Është vërtetë e pabesueshme ajo që po ndodh në Big Brother-in britanik.
Çifti Marco Pierre White Jr dhe Laura Carter duket se e kanë tepruar vërtet.
Konkurrentët nuk kanë dashur t’ia dijnë fare për kamerat dhe kanë ndërmarrë një akt të apstër seksual në sy të botës, sikurse dëshmojnë këto foto.
Petrit Musolli
Kombëtarja e Shqipnisë na ka dhurue krejt çka kem pritë me na dhurue! Kem pritë lojëna të mira, sepse e kem ditë që grupi nuk është i lehtë! Kem pritë tifozëri masovike dhe për shembull, që janë për shembull!
Kem pritë me i dëshmue Europës së çfarë futbolli e shpirt sporti u ka munguar deri tash, dhe e dëshmuan! Nuk ka as edhe hamendje ma të vogël për mos me u ndi krenar me futbollistat e tifozat tanë!
Dhe, sikur kish me zgjatë kjo ndjenjë krenarie më gjatë sesa kur na shfaqet ajo fotografi monument e Xhenetës duke luajtur, po ashtu, plot vullnet… pak kohë para vrasjes së saj! Sepse, Xhenetën e kanë vra!
E kanë vra këta politikanë, që mendojnë se shkuarja e tyre në Francë është Haxh! Që besojnë se rrugëtimi për Francë është rrugëtimi i tyre për Haxhin, ku Zoti ka me i pa, e fal!
Para se me marrë rrugën për Francë (me trup a mendje), është dashtë më marrë rrugën për Prizren. Para se me na bombardue me tanë gzimin e tyre për ‘dasmën’ në Francë, me na demonstrue, njëherë, tanë dhimbjen e tyre për tragjedinë në Prizren. Tanë ne që nuk ishim në Prizren, e lamë Xhenetën vetë! Sikur mos me pas qenë kurrë!
Mirë që i mbushëm stadiumet e Francës, por është dashtë me e mbush edhe sheshin e Prizrenit, për Xhenetën! Sepse, Xhenetën e kemi humbur përgjithmonë, dhe nuk kthehet pas katër vjetësh!
Jo vetëm me e mbush sheshin, por me e ‘kall’ Prizrenin. Jo për pushtet, por, për Xhenetën! Dhe, Xheneta na e shpërfaqi të vërtetën (që moti dihet), se ku nuk ka pushtet, nuk ka vullnet! Nuk u panë gjëkundi as ata ‘kolosat’ e shoqnisë civile! Ata që plot krenari i’u bashkoheshin protestave nacionaliste e raciste, e as e morën mundin me rrugëtue deri në Prizren, në demostrimin (ndër të rrallët paslufte) e një vullneti human.
Nuk u ndi e fyer as tanë ajo turmë, me vrasjen e Xhenetës, sikur u ndien të fyer me një ofendim verbal të një ministri serb. Sepse, Xhenetën e kanë vra politikanët shqiptarë! Është më pak e dhimbshme vrasja e saj, sesa tri fjalë goje të një politikani serb!
Për tanë ata që këndojnë zhurmshëm ‘o sa mirë me qenë shiptar’, ta kujtojnë Xhenetën dhe dhimbjen që e treguam për të. Para se me shiku flamurin, ta shikojnë fotografinë e Xhenetës! Para se me i këndue Shqipnisë së madhe, ta vajtojnë vogëlsinë e shpirtit tonë! Tanë neve që nuk morëm mundin me udhëtue deri në Prizren. Tanë neve që nuk e morëm mundin as me vajtue, sepse, Xhenetën, nuk e kishin nxjerrë në breg valët e lumëbardhit, me u ba lajmi i botës.
Organizatorët e protestës me të drejtë arsyetonin se numri nuk përbën argument. Por, numri në këto dy protestime (ato me 100 mijë dhe kjo me 100), na argumentuan paqt si loti të vërtetën e shoqnisë sonë.
Një shoqni që tubon 100 mijë veta kundër një komuniteti, e nuk mund të mbledhë as 100 vetë për mbrojtjen e një komuniteti, siç janë, në këtë rast, fëmijët e familjet e rrezikuem dhe harruem nga udhëheqësit e tyre! Një shoqni që tubon 100 mijë veta me uluru egërsisht, e nuk mundet m’i afru as 100 veta me demonstru njerëzi e dhembshuni!
Përderisa nuk tubojmë 100 mijë veta për Xhenetën, e as 100 për manipulantat politik, krenaria jonë ka me vazhdu me zgjatë veç 90 minuta, njëherë në dy a katër vjet./gazeta blic/
Klan Kosova ka arritur t’i sigurojë disa video ekskluzive ku shihet vogëlushja Xheneta Gashi duke buzëqeshur në praninë e vëllait të saj binjak me të cilin luante çdo ditë para shtëpisë së saj, ku edhe gjeti vdekjen.
Për vdekjen e saj qytetarët e Prizrenit mbajtën edhe protestë të mërkurën ku kërkonin përgjegjësi penale për vdekjen e tre vjeçares.
Çdo person që dëshiron t’i ndihmojë nënës së Xhenetës, Lirije Gashit dhe vëllait të saj binjak Dashnimit për t’i siguruar atyre një shtëpi mund të bëjë këtë duke kontribuar në numrin e kësaj xhirollogarie: 150 200 100 373 6579 në Raiffeisen Bank.
http://dai.ly/x4gusgn
Të hënën në Gjykatën Themelore të Prizrenit do të vendoset për dënimin ose lirimin e Nexhat Çoçajt, Bekim Thaçit e Bedri Çekut.
Çoçaj, drejtor i Arsimit në Prizren dhe dy mësimdhënësit Thaçi e Çeku po gjykohen për keqpërdorim të manifestimit “Java e Remzi Ademajt” për pesë vjet rresht.
Sot në këtë gjykim u dha fjala përfundimtare e prokurorit dhe avokatëve të të akuzuarve.
Prokurori i shtetit Mehdi Sefa kërkoi dënimin e të akuzuarve.
“Kërkojmë nga trupi gjykues që të akuzuarit për veprat penale të keqpërdorimit të pozitës zyrtare nga neni 422 të përshkruara si në dispozitivin 1 deri në 5 të aktakuzës të shpallen fajtorë dhe të dënohen sipas ligjit, meqë në veprimet e tyre formohen të gjitha elementet e veprës penale në fjalë,” tha prokurori Sefa.
Kallëzimin penal të këtij rasti të bërë nga Lëvizja “Vetëvendosje”, avokati i Nexhat Çoçajt Bashkim Nevzati e quajti halucinacion të “Vetëvendosjes” në të cilin ka rënë edhe eksperti financiar.
Mbrojtja e të akuzuarve në tërësi e kundërshtoi aktakuzën e prokurorisë dhe kërkoi që në mungesë të provave trupi gjykues të marrë aktgjykim lirues.
“Nuk është vërtetu se në veprimet e të akuzuarit Nexhat Çoçaj, as individualisht e as si bashkëkryes nuk ekziston vepra penale, andaj në këto rrethana propozoj që i njëjti të lirohet nga akuza,” tha Nevzati.
Tre të akuzuarit iu bashkëngjitën fjalëve përfundimtare të mbrojtësve të tyre, me të cilat e kundërshtuan në tërësi aktakuzën e prokurorisë.
Trupi gjykues paralajmëroi se shpallja e aktgjykimit do të bëhet më 20.06.2016.
KALLXO.com shkroi më herët në detaje për aktakuzën ndaj Çoçajt dhe dy mësimdhënësv.
Vdekja e 3 vjeçares, ka mbledhur në një seancë të jashtëzakonshëm kuvendarët e Prizrenit. Seanca është mbajtur me kërkesë të opozitës.
Shefja e GP-së të LDK-së, Mybera Mustafa, ka kritikuar institucionet përgjegjëse për neglizhencë.
“Unë kam të drejt të dal këtu, si e zgjedhur e popullit, dhe të shpreh indinjaten time ndaj qeverisë lokale, për fatkeqësinë që ka ndodhur, duke pasur parasysh se ajo në bazë të ligjit ka përgjegjësi publike të përkujdeset për sigurinë e qytetarëve të saj, aq më tepër që ka qenë e paralajmëruar më parë shumë herë, sidomos nga shoqëria civile”, tha Mustafa.
Kuvendarja e Nisma për Kosovën, Ganimete Babuna – Hoxha, ka shkuar më larg duke kërkuar dorëheqje së paku morale nga kryetari i Prizrenit, Ramadan Muja, për përmasat e tragjedisë që ndodhi javën e kaluar .
Ndërkaq, shefi i GK të të LVV-së, Artan Abrashi, fajin kryesor për rastin në fjalë i’a ka hedhur më së shumti Kbrashi.
Drejtorët e Ekzekutivit Nijazi Kryeziu e Bedri Bytyçi, duke i’u përgjigjur akuzave të shumta, sërish për tragjedinë dhe gjendjen e rënduar në Qendrën Historike të Prizrenit kanë fajësuar Ministrinë e Kulturës.
Xheneta Gashi javën e kaluar humbi jetën nga rrënimi i shtëpisë së vjetër në Prizren./TVPZ/
Isuf Kurtaj
Dy fëmijë trupimët me top ndër sqetulla kalojnë të harlisur para vendit, ku unë, ti, të gjithë ne, secili në mënyrën tonë kontribuam në kryerjen e një krimi. E ngjisin tatëpjetën në rrugën pa trotuar shkujdesur me kokën e kthyer mbrapa derisa humbasin tej në rrugën që gjarpëron majtas, pa arritur të zbulojnë për atë që kanë dëgjuar në shtëpi, lagje, në media.
Po shkojnë t’i bashkohen protestës që po zhvillohet në sheshin e Prizrenit, ku këkohet dorëheqja e kreut të komunës dhe zyrtarëve të tjerë përgjegjës. Një javë më parë në shtëpinë e rrethuar me tuba të kanalizimeve, avllia zuri përfund një fëmijë tre vjeç.
Shtëpia me emrin “muzé” i ka shkaktuar makth të përjetshëm nënës së vajzës, çoroditje lagjes, qytetit dhe secilit prej nesh, të paktën për disa orë. Tek sheh gjendjen e shtëpive dhe apatinë tonë ndaj tyre, të vjen natyrshëm dhe gëzon legjitimitet fjalia: Mallkuar qoftë kushdo që ka kontribuar që ajo familje të jetojë mes atyre “rrënojave”.
Po ç’na duhet shtëpia muzé, kalldrëmi, kalaja, hamami e më the e të thashë, kur nuk kemi as ‘takatin’ dhe as përgjegjësinë e duhur për t’i bërë ato funksionale?! Një gjë është dëshira, dhe një tjetër mundësia, ndërsa një gjë krejt tjetër është kur nuk kemi asnjërën.
Pse u dashka në fund të fundit të jetojmë me ‘to, t’i kemi gjemb në këmbë? Të gjitha këto që thashë më lart janë për t’u gajasur. Për të ulëritur në fakt, kur e mendon se këto mund të jenë të vetmet argumente që mund të përdorë si “armë” mbrojtëse, në këto momente morti, paria e Prizrenit, ne që shtiremi duke bërë ‘të dhembshurin’. Me këtë logjikë, paria, ne të gjithë, që i kemi zgjedhur duhet të sulmojmë këdo që guxon të na thotë se për hir të ndonjë ‘allishverishi’ është shkulur kalldrëmi, duke e zëvendësuar me asfalt, është djegur ndonjë shtëpi muzé për t’u ngritur ndonjë pallat.
Biznes me rokadën e kalldrëmit me asfaltin apo shtëpisë me vlera historike me ndërtesë shumëkatëshe është bërë, por neveria që kemi për këto objekte historike është ku e ku është më e madhe me interesin që kanë përfituar një grup personash. Duhet thënë se ne thjesht nuk i honepsnim dot. Nuk e keni parë se ato kupëza të vogla sa bezdisëse janë për qytetarët? Si të copëtojnë këpucët, thyejnë takat e larta të grave, dërrmojnë makinat… gjithë ato telashe vijnë prej tyre. Veç rrugëve, nuk e keni parë sa si bezdisemi kur kalojmë afër shtëpive muze që kundërmojnë erë. Një pjese i është vënë flaka, ndërsa pjesa tjetër është në pritje… të flakëve, të ndonjë fadrome për ta shembur. Gjëmojnë, gulçojnë do të të thosha, si ajo nëna që ka humbur fëmijën ditë më parë, vetëm se këto ndryshe nga ajo kërkojnë prenë e radhës. Po nuk u rindërtuan ose në rastin më të keq shkatërruar me themel, kam hallë se dy fëmijët, duke tentuar të marrin topin në një nga shtëpitë e lëna në harresë, mund të jenë viktimat e radhës. Largqoftë. Ndërsa ne, krejt ajo që mund të bëjmë, është të shkruajmë nga një dedikim pa muzë si ky që po bëj tani. Dhe vetëm për disa orësh, jeta jote e imja vazhdon në kërkim të një tjetër muze. Të vetmit që gjëmën do ta vuajnë përjetë janë prindërit e presë së ardhshme.Ajo që duhet të bëjmë ne është vetëm që të lutemi të mos jetë ndonjë i afërm i yni, ose ne vetë. Nuk e di se çfarë duhet të ndodhë më shumë. Sa duhet të shkojë numri i të sakrifikuarve. Dhe ç’gjëmë duhet të bjerë mbi ne, për të provuar se deri ku shkon mospërfillja e kryetarit të Komunës së Prizrenit për njeriun, për ne që gjallojmë në qytetin që “ai” drejton? Ky ndoshta është dhe misioni i ri që ka për të përmbushur brenda këtij mandati dallkauku që e kemi për kryetar të Komunës së Prizrenit. Ne duke u munduar t’i themi që ekzistojmë, shpesh duke bërë kurban dhe ndonjë prej nesh, ndërsa “ai” duke vazhduar të na trajtojë siç ne në të vërtetë jemi, të vdekur të gjallë.
Prej 10 vitesh kështu na ka trajtuar. Asgjë nuk ka arritur t’ia tërheqë vëmendjen. Nuk kemi bërë dot as dhe një lajm të vetëm për ‘të. Jemi dështakë. Nuk e ka prekur as lindja, as vdekja, as atëherë kur ka pasur gisht vetë në ‘to. Si është e mundur? Nuk ndjen? Sigurisht që ndjen. Ndjen kënaqësi kur sheh që i varfëri, i ligshti, i harruari shtohet. E shfaq këtë duke mos u shfaqur edhe më shumë. Madje deri në tërbim. Moskokëçarja për mëkatet e tij, rënkimet që i ka sjellë jetëve të të tjerëve, problemet shoqërore që ka shkaktuar keqqeverisja e tij është krejt e padëgjuar. Unike.
Të tretin mandat e “gëzon” (jo) i qetë, pasi që kur është votëbesuar më shumë është rropatur dyerve dhe korridoreve të gjykatave se sa në zyrën e tij, që e ka përzemër ta quajë “Shtëpi të Bardhë”. Veç rasteve të vakive “ai” kurrë nuk është parë të dalë në publik e aq më pak të ballafaqohet me median. Madje as në fushata zgjedhore. Nuk bëhet i gjallë as kur të gjallët i vdes me papërgjeshmërinë e tij. Ai është bashkëshort, prind… dhe nuk merr mundimin t’i çojë një selam ngushëllimi të paktën nënës së fëmijës tre vjeçe. Nëse jo si kryetar, të paktën si gjysh që ka disa nipa që janë duke iu rritur, duhet ta bënte. Me gjithë këto paradokse që ka ky kryetar, në zgjedhjet që nuk janë larg, ky, një si ky ose mos dhe ndonjë më i keq do të votohet sërish nga qytetarët e Prizrenit. Ky është kryetari që meritoni.
Autori është gazetar i gazetës ‘Shekulli’ në Tiranë.
Xheneta Gashi e cila vdiq javën që shkoi si pasojë e shembjes së shtëpisë së familjes së saj në Qendrën Historike në Prizren, ka bërë që shumë qytetarë, organizata joqeveritare, zyrtarë të institucioneve, shoqëria civile etj të ngrenë zërin ndaj kësaj tragjedie.
Dje në qytetin e Prizrenit, nën organizimin e shoqërisë civile është mbajtur një protestë në të cilën është kërkuar dorëheqja e kryetarit të Komunës, Ramadan Muja.
Po ashtu është kërkuar edhe dorëheqja e ministrit të Ambientit dhe Planifikimit Hapësinor, Ferid Aganit dhe ministrit të Kulturës, Kujtim Shala.
Këto dorëheqje janë kërkuar pasi që organizatorët e protestës i quajnë përgjegjës për vdekjen e 3 vjeçares, Xheneta Gashi, të vdekur ditë më parë.
E përpos protestës, tashmë Koalicioni i OJQ-ve të Prizrenit ka krijuar një peticion online për nënshkrimin e dorëheqjes së personave më lartë.
Në të dhënat e këtij peticioni shkruan: “Dorëheqje për tragjedinë e Prizrenit. Drejtuar: Kryetarit të Komunës së Prizenit, Ramadan Muja; Ministrit të Kulturës, Kujtim Shala; dhe Ministrit të Planifikimit Hapësinor, Ferid Agani”.
Ky koalicion i OJQ-ve ka vlerësuar se vdekja e tre vjeçares Xheneta Gashi në Prizren ishte rezultat i papërgjegjësisë institucionale.
Për këtë arsye, si veprim minimal të përgjegjësisë morale për këtë tragjedi, ata po kërkojnë dorëheqjen e Kryetarit të Komunës së Prizrenit dhe dy ministrave të qeverisë së Kosovës.
Jo Cox, deputete në Parlamentin Britanik nga Batley and Spen, është plagosur me armë zjarri dhe është therur me thikë derisa po ligjëronte në West Yorkshire.
Politikania laburiste ka mbetur e lënduar nga sulmi derisa policia është duke e hetuar rastin, njofton Press Association.
Sulmi raportohet se ka ndodhur afër librarisë së qytetit, ku ajo po mbante një ligjëratë.
42-vjeçarja ishte zgjedhur anëtare e parlamentit në vitin 2015.
Këngëtari i njohur italian Albano Carrisi i nohur më shumë si Al Bano, ka marrë shtetësinë shqiptare me një dekret presidencial.
Shtetësia erdhi pas kërkesës që Albano Carrisi kishte bërë në Presidencën e Shqipërisë.
Dekreti i shtetësisë së këngëtarit Carrisi është lëshuar nga presidenti Bujar Nishani në datën 10 qershor 2016.
Albano në shumë intervista të dhëna në media të ndryshme, ka shpjeguar origjinën e emrit duke thënë se ia ka vënë i ati, i cili ka luftuar në Shqipëri gjatë Luftës së dytë Botërore, shkruan noa.al
“Është një lidhje mjaft e veçantë ajo që kam unë me Shqipërinë”, ka shprehur shpesh herë këngëtari Albano Carrisi duke cituar fjalët e babait të tij, Carmelo Carrisi.
Një studim i fundit jep përgjigjen se si funksionon truri i të dashuruarve pas librave.
Truri nuk ka nevojë që të skanojë plotësisht fjalët çdo herë që ne lexojmë. Sipas një studimi të publikuar në “Neuroimage”, ai që e praktikon më shumë leximin, arrin që të njohë me shpejtësi fjalët sepse i kategorizon ato në një fjalor specifik vizual, që funksionon i ndarë nga sistemi i njohjes vokale të termave.
Në praktikë, truri lexon fjalët e njohura si imazhe, duke i dalluar me një shikim të shpejtë, pa një analizë të detajuar të shkronjave, termat të cilat tingëllojnë në të njëjtën mënyrë, por janë të ndryshme sa i përket ortografisë.
Kjo është një teori që kundërshton bindjen e përbashkët që për të kuptuar një fjalë, është e nevojshme që ne ta shqiptojmë plotësisht gjatë çdo leximi.
Dy detyra të ndara
Ata persona të cilët lexojnë sporadikisht duhet që të shqiptojnë në tru fjalët kur lexojnë, një proces i gjatë dhe mjaft i ngarkuar”, shpjegoi Laurie Glezer, studiuese në qendrën universitare “Georgetown” (Uashington) dhe autore e studimit. “Edhe lexuesit ekspertë duhet që këtë gjë ta bëjnë në ndonjë rast, në ato fjalë të cilat nuk i njohin. Por kur ata arrijnë që të bëhen të rrjedhshëm, nuk ka pse që të shqiptohen në mendje ato terma familjarë. Ata mund të lexojnë menjëherë”. Glezer shtoi se studimi tregoi se truri ka pjesë të specializuara në çdo një prej këtyre dy elementëve të leximit. Zona që përpunon informacionin vizual është e ndryshme nga ajo që merret me atë akustike”.
Janë të ndryshëm, e kjo duket
Kërkuesit testuan njohjen e fjalëve në 27 lexues të rritur, në dy studime të ndryshme nëpërmjet rezonancës magnetike funksionale. Fjalët me të njëjtin tingull, por me ortografi të ndryshme, si ‘hare’ (lepur) dhe ‘hair’ (flokë), aktivizuan grupe të ndryshme neuronesh, njësoj sikur truri të duhej që të përdorte dy zëra të ndryshëm të një fjalori.
Nëse tingulli i fjalës do të kishte ndikim në këtë zonë cerebrale (zona vizuale për formën e fjalës, e ndodhur në anën e majtë të korteksit vizual) të dy termat do të kishin aktivizuar neuronet e njëjta ose neuronet e ngjashme, por kjo gjë nuk ndodhi.
Secilës detyra e vet
Zbulimi tregon se kjo zonë cerebrale përpunon vetëm informacionin vizual dhe jo tingullin e një fjale që në fakt analizohet në një zonë të veçantë, në të cilët fjalët ‘hair’ dhe ‘hare’ aktivizojnë të njëjtët neurone.
Një studim i të njëjtit grup pune, i publikuar në 2015, tregoi se truri lexon fjalët e njohura si imazhe, duke i interpretuar si objektet e vetme vizuale dhe pa analizuar shqiptimin.
Kërkimi i ri sqaron se përbërëset e ndryshme të fjalëve, imazhet dhe tingujt trajtohen nga zona të ndryshme. Ky zbulim mund të hedhë dritë në mekanizmat në origjinën e disa shqetësimeve të leximit, siç është edhe sëmundja e disleksisë.