Rruga gjarpërore që ndahet djathtas nga Reçana shpie drejt Lubinjës së Epërme dhe asaj të Poshtme, fshatra këto të Luginës së Lumëbardhit, që kryesisht banohen me pjesëtarët e komunitetit boshnjak.
Ndërkohë një kthesë majtas në rrugën tatëpjetë çon në Lubinjën e Epërme, që me dekada shquhet për vetorganizimin e banorëve, shkruan sot “Koha Ditore”. Vazhdimi i rrugëtimit shkon deri te shkolla fillore, terreni sportiv i së cilës shërben si vendtakim për manifestimet e ndryshme të organizuara nga banorët e ku shpeshherë ftohen edhe mysafirët nga fshatrat fqinje.
ndër më të njohurat që zgjon edhe kërshërinë e gazetarëve të huaj është synetia kolektive, që realizohet periodikisht. Ky organizim kolektiv ruan traditën e solidaritetit, që, sipas banorëve, daton kaherë në këtë anë.
“Njëra nga ngjarjet më interesante është dasma e synetisë kolektive të fëmijëve, që organizohet çdo pesë vjet, e që bashkon jo vetëm banorët e këtij fshati, por edhe ata të fshatrave të tjera”, ka thënë Raif Kasi, gazetar dhe njohës i etnologjisë. Ai tregon se Lubinja e Epërme i ka rreth 3 mijë e 500 banorë bazuar në regjistrimin e fundit të popullsisë.
“Një numër i tyre, apo rreth 40 për qind, jetojnë dhe punojnë në vendet e Evropës Perëndimore. Fshati ka karakter modern, pasi rrugët janë të rregulluara, ka ambulancë, shtëpi të kulturës, shkollë fillore deri në klasën e nëntë, e kështu me radhë. Por ajo që e veçon Lubinjën e Epërme është se banorët kanë ndërtuar një sistem të vetorganizimit për shërbimet publike, por edhe për nevojat sociale. Pos banorëve që jetojnë këtu edhe diaspora kontribuon financiarisht për nevojat e komunitetit të fshatit”, ka thënë Kasi.
Sipas gazetarit boshnjak, Lubinja e Epërme shquhet edhe për numër të konsiderueshëm të intelektualëve, marrë parasysh faktin se është njëri prej fshatrave më të mëdhenj të Luginës së Lumëbardhit.