Pseudonime”, Botimet “Estia”), janë regjistruar 1.451 pseudonime të 938 shkrimtarëve grekë në vitin 1969 dhe 4.117 pseudonime të përdorur nga 2.261 shkrimtarë grekë (letrarë, gazetarë, përkthyesë, kronografë) gjatë periudhës kohore 1800-2004. Disa shkrimtarë të mëdhenj u bënë të njohur vetëm me pseudonimin e tyre, dhe kështu vazhdojnë ende të njihen botërisht për lexuesin e kultivuar dhe për atë të ri. Përmendim ?. Karagatsis, Stratis Myrivilis, Stratis Tsirkas, Kosmas Politis (përfaqësues të Brezit të Viteve 1930), etj.

Madje, për ironi të fatit, edhe dy poetët nobelistë grekë Odiseas Elytis dhe Jorgos Seferis që rrëmbyen çmimin Nobel për letërsinë, respektivisht në vitin 1963 dhe 1979, e rrëmbyen atë me forcën e padisktueshme të veprës së tyre letrare dhe nën hijen e pseudonimeve të tyre. Në këtë pikë, vlen për t’u përmendur rasti i Elytis, i cili i ndikuar pakëz edhe nga teoritë e surrealizmit francez, bën një zgjedhje rastësore të pseudonimit dhe maskës së tij. Ruan emrin e vërtetë Odiseas, dhe kombinon në mënyrë të pandërgjegjshme të gjitha dashuritë e tij në jetë. Fjalët që në greqishte fillonin me el ushtronin një magji të padiskutueshme tek ai – psh. fjala Ellada – Greqi, Elpida – Shpresë, Elevtheria – Liri, Eleni – një nga dashuritë e tij të paharrueshme, etj. Në vazhdim, ai gjykonte se gërma y ishte gërma më përfaqësuese e alfabetit grek, krijohet në këtë mënyrë mbiemri-pseudonim Ely të cilit i shton prapashtesën arkaike tis, karakteristike tipike e mbiemrave grekë, duke lënë në hije njëherë e përgjithmonë mbiemrin e tij të vërtetë Alepoudelis.

Disa prej shkrimtarëve grekë e kishin pasion të luanin me lojën e maskës dhe të pseudonimit. Cilët shkrimtarë grekë luajtën më shumë me lojën e pseudonimeve? Ilias Voutieridis shfaqet me 47 nënshkrime, Grigorios Ksenopoulos dhe Christos Christovasilis me 38 nënshkrime të ndryshme, Renos Apostolidis me 36 i cili i gjendur nën presionin e drejtuesve të “Elevtheria” (1950) boton çdo Krishtlindje nga një tregim të përkthyer të shkrimtarëve të huaj ose vetë tregimet e shkruara prej, me nënshkrimin Pasternak, Spender, MakLis, Tod, etj. Guximi i tij për t’u argëtuar vijon më tej kur ai vetëkënaqej që kishte tallur eprorët e tij të cilët as e kishin kuptuar për kaq vite me rradhë. Emmanuel Roidis (1836-1904), për shembull, i nënshkroi tekstet e tij, sipas studiuesve të ndryshëm, me 33 pseudonime të ndryshme, duke mos arritur rekordin e 160 pseudonimeve të Voltaire! Ai i pëlqente lojërat e stilit letrar të cilat e çonin atë drejt përdorimit të pseudonimeve të çuditshme ironie, autosarkazme, përshtatje reflektive, fshehje këmbëngulëse dhe kërkime të vazhdueshme të identitetit apo edhe të metamorfozave të ndryshme të tij, si: “në mënyrë demoniake dhe njerëzore, në mënyrë burrërore dhe femërore, në greqishte dhe në gjuhë të huaj, mitikisht dhe realisht” të cilat dashur pa dashur karakterizonon edhe botën e brendshme të vetë shkrimtarit me shumëllojshmërinë e tyre. Në disa raste madje, përdorimi i të kundërtave me terma të ndryshme të kujton Fernando Pesoa.

Kushte, nevoja, arsye shoqërore, familjare, politike, psikologjike (vetëpërcaktuese), estetike apo ekonomike, por edhe lojëra letrare fshihen pas përzgjedhjes së pseudonimeve të shumta që përzgjodhën shkrimtarë të mëdhenj e të njohur greke. Shkaqet janë të shumta. Një kategori të madhe përbëjnë ata shkrimtarë të cilëve nuk u pëlqen emri i tyre i vërtetë, duke mos lënë në harresë edhe faktin se shkrimtari është një njeri që do të dallohet (distancohet) edhe nga emri i tij. Por ka ndodhur edhe e kundërta, disa pseudonime të përzgjedhura, duken më të shëmtuara se sa emrat e vërtetë të shkrimtarëve. Pa dyshim, që në këto raste, arsyet që i shtynë ata të ndryshonin identitet, ishin të tjera. Nëse shkrimtari ka sukses me këtë pseudonim, atëherë pseudonimi lidhet në mënyrë absolute me praninë e bartësit të tij. Por zakonisht, një pjesë e mirë e shkrimtarëve, duke patur frikë se ndoshta fshihet me të vërtetë pas maskës së tyre, gjejnë rastin të përmendin emrin e tyre të vërtetë. Një kategori tjetër është përdorimi sporadik i tyre për arsye të forta politike. Regjimet politike në të cilat kanë jetuar shkrimtarë të ndryshëm, përbëjnë arsyen kryesore të përdorimit të pseudonimeve, të cilat ndiqen nga doket dhe zakonet e ashpra familjare dhe tradicionale që kanë karakterizuar shoqërinë greke deri në 1945.

Disa shkrimtarë orientohen drejt kësaj përzgjedhjeje edhe për shkaqe egocentrizmi, narcizmi apo fshehjeje, dhe të tjerë për t’u ndjerë të çliruar. Pseudonimi është një luftë e kamufluar, është një puzzle karakteresh, është një mozaik i ndërlikuar emocional dhe imagjinativ, është një epokë e tërë: shpreh qëndrimin e krijuesit ndaj rrymave ideologjike, estetike dhe shpirtërore.

Pseudonimia nuk është karakteristikë vetëm e shekullit të 19-të. Shumë shkrimtarë modernë luajnë ende me këtë lojë fantazie: Kostas Varnalis, Manolis Anagnostakis, Nasos Vajenas, Filipos Drakodaidis, Jorgos Ioannou, Nikos Kazantzakis, Dimitiros Kampouroglos, Andreas Karkavitsas, Kostas Karyotakis, Ioannis Kondylakis, Aleksandros Kotzias, Manolis Leondaris, Janis Ritsos (me 17 pseudonime), Vasilis Rotas, Janis Skaribas, Napoleon Lapathiotis etj. Në ditët e sotme, pseudonimet më të njohura të shkrimtarëve bashkëkohorë janë: Zyrana Zateli, Anastasis Vistonitis, A112, etj.

Të një rëndësie krejtësisht të veçantë janë edhe përdorimet e pseudonimeve dhe shkrimtareve femra që përzgjedhin të botojnë veprat e tyre si meshkuj. Ato duken sikur frymëzohen nga shkrimtarja e njohur Karen Blixen, e cila në 1937 nënshkruan si Isak Dinesen romanin e saj Përtej Afrikës. Ndër shkrimtaret greke, rast karakteristik përbën shkrimtarja kretase Eleni Ourani nën pseudonimin Alkis Thrylos. Nuk duhet të harrojmë pa përmendur edhe fenomenin e kundërt, shkrimtarë që nënshkruajnë si femra.

Dekodifikimi i pseudonimeve greke, megjithë mekanizmat e përdorur për interpretimin e tyre, mbetet ende i pjesshëm. Sipas studiuesit të madh grek K.Th. Dimaras: “maska konsiderohet si leje qarkullimi brenda shoqërive antishpirtërore” dhe në njëfarë mënyre mund ta konsiderojmë edhe si simbol të fshehjes së të fshehtave të shkrimtarit. Edhe koncepti psikoanalitik i N.N. Drakoulidis i cili i karakterizoi të gjitha interpretimet si “justifikime të pandërgjegjshme” dhe vetë pseudonimet i quajti “nevojë të maskës që ndjen shkrimtari të mbulohet kur shfaq botën e tij shpirtërore” të lë përshtypjen sikur nuk e ndriçon plotësisht këtë fenomen kaq të përhapur aq edhe të larmishëm. / Shqip

Shkollat e Malishevës kompletohen me kabinete të informatikës

admin
-
0

Kryetari i Komunës së Malishevës, Ragip Begaj, ka mbajtur sot, mbledhjen e rregullt të Këshillit të Drejtorëve, ku drejtorët e drejtorive kanë raportuar për aktivitetet e tyre gjatë javës së kaluar dhe planifikimet për javën në vijim.

Në këtë mbledhje, u njoftua se falë disa donatorëve, po vazhdohet kompletimi i kabineteve të informatikës në disa shkolla të Komunës së Malishevës.

Drejtori i Drejtorisë për Arsim dhe Edukim, Avdi Morina ka njoftuar se Kryqi i Kuq ka kompletuar me kompjuter kabinetin e informatikës në sh.f.m.u. “Imer Krasniqi” në Carrallukës, ndërsa shumë shpejt pritet të kompletohen kabinetet e informatikës edhe në tri shkollat e fshatit Drenoc, pasi një organizatë holandeze, e ka premtuar këtë donacion. Me këtë rast, drejtori Morina, i ka falënderuar të gjithë donatorët për këtë përkrahje.

Sa i përket investimeve kapitale dhe realizimit të këtyre projekteve, Kryetari i Komunës, Ragip Begaj, ka kërkuar nga drejtoritë përkatëse, që të shtohet intensitet i punimeve dhe të përfundojnë projektet, para përfundimit të vitit, ashtu siç kanë qenë të planifikuara.

Por drejtorët e drejtorive përkatëse, kanë njoftuar se projektet janë duke vazhduar sipas planifikimeve dhe vetëm në tri projekte, ka ngecje, për shkak të pengesave nga pronarët e tokave, në dy kanalizime të ujërave atmosferik dhe në rrethojën e QKMF-së. Përndryshe, të gjitha projektet tjera, janë duke vazhduar, si në ndërtimin e shkollave, rrugëve kanalizimeve, pastaj ndërtimi i stallave, kurse disa projekte, pritet të fillojnë ditët në vijim, siç janë subvencionet në bujqësi.

Edhe sa i përket përgatitjeve për sezonin dimëror, janë duke u bërë përgatitjet, sidomos në furnizimin me dru për ngrohje, e që pritet të filloj furnizimi gjatë kësaj jave, si dhe furnizimi me lëndë tjera djegëse në institucione shkollore dhe institucione tjera. /PrizrenPress.com/

Trashëgimia kulturore e Kosovës me asete për mbrojtje të përhershme

admin
-
0
Trashëgimia kulturore e Kosovës me asete për mbrojtje të përhershme

Ministri i Kulturës, Rinisë dhe Sportit, Kujtim Shala, ka takuar sot Shafi Gashin, kryetar i Këshillit të Kosovës për Trashëgimi Kulturore, të shoqëruar nga anëtarët e këtij këshilli, me ç’rast është nënshkruar vendimi për përfshirjen në Listën e aseteve të Trashëgimisë Kulturore për mbrojtje të përhershme të njëzet e tre (23) objekteve, sipas propozimeve të shqyrtuara nga Këshilli i Kosovës për Trashëgimi Kulturore për përfshirjen e këtyre aseteve në Listën e objekteve me status të mbrojtjes së përhershme.

Ministri me këtë rast e përgëzoi Këshillin e Kosovës për Trashëgimi Kulturore për punën e bërë, dhe u shpreh se ky akt është tejet e rëndësishëm për trashëgiminë kulturore të Kosovës; në funksion të ruajtës së kësaj trashëgimi të pasur dhe afirmimit të saj.

Shala po ashtu u shpreh se kjo Listë përbën një bazë të mirë që kjo trashëgimi tani e tutje të ketë një status të veçantë dhe si e tillë të ketë kujdesin më të theksuar.

Ai më tej u shpreh se trashëgimia kulturore e Kosovës është interes i vendit, prandaj edhe kërkohet bashkëpunim i gjithanshëm, në mënyrë që ajo atë ta ruhet, të kultivohet dhe të promovohet si vlerë e Kosovës.

Kryetari i Këshillit të Kosovës për Trashëgimi Kulturore, Shafi Gashi, u shpreh se kjo është Lista e parë në mbrojtje të përhershme, për të cilën është punuar shumë, dhe shtoi se për secilin aset të përfshirë në këtë Listë janë bërë vlerësime të veçanta.

Kryetari Gashi po ashtu e vlerësoi këtë akt tejet të rëndësishëm për trashëgiminë kulturore të Kosovës. /PrizrenPress.com/

Prizren: I tha vajzës së tij ‘dil nga vetura’, e më pas ia vrau nënën (Video)

admin
-
0
Prizren: I tha vajzës së tij ‘dil nga vetura’, e më pas ia vrau nënën (Video)

Mbrëmë në RTV Dukagjini është transmetuar emisioni Zona Express, ku është shfaqur dokumentari me titull “Vrasjet që tronditën Kosovën”. Dokumentari trajton vrasjet më monstruoze të ndodhura në Kosovë.

Në këtë dokumentar jepen detaje për një krim të tmerrshëm të ndodhur brenda një familje në Prizren.

Klikoni në videon e mëposhtme dhe ndiqeni nga minuta 33:30, “Vrasja e bashkëshortes”.

Isa Mustafa flet për vendimin e Listës Serbe

admin
-
0
Isa Mustafa flet për vendimin e Listës Serbe

Kryeministri i Kosovës, Isa Mustafa, ka shprehur keqardhje për veprimet e zyrtarëve të Listës Serbe për ta bojkotuar punën e Kuvendit dhe pjesëmarrjen në Qeveri si reagim ndaj Ligjit për “Trepçën”.

Këtë veprim të Listës serbe, Mustafa e ka quajtur veprim të ngutshëm pasi, sipas tij, nuk ekziston asnjë arsye që të ketë dyshime e pakënaqësi lidhur me ligjin e “Trepçës”. Në një intervistë dhënë për gazetën “Epoka e re”, kryeministri ka vlerësuar se vendimi i Listës Serbe për ngrirje të pjesëmarrjes në punën e Kuvendit dhe të Qeverisë është reflektim ndaj trysnisë së Beogradit mbi Listën Serbe.

“Është e qartë se kemi të bëjmë me një manifestim të infiltrimit të Serbisë në çështje të brendshme të Republikës së Kosovës, me trysninë që Serbia po ushtron mbi deputetët dhe ministrat nga Lista Serbe. Serbia duhet ta kuptojë përfundimisht se pasuritë në territorin e Kosovës janë pronë e Republikës së Kosovës. Se Kosova është shtet sovran dhe i pavarur dhe i pranuar nga 112 shtete të tjera. Ata duhet të lirohen nga vetëmashtrimi e aq më pak kanë nevojë të bëhen se po u besojnë gënjeshtrave të tyre, por ta pranojnë dhe të sillen karshi realitetit të krijuar me pavarësinë e Kosovës. Të dyja palët kemi nevojë t’i normalizojmë marrëdhëniet dhe të jetojmë si fqinjë të mirë”, ka thënë Mustafa, duke shtuar se Ligji për “Trepçën” ofron mundësi të gjithanshme për organizimin dhe operimin e saj.

“Unë shpreh keqardhje për këto veprime të ngutshme të zyrtarëve të Listës Serbe, si reagim ndaj Ligjit për ‘Trepçën’. Jam i bindur se nuk ekziston asnjë arsye që të ketë dyshime e pakënaqësi lidhur me këtë ligj. Ne kemi kërkuar në vazhdimësi që individët nga kjo listë dhe specialistët e tyre të kyçen në procesin e përgatitjes së Ligjit për ‘Trepçën’. Ata janë njoftuar me të gjitha fazat. Është një zgjidhje shumë e mirë për të gjithë, pa dallim etnie. Prandaj, vendimin për ngrirje të pjesëmarrjes në punën e Kuvendit dhe të Qeverisë e vlerësoi si reflektim ndaj trysnisë së Beogradit mbi Listën Serbe”, ka deklaruar Mustafa.

Ai i është përgjigjur edhe deklaratës së Marko Gjuriqit, se kryeministri Mustafa s’mund t’i vizitojë njësit e ndërmarrjes “Trepça” në veri.

“Në veri dhe në ‘Trepçë’ do të shkoj në çdo kohë që unë e vlerësoj se duhet të shkoj”, ka thënë ai, duke shtuar se nuk duhet të merremi me deklarata të papjekura, siç e ka quajtur ai, të “Gjuriqëve”.

Mustafa ka folur edhe për mbështetjen që ia kanë dhënë Ligjit për “Trepçën” AAK-ja dhe Nisma. Ai ka thënë se nuk ka dyshuar në asnjë rast që AAK-ja dhe Nisma nuk do ta përkrahin një ligj që hap perspektivë zhvillimore, kurse për Lëvizjen Vetëvendosje! ka thënë se, për çudi, retorika kundërshtuese e disa përfaqësuesve të saj vazhdon të jetë e dëmshme.

Mustafa ka përsëritur se demarkacioni me Malin e Zi duhet të përmbyllet sa më shpejt pasi, sipas tij, është në interes të Kosovës, të shtetësisë së saj dhe të ndërtimit të politikave të fqinjësisë së mirë me Malin e Zi.

“Prandaj nuk mund t’ua faturojmë qytetarëve egon politike ose egon kuazipatriotike që disa po mundohen ta plasojnë me rastin e demarkacionit, duke penguar procesin e liberalizimit të vizave”, ka theksuar Mustafa.

Ai e ka ftuar opozitën të ulet dhe bashkërisht ta përmbyllin këtë çështje.

“Jam ithtar që të kërkojmë dhe të gjejmë bashkërisht zgjidhje. Zgjidhjen nuk na ofrojnë të tjerët. Atë duhet ta bëjmë vetë. Kemi nevojë të flasim edhe për tema të tjera që janë në interes madhor të vendit”, ka pohuar Mustafa.

Sa i përket krijimit të asociacionit të komunave serbe, ai ka thënë se fillimisht duhet të zhbëhen strukturat paralele serbe në Kosovë, të zbatohen marrëveshjet në kuadër të dialogut, pastaj të shkruhet statuti në harmoni të plotë me vendimin e Gjykatës Kushtetuese. Mustafa ka përsëritur qëndrimin e Qeverisë së Kosovës që dialogu është forma më e mirë për t’i zgjidhur problemet me Serbinë, për normalizimin e marrëdhënieve dhe që Serbia ta njoh pavarësinë e Kosovës. Kryeministri në këtë intervistë ka folur edhe për riformatimin e Qeverisë dhe kërkesën e opozitës për zgjedhje të parakohshme. Sa i përket riformatimit të Qeverisë, Mustafa ka thënë se ndryshimet në Qeveri mund të bëhen gjatë këtij muaji, kurse e ka përjashtuar si opsion mbajtjen e zgjedhjeve të parakohshme.

“Zgjedhjet do të mbahen në qershor të vitit 2018, por kemi shumë punë për të bërë deri atëherë. Para së gjithash, në zhvillimin ekonomik dhe social të vendit”, ka deklaruar Mustafa. /Epoka e re/

UDB-ashët, të ulur këmbëkryq në institucionet tona

admin
-
0
UDB-ashët, të ulur këmbëkryq në institucionet tona

“Është e padiskutueshme, madje e pamohueshme që akoma ka në të gjitha shtyllat e shtetit figura që jo vetëm kanë qenë, por edhe janë akoma në shërbimin e spiunimit. Pyetjes se kush janë ata, përgjigjja duhet të vijë pa vonesë nga Shërbimi i Inteligjencës i Kosovës, që është institucioni më i thirrur, madje edhe më i besueshmi, i cili do të duhej të merrej me dekonspirimin e listave të UDB-së dhe historikun e së kaluarës së njerëzve, që gjenden në mesin e këtyre listave”, u shpreh analisti Ali Hertica, raporton Gazeta Kosova Sot

Kosova, si realitet i ri, shtet me identitet ndërkombëtar, pavarësisht sfidave që ka në rrugëtimin e vet plot pengesa, akoma mbi vete bart barrën e së kaluarës nga regjimi totalitar komunist dhe pasja në brendi të institucioneve të shtetit, madje edhe në disa parti politike, të disa figurave që nuk janë të pakta në numër, e që në të kaluarën kanë qenë në shërbim të UDB-së dhe të bërave të këtij shërbimi serbosllav në dëm të interesit shqiptar. Sado që hapja e dosjeve dhe krijimi i kushteve ligjore për distancim nga mbeturinat e tilla kërkohet vazhdimisht nga politikanë brenda subjekteve politike, edhe nga njohës të fushës së ligjit e analistë të pavarur, politika kosovare akoma nuk po merr guximin të ballafaqohet me një realitet të tillë.

Deputeti nga radhët e LDK-së, Adem Salihaj, sado që e sheh me interes zbardhjen e këtyre dosjeve, ai thotë për hapjen e tyre nuk ka vullnet te asnjë subjekt politik kosovar, ndonëse është një pikëpyetje e madhe, nëse vërtet ka dosje të tilla që ka lënë regjimi serb në Kosovë, ose nëse të tillat do t’i dorëzoheshin me vërtetësinë e tyre besnike palës kosovare në rast se ato kërkohen. “Klasa politike e Kosovës nuk është e interesuar që të kërkohen dosjet e UDB-së e as të bëhen publike ato, sepse mund të ketë tillë, që nuk e kanë një të kaluar të pastër madje, duke marrë parasysh se mund të kenë qenë bashkëpunë- torë të dikurshëm, mund të jenë të tillë edhe sot”, u shpreh Salihaj për “Kosova Sot”.

Smaka: Lidhja e njerëzve të inkriminuar të UDB-së me politikën zyrtare mund të jetë marramendëse

Salihaj është i sigurt që edhe po u kërkuan ato dosje, Serbia nuk do t’i dorëzojë ato, por do t’i mbajë për vete që ta ruajë akoma më gjatë komunikimin dhe spiunimin nga njerëzit që ka brenda politikës dhe institucioneve të Kosovës.

“Unë nuk besoj aspak që edhe UDB-ja serbe do t’ia dorëzojë Kosovës këto dosje, sepse, në këtë mënyrë do t’i diskreditojë e bashkëpunëtorët e saj dhe do t’i dëmtonte interesat e saj në Kosovë. Serbia përmes këtyre dosjeve i shantazhon spiunët e saj në Kosovë dhe i realizon interesat e saj. Nuk është e rastit që të gjitha propozimet e saj në Bruksel janë pranuar dhe nënshkruar pa asnjë hezitim, duke dëmtuar rëndë interesat shtetërore të Kosovës”, tha Salihaj për “Kosova Sot”.

Edhe eksperti i së drejtës, Riza Smaka, është më së i sigurt që klasës së tanishme politike kosovare kurrsesi nuk i përshtatet hapja e listave të keqbërësve, ngase ka drojë serioze se jo pak eksponentë të saj do të dilnin kolaboracionistë të punëve të liga, të inkriminuara e të pista. Ai pohon se lidhjet e njerëzve të inkriminuar të UDB-së me politikën zyrtare madje mund të jenë marramendëse.

“Vetëm në këto gjashtëmbëdhjetë vjetët e fundit, tani kryesisht nga individë, përkatësisht grupe individësh, të sponsorizuar nga nëntoka e errtë kriminale, bën shumë krime e mjerisht pak për të mos thënë aspak sish nuk janë proceduar penalisht sipas Kodit të Procedurës Penale dhe nuk janë ndëshkuar sipas Kodit Penal. Në vendin tonë edhe sipas raporteve e vlerësimeve të institucioneve përkatëse të BE-së, krimi i organizuar, korrupsioni dhe trafikimi me qeniet humane, pothuajse ushtrohet organizueshëm dhe padënueshëm! Pos qendrave komunale në kryeqendër, në Prishtinë, në këto dhjetë vitet e fundit janë ndërtuar objekte shumëkatëshe në kundërshtim me aktet juridike për ndërtimet dhe me planifikimin hapësinor, dhe ashtu ndër të tjera është shkatërruar edhe ambienti, është dëmtuar estetika elementare e eksterierëve të objekteve banesore e komerciale. Në anën tjetër, ndërtimet ilegale janë bërë në bashkëveprime të ngushta me individët udhëheqës me influencë gjithnjë për kompensime korruptive nëpërmjet parasë së pistë, lokaleve e apartamenteve luksoze. Në këtë kontekst, grupet kriminale, zakonisht, nuk njohin kufij kombëtarë as shtetërorë dhe për aq janë të ndërlidhura me interesa të pista e kriminale”, u shpreh profesor Smaka për “Kosova Sot”. /Kosova Sot/

Kënga më e vjetër

admin
-
0
Kënga më e vjetër

Rreth 3.400 vjet më parë, Ugarit ishte një port i lulëzuar. Qyteti antic, që shtrihej në bregdetin verior sirian, mbajti marrëdhënie të mira tregtare me Perandorinë Hitite, Egjiptin dhe Qipron (më pas i quajtur Alashija). Në kulmin e zhvillimit të tij, qyteti-port nuk qe vetëm një qendër tregtare, por edhe artistike. Megjithatë, qyteti përfundimisht ra dhe historia e tij shekullore u harrua deri në vitin 1928, kur një fshatar zbuloi një varr.

Në vitin 1973, një arkiv që përmbante rreth 120 pllaka, u zbulua gjatë gërmimeve arkeologjike; ndërsa në vitin 1994 u gjetën edhe 300 pllaka të tjera në një ndërtesë të madhe me mure guri, që datojnë në fund të epokës së Bronzit të Vonë. Brenda tyre kishte shënime muzikore që datojnë në vitin 1400 Para Krishtit. Shumica e tyre qenë shumë të dëmtuara për të rindërtuar, por një këngë e veçantë është ruajtur aq mirë sa mund të luhet edhe sot.

Më poshtë po paraqesim të njëjtën këngë (e njohur si Himni Hurrian nr 6) i luajtur vetëm me një harpë dhe një stil më interpretativ nga Majkëll Levi. Çdo pjesë muzikore, mund të tingëllojë e ndryshme, në varësi të atij që e luan dhe instrumentit që përdoret.

Mjerisht, Himnet 1-5 nuk qenë në atë gjendje për të lejuar rindërtimin e partiturës muzikore. Kënga e plotë përbëhet nga rreth 36 himne me shkrim kuneiform, të gjetura në fragmentet e pllakave argjilore gjatë gërmimeve në vitet 1950 në Pallatin Mbretëror në Ugarit (pranë Ras Shamra në Sirinë e sotme). Riçard Kroker dhe Robert R. Braun, të cilët studiojnë historinë muzikore, prodhuan një disk dhe broshurë në lidhje me këngën e quajtur “Tingujt nga heshtja”. Kroker tha se kjo e revolutionarizoi historinë e muzikës.

Kjo dëshmi provon se si shkalla 7 notëshe diatonike dhe ajo harmonike, janë përdorur në muzikën e 3,400 vjetëve më pare, duke hedhur poshtë pikëpamjet e shumicës së muzikologëve se harmonia e lashtë ishte thuajse jo-ekzistuese (apo edhe e pamundur) dhe se shkalla e notave qe jo më të vjetër se sa në kohën e grekërve të lashtë, 2000 vjet më parë. Mjerisht, teksti mbetet ende një mister.

Gjuha ugarite në vetvete nuk është kuptuar aq mirë, dhe për më tepër duket se është një dialekt lokal, që ndryshon në mënyrë të konsiderueshme nga dialektet e njohura nga burime të tjera. Është ndërkaq e mundur, që shqiptimi i disa fjalëve të ndryshojë nga fjalët normale për shkak të muzikës. Megjithatë, është e qartë se ai qe një tekst fetar mbi dhuratat ndaj perëndeshës Nikal, gruaja e perëndisë së hënës. /Bota.al

PDK shënon 17 vjetorin e themelimit

admin
-
0
PDK shënon 17 vjetorin e themelimit

Partia Demokratike e Kosovës ka shënuar sot 17 vjetorin e themelimit të saj

Në shënimin e kësaj dite, kryetari i kësaj partie, Kadri Veseli ka thënë se Partia Demokratike e Kosovës, ka lindur dhe është zhvilluar në një situatë dramatike për vendin e sapo dalë nga lufta.

“Partia Demokratike e Kosovës lindi për të përfunduar rrugën e lirisë, rrugën nga çlirimi në shpallje të pavarësisë dhe ndërtim të shtetit demokratik e sovran të Kosovës. Lindi për të fituar paqen”, theksoi Veseli.

Veseli më tej ka deklaruar se PDK-së, që nga themelimi iu bashkuan themeluesit e Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, e cila kurorëzoi përpjekjet një shekullore për lirinë e pavarësi, intelektualët, akademikët, gazetarët, minatorët, të burgosurit politik, arsimtarët e fermerët.

“Kemi të drejtë të mburremi me sukseset tona, por, njëkohësisht, edhe detyrimin për të qenë vetëkritik, është pjesë e moralit tonë politik dhe përgjegjësisë para qytetarëve, që t’i njohim dhe pranojmë gabimet e bëra gjatë ecjes, lëshimet e devijimet nga përgjegjësitë e ngarkuara, fenomenet negative në nivelet e ndryshme të qeverisjes sonë”, theksoi më tej Veseli.

Lideri i PDK-së u shpreh i bindur se me punën që po bën, PDK do të vazhdojë e sigurt si partia më e madhe në Republikën e Kosovës.

“Ne që kemi ndryshuar Kosovën, kemi forca të ndryshojmë veten, në përputhje me nevojat dhe sfidat e sotme. Si gjithmonë, të bashkuar dhe fitimtar. Urime 17 vjetori dhe na priftë e mbara në rrugëtimin tonë të përbashkët”, theksoi kryetari Veseli

Zbardhet dëshmia e panjohur, kush e vrau Isa Boletinin

admin
-
0
Zbardhet dëshmia e panjohur, kush e vrau Isa Boletinin

Nga Besnik Dizdari

Kisha kohë që e kërkoja atë libër. Ndoshta disa vite. Dhe kjo, thjesht me shpresë për të gjurmuar edhe më tepër për rënien e heroit të madh, Isa Boletini. Aq më tepër që më mbërrinte disi zbehtë e dhëna se Isa Boletinin e kishte vrarë babai i Milovan Gilas-it. Të ishte e mundur?…
Ndoshta çelësi mund të ishte vërtet libri i Milovan Gilas-it, “Toka pa drejtësi”. Më dukej e çuditshme, madje pak si prej fabule që familja e Milovan Gilas-it të qe përfshirë në rënien e Isa Boletinit. Drejtë me thënë, nuk e besoja fort. Ndërkaq, ka vite që e ndjek veprën tanësore të Milovan Gilas-it.

Kjo, sepse figura e tij, përveçse e lidhur me gazetarinë e historinë, është e shumanshme ngado që ta marrësh. Komunist qysh në vitet ’20, bashkërithemelues i Partisë Komuniste të Jugosllavisë, partizan i orëve të para, pjesë e katërshes së famshme byroiste Tito – Kardel – Gilas – Rankovic, zëvendëskryeministër i Jugosllavisë komuniste, shkrimtar, gazetar, botues i “Borbës”, bashkëpunëtor krejt i afërt i Titos. E
mandej? Mandej disident, kundërkonformist ndaj vetë Partisë së tij, autor i librave dhe shkrimeve që vetvetiu rrëzojnë shoqërinë komuniste, qoftë edhe atë jugosllave, e kësisoj i shndërruar në kundërtitist. Gjëra që pak a shumë dihen këto, qoftë edhe prej disa përkthimeve të dy-tre librave të tij të njohur në shqip.

Dhe mbi të gjitha i papërkulshëm. I burgosur i paraluftës prej Mbretërisë Jugosllave, i burgosur dy herë prej Partisë së tij të Jugosllavisë Komuniste, Hero i Popujve të Jugosllavisë, titull i hequr mbas kthesës së tij, Sergio Romano, një studiues, politolog e gazetar i madh, e ka përcaktuar kështu Milovan Gilas-in: “Një nga intelektualët më
të ndritshëm të Europës Qendrore-Lindore dhe natyrisht më heretiku i komunistëve europianë në vitet e luftës së ftohtë”.Librat dhe shkrimet e Gilas-it, dihet, kanë pasur dhe kanë një jehonë mbarëbotërore. Është një
marathonë e tanë, tash kundërkomuniste e kundërstaliniste e tij. E nis më 1957-n, me librin e famshëm “Klasa e re. Kritikë e komunizmit të sotëm” (“Nova Klasa. Kritika savremenov komunizma”, Londër 1957). Nuk do
të ndalin librat e tij, rreth 20, duke tronditur sa s’ka ku shkon më edhe lidershipin e Josip Broz Titos. Mandej mbërrin deri dhe te studimet letrare, romanet e histori mirë- filli. Libri i tij i dytë, është ky që ka të bëjë me temën tonë: “Toka pa drejtësi” (“Zemlja bez pravde”).
Më 1956 ai e dërgon librin në shtëpinë botuese “Srpska Knjizevna Zadruga” të Beogradit. Dëshiron që librin ta mbështesë nobelisti Ivo Andric. Por Andric refuzon ta lexojë duke i thënë pa u tronditur aspak:
“Kjo për mua do të krijonte telashe, përderisa jam një anëtar i Partisë”! Edhe pse ky është libri i vetëm i Gilas-it që thuajse s’ka asgjë kundër regjimit titist e shoqërisë komuniste! E ai arrin ta botojë në Nju Jork më 1958, madje duke qenë në burg. Në italisht libri botohet më 1959-n. Për çudi ka mbetur krejt në heshtje. Ky është ekzemplari që
kam unë në zotërim. Them pa mëdyshje se ky është libri më i ndryshëm prej gjithë të tjerëve që do të vinin më mbas në rritje spektakolare të rëndësisë së tyre.

Kam shumicën e tyre dhe në to ka kaq shumë Shqipëri, saqë deri më sot, në botime të ndryshme disi fragmentare, te ne është e njohur vetëm nja 30 për qind e kësaj “Shqipërie” të tyre. Ia vlen që një herë tjetër t’i kthehem deri në shterim. Nuk ma merrte mendja se do ta gjeja librin “Toka pa drejtë- si” (“Zemlja bez pravde”). Dhe mû kur i kisha humbur shpresat, papritmas “zbuloj” një bukinist në Romë, i cili oborrin dhe një dhomë të vogël, ndoshta të shtëpisë së tij, i kishte shndërruar pra, në librari të librave të vjetër në një dekor që të dukej se vinte nga Italia e shekullit XIX…

Ai kishte vetëm një kopje të këtij libri të 57 vjetëve më parë. Për çudi një kopje të mirëmbajtur, krejt e re, ndonëse disi fletët e zverdhura, por i pahapur, deri aty sa që faqet e tij nuk ishin prerë, ashtu siç dilnin librat dikur. E preka plot gëzim dhe m’u kujtua një thënie kuptimplote e Varlam Tikhonovich Shalamov-it (1907-1982), shkrimtar e
poet i shquar rus, përveç të tjerave një bibliofil i madh, i cili i ka vuajtur të gjitha: prej gulagut stalinian e deri te ndalimi i veprës së tij. Thotë Shalamovi: “Nuk ka gjë më të ëmbël se sa kur të bjen në dorë një libër ende i palexuar”. Këtë ndjesi pata dhe unë teksa kisha në dorë “Toka pa drejtë- si” (“Zemlja bez pravde”) të Milovan Gilas-it. Është
një libër i mrekullueshëm, që i kushtohet fëmijërisë dhe rinisë së parë të Gilas-it.

Por në të vërtetë, më e rralla e këtij libri qëndron sidomos në përshkrimin e jashtëzakonshëm që ai i bën Malit të Zi të periudhës midis dy luftërave. Zakone, histori, luftëra, krime, zhvillime e moszhvillime, atdhetari e trimëri, madje edhe antropologji e etni, kanune e hakmarrje. Gilas nuk është i mëshirshëm, por them se është tejet realist për ato çka di, ndonëse herë-herë pasioni për të shkruar e bën të bjerë paksa edhe në subjektivizëm. Sidomos kur është fjala për babën e tij. E kuptueshme kjo për këdo.

Ka jo pak Shqipëri ky libër i Milovan Gilas-it (1911-1995) origjinar i Podbishes të Malit të Zi, fshat që ndodhet vetëm nja 150 kilometra larg Shkodrës. Ose më mirë të thuash, libri ka jo pak marrëdhënie shqiptaro-malazeze. Jemi shpinë më shpinë, dhe them se nuk ka gjë më me vlerë që ta shohësh historinë e vendit tënd duke pasë përpara edhe
historinë e fqinjit tënd, qoftë ai i mirë apo “i keq”. Mbërrita kështu te fragmenti përshkrues i rënies së Boletinit tonë, për herë të parë nën gjykimin e një malazezi të famshëm pra.

Natyrisht, nuk prita se aty do të gjeja elozhe dhe as ditirambe, qoftë edhe prej një Gilas-i. Ajo që u vërtetua pa mëdyshje ishte kjo befasi: se babai i Milovan Gilas-it, Nikola Gilas, është njeriu apo ushtaraku që
drejtoi aksionin e vrasjes së Isa Boletinit. Gilas-i nuk e pranon se babai i tij ka vrarë Boletinin. Por Gilas-i pranon se babai i tij e ka ngritur pushkën për ta qëlluar Boletinin.

Pa pasur kohë megjithatë ta shkrepë, sepse plumbi i një ushtari të Nikola Gilas-it kryen punë më shpejt. Dhe babës së Gilas-it nuk i mbetet gjë tjetër, veçse ta lejë pa e shkrepur pushkën e tij. Atëherë? Atëherë them se nuk ka rëndësi nëse Boletini ynë u vra prej plumbit të Nikola Gilas-it apo të një ushtari të komanduar prej tij. Dhe do apo s’do
Milovan Gilasi, i ati i tij, në njëfarë mënyre, është edhe ai vrasës i Isa Boletinit. Ajo çka shkruan Gilas-i në tregimin e këtij episodi do ta gjeni fjalë për fjalë shkëputur prej librit të tij, e botuar në shqip për herë parë këtu në “Panorama”.

Dhe po t’i bënim një kritikë letrare këtij përshkrimi, që në të shumtën i bën nder aktit heroik të Isa Boletinit, them se kemi të bëjmë me një stil të nivelit të lartë, çka dihet që Gilas-i e ka pasur zotëruar si pakkush. Është një përshkrim rrëqethës dhe për ne rëndësi ka se përmes tregimit të birit të “vrasësit”, ne gjejmë një afirmim madhështor për
heroizmin e Isa Boletinit. Sigurisht, nuk është aspak e vërtetë ajo që shkruan Gilas-i se: “Heroi i shquar shqiptar Isoja i Boletinëve, zgjodhi pikërisht këtë çast të një rrënimi të përgjithshëm, të dëshprimit dhe të kaosit, për të sulmuar Podgoricën”. As që e kishte ndër mend Boletini një veprim të tillë.

Nuk do të zgjatem në këtë, sepse mjafton të merrni në dorë librin e çmueshëm “Kujtime” të Tafil Boletinit, i pranishëm në Podgoricë në ditën e rënies së axhës së tij Isa, për të kuptuar pavërtetësinë e këtij synimi, gjoja të kaçakëve shqiptarë që “dunë me na djegë e me na plaçkitë Podgoricën”. Rrénë e madhe kjo, që, për fat të keq, del edhe
nga penda e bukur e një Milovan Gilas-i. “Këtë propagandë e kishte përhapë qeveria, se gjoja shqiptarët rreth kufinit, të shtytun nga Austria, do të na djegin qytetin”, siç e thotë paragjykimin e malazezëve
Tafil Boletini.

Mbrapaskenat e eliminimit të heroi tonë duken qartë që zbrisnin nga vija beogradase, ndoshta edhe e një Pashiçi, duke shfrytëzuar paqëndrueshmërinë e Podgoricës së atyre ditëve. Të tjerat janë një dinakëri e rrallë, një absurd që do të mbërrijë deri edhe te vizita për ngushëllime e gjeneralit Radomir Veshoviç, që dihet, ishte frymëzuesi i vetë aksioneve të Nikola Gilas-it, babës së Milovanit, siç del qartë edhe nga ajo çka përshkruan ky i fundit në librin e tij. Shkruan Tafil Boletini: “Oficeri komandues me za të naltë urdhnon: “Predajte oruzhje”! (“Dorëzoni armët!”). Axha Isa: “Jo besa kurr s’ia kam dorëzue mbretit, as kralit”. E logjika ta do se ky oficer komandues nuk mund të jetë
tjetër përveçse Nikola, babai i Milovan Gilas-it. Është ndërkaq, vërtet interesante që si në një “contrappunto” i episodit të rënies heroike të Boletinit, Gilas-i paraprin me përshkrimin e një krimi të shëmtuar të malazezëve ndaj një bashkëkombasi të tyre të pafajshëm, për më tepër i verbër.

Dhe pikërisht nga kjo “antropologji” kriminale, nëse mund të përcaktonim kështu, Gilas-i shkon menjëherë te përshkrimi i rrallë i heroizmit të Boletinit tonë, duke e ngritur figurën e tij deri në lartësinë e një heroi, teksa e mbyll me përcaktimin sublim thuajse të një romantike: “Kur të vjen koha për të vdekur, do të ishte bukur të bije si Isa
Boletini”. A mbaron këtu kjo histori? Them se jo. E pra, cili është fati i Nikola Gilas-it, babës së Milovan Gilas-it?

Edhe në përgjigje të kësaj pyetjeje shkojmë te logjika e palëkundshme se historia shkruhet, por dhe rishkruhet, ngaqë gjithmonë dalin fakte të reja. (Përfitoj nga rasti i këtushëm për të vlerësuar, natyrisht për mendimin tim, dy libra të kohëve të fundit: “Për Gjermaninë” të Bashkim Zenelit dhe sidomos “Pranvera e rrejshme e ’56-s” të Ana Lalajt, çka
them se me seriozitetin e tyre, me shpalosjen e shtjellimin e plot fakteve të panjohura e dokumentacionin, janë një provë e bukur e rëndësisë së rishkrimit të historisë edhe në Shqipërinë tejet të njëanshme në këtë kah. Po aq mund të them edhe për ribotimin e librit të Uran Butkës për “Luftën civile në Shqipëri”.

E do të guxoja të shtyhesha edhe më tej në vite: askush nuk mund ta injorojë qoftë dhe librin tejet të diskutueshëm të Tahir Kolgjinit për Esat Pashën). Dhe shihni tash se sa thjesht mund të gabohet. Edhe në faqe serioze të internetit të sotëm ku përshkruhet gjatë biografia e Milovan Gilas-it, do të gjesh këtë informacion të rremë, tek shkruhet fjalë për fjalë: “Milovan Gilas-i ka mbetur jetim nga babai qysh i vogël”…

Çka assesi nuk është e vërtetë. Mirë interneti, që siç thotë një studiues aq shpesh është i pasigurt, po një historian si Vladimir Dedijeri?… Dihet ndërkaq, se midis Milovan Gilas-it dhe historianit të Partisë Komuniste të Jugosllavisë, të mirënjohurit Vladimir Dedijer, autori i librit “Marrëdhëniet Jugosllavo – Shqiptare (1939-1948) përgatitur nga Dr. Sofokli Meksi – që ec e gjeje po deshe – sa ka miqësira, bashkëpunim e pësime të përafërta, po aq ka prishje e
moskuptime. Ka shkruar fjalë për fjalë Dedijer-i: “…Është fjala se çka ka ndodhur në Kosovë më 1914-n, me përzanien jashtë saj të serbëve dhe malazezëve dhe të një serie krimesh.

Midis të tjerëve një natë u vra edhe babai i Milovan Gilas-it, Nikola Gilas.” Kundërpërgjigjet Milovan Gilas-i, tek shkruan edhe ai fjalë për fjalë në mbrojtje të faktit të vërtetë dhe të dobësisë së natyrshme për babën e tij: “Babai im është vrarë prej shqiptarëve, por jo për hakmarrje pronarësh, por prej fashistëve më 1943- shin, sepse ishte një
plak i respektuar malazez, babë i bijve të tij komunistë. Dhe jo në ‘një natë’, por ditën për diell”. Një historian i shquar si Dedijer e prapëson vrasjen e Nikola Gilas-it 30 vjet mbrapa, më 1914-n.

1...5 7555 7565 757...8 742Page 5 756 of 8 742

Të gjitha materialet e portalit janë të mbrojtura me të drejtat autoriale. Ato mund të kopjohen, modifikohen, dhe ripublikohen vetëm duke iu referuar burimit PrizrenPress.com. Të drejtat autoriale janë të rezervuara, sipas dispozitave ligjore në fuqi në Republikën e Kosovës.

© 2019 NuclearAnt.

Kategoritë

Lidhuni Me Ne