Humoristi dhe moderatori Besim Dina, ka ironizuar pafundësisht me hundën e tij, që shpesh në emisionet e tij e ka vënë totalisht në qendër të vëmendjes, shkruan “Kosovarja”.
Ndonëse hunda e Besimit në çdo edicion të “Oxygen”-it është protagoniste, ajo nuk po duket keq.
Në fillimet e karrierës, hunda e humoristit me gjithë mend dukej më e madhe, por tani jo edhe aq, shkruan “Kosovarja”.
Shikoni se si dukej dikur e si tani: /Kosovarja/
Objekti i trashëgimisë kulturore i mbrojtur me Ligj e që është aset i përfshirë në Listën e Trashëgimisë Kulturore nën Mbrojtje të Përkohshme të MKRS-së, si pjesë e Kompleksit të Kishës Katolike, Zonja Ndihmëtare, është përfshirë nga zjarri për të tretën herë.
Organizata që merret me mbrojtjen e trashëgimisë kulturore në Prizren, “Ec ma ndryshe”, në fakt qysh në djegien e dytë të këtij objekti kishte kërkuar nga Ministria e Kulturës si organi kompetent që ta marrë nën mbrojtje këtë objekt, pasi Kisha Katolike e ka dëshmuar se nuk ka kapacitete ta mbrojë.
“Para tre muajve, menjëherë mas djegies se dytë kemi kërkuar prej institucioneve të ja marr ndërtesën Kishës Katolike, sepse ketë e parasheh ligji, po asnjë veprim nuk është ndërmarrë prej asaj kohe. As hetime e ndonjë aktakuzë”, ka thënë Hajrullah Çeku, për Insajderin.
Në komunikatën e 9 prillit të “Ec ma ndryshe” i bëhet thirrje autoriteteve shtetërore që për këtë monument në përputhje me dispozitat e Ligjit për Trashëgimi Kulturore të iniciojnë kalimin dhe vendosjen në të drejta pronësore nën kontrollin dhe pushtetin e institucionit kompetent meqenëse shfrytëzuesi aktual ka ndërmarrë veprime të pamjaftueshme për ta mbrojtur atë.
Insajderi më herët ka raportuar se Kisha Katolike në fakt dëshiron ta shkatërrojë këtë objekt. Bazuar në deklarimet e Ministrisë së Kulturës, Kisha ka dorëzuar në Ministri kërkesën që ky objekt të shkatërrohet por nuk ka ofruar as fakte se pse duhet të shkatërrohet e as ndonjë plan konkret se çka të ndërtohet aty.
“Edhe sa herë duhen me ja shti flakën asaj ndërtese që komuna e Prizrenit, Ministria e Kulturës e Prokuroria me ndërmarr diçka? Çka jeni tu prit ma shumë, tri herë e kallën. Mosveprimi juaj nënkupton nxitje të atyre që po tentojnë me e heq qafe atë monument”, ka thënë Çeku.
E përderisa në rastin dytë të përfshirjes nga zjarri të kësaj shtëpie, autoritetet e Komunës së Prizrenit kishin hedhur dyshime se “zjarri është shkaktuar nga faktori njeri” në rastin e tretë ata nuk kanë edhe ende komente.
Insajderi ka tentuar të kontaktoj Drejtorinë e Emergjencave në Komunë por nuk janë lajmëruar. Ndërsa zëdhënësi i Komunës është shprehur të jetë i painformuar për djegien teksa drejtori i Qendrës Rajonale të Trashëgimisë në Prizren, ka thënë të jetë në pushime, jashtë vendit./Insajderi.com
James Douglas Morrison ishte një këngëtar, kompozitor dhe poet amerikan, i cili është më së shumti i njohur si frontmen i bendit “The Doors”.
Për shkak të këngëve të tij, personalitetit të egër, performancave mbresëlënëse në skenë dhe rrethanave dramatike të vdekjes, ai njihet nga kritikët dhe fansat si njëri prej frontmenëve më ikonikë dhe me më së shumti ndikim në historinë e muzikës rock.
Jim lindi në Melbourne të Floridës më 8 dhjetor 1943, ndërsa vdiq në moshë 27 vjeçare në Paris, pikërisht më 3 korrik të vitit 1971. Morrison u gjet i vdekur në një vaskë, ndërsa nuk i është bërë autopsia. Në versionin zyrtar për vdekjen e tij thuhet si pasojë e pamjaftueshmërisë së zemrës.
“The Doors” u bë njëri nga grupet më të suksesshme të Rock n’ Rollit në vitet e gjashtëdhjeta dhe shtatëdhjeta dhe muzika e tyre vazhdon të dëgjohet sot e kësaj dite.
Këngët si “Light My Fire”, “The End”, “Break On Through”, “L.A. Woman”, “Riders On The Storm” etj., janë disa nga hitet e këtij bendi legjendar.
Pas vdekjes së Morrison, grupi pushoi së ekzistuari.
Anita Haradinaj, gruaja e Ramushit, ka treguar se kanë kaluar në bjeshkët e Suharekës. Këtë ka thënë se e ka bërë për të festuar ditëlindjen e liderit të AAK-së.
“Birthday Party ne Bjeshket e Suharekes!!! Shume ecje dhe shume tatpjeteze!!!!”, ka shkruar Anita në Facebook.
Arsenal ka siguruar marrëveshjen e nënshkrimit të sulmuesit japonez Takuma Asano nga Sanfreçe Hiroshima, shkruan Goal.com.
The Gunners kanë konfirmuar lajmin këtë të diel duke thënë se tash ka mbetur që të kryhen edhe testet mjekësore.
“Takuma është një i ri i talentuar që ka për të dhënë shumë në të ardhmen.”
“Ai ka pasur paraqitje impresionuese që nga fillimi i karrierës së tij me Japoninë, dhe jemi duke vëzhguar atë tash e dy vjet”, ka thënë Wenger – trajneri i Arsenal.
Forcat e Sigurisë së Francës besohet se kanë hasur në një sasi eksploziv te dyert e stadium Stade de France para ndeshjes së sonte çerekfinale të Euro 2016.
Tifozët të cilët janë afruar te stadiumi thuhet se kanë dëgjuar disa zëra, për të cilët kanë lajmëruar policinë të cilët iu kanë thënë se nuk mund të vazhdojnë tutje për shkaqe të sigurisë.
Një makinë me eksploziv njoftohet se është gjetur para stadiumit, ku Franca ndeshet me Islandën e cila eliminoi Anglinë herët këtë javë, shkruan DailyMail.
Qyteti i Prizrenit ka dhjetëra shtëpi karakteristike, që datojnë nga shekulli XVI e këtej. Gjatë vizitës që u bëmë shtëpive të vjetra kemi parë se banorët janë të vetëdijshëm për këto shtëpi që janë aq të vjetra e me kaq rëndësi për këtë qytet dhe për trashëgiminë e Kosovës, me tavane dhe ornamente aq të bukura, sa as sot, me gjithë këtë makineri, vështirë që mund të realizohen, shkruan gazeta Kosova Sot.
Prizreni dihet se është një qytet që ende ruan me fanatizëm disa shtëpi të vjetra të shekullit XVI. Njëri nga familjarët e largët të Ymer Prizrenit, Muhamed Paçarizi, lidhur me shtëpinë e tij në rrugën e “Farkëtarëve”, pohon se kjo shtëpi i ka mbi 200 vjet, kurse për fontanën në oborrin e kësaj shtëpie pohon se thuhet që i ka edhe shumë më shumë vjet.
Kujdesi për të vjetrën
Samir Hoxha, drejtor i Qendrës Rajonale të Trashëgimisë Kulturore në Prizren – QRTK Prizren, ka theksuar se në mesin e shumë shtëpive të vjetra janë edhe ato të familjeve Zijabeu, Rekathati, Paçarizi dhe Kantargjiu. Historiani Parim Kosova, duke folur për këtë mrekulli të këtij qyteti, veçon faktin se prizrenasit janë të vetëdijshëm për këtë pasuri dhe duan ta ruajnë si sytë e ballit.”Kjo na bën të mendojmë se sa me përkushtim janë ruajtur këto shtëpi, që tash do të mund të shërbejnë si një margaritar, që e kanë bërë të njohur Prizrenin dhe joshin shumë vizitorë”, pohon Kosova. Faton Ruxhi, duke folur për shtëpitë e vjetra, pohon se ai është nip i familjes Paçarizi dhe me dashuri të madhe vjen në shtëpi të dajallarëve.”Kalldrëmi, fontanat, pastaj infrastruktura e brendshme e këtyre shtëpive, më joshin, më bëjnë të hareshëm dhe ende vazhdoj të mësoj se sa të bukura janë këto hapësira banimi. Atë që i bëjnë të bukura këto shtëpi janë divanet, ballkonet, e mbi të gjitha lartësia e kateve”, thotë ai.
Prizreni, me së paku ka 30 shtëpi të vjetra
Siç dihet, janë 180 pika referente që vizitorët mund t’i vizitojnë në Prizren, kurse janë mbi 30 shtëpi. “Struktura e ndërtimit të këtyre shtëpive dhe vetë bukuria e tyre japin të kuptohet se në këtë qytet ka pasur një jetë të një aristokracie”, pohon Nizam Mullafzliu, arkitekt. Edhe pse Prizreni ka një thesar të çmuar të trashëgimisë historike – kulturore, kjo në mënyrë të vazhdueshme u është ekspozuar ndikimeve shkatërruese të faktorit natyror dhe faktorit njeri. Një ndër objektet të kësaj trashëgimie është edhe shtëpia e familjes Rekathati në Prizren. Pas Luftës së Dytë Botërore objekti ndahet në dy pjesë, si pasojë e ndarjes në familje. Kështu që tani shtëpia funksionon si dy shtëpi të ngjitura. Objekti është ngritur në etazh dhe është i llojit simetrik me hajat në përdhes. Dekorimet në ballinën kryesore janë karakteristike, të dekoruara me elemente nën ndikimin e stilit neoklasik. Enterieri i objektit është i pasur me elemente etnografike.
Drugdhendja është shumë e theksuar dhe është punuar me një mjeshtëri të radhë. Është shembull i arkitekturës orientale-vendore të tipit rrafshinor që i përkiste shtresës së pasur të shoqërisë. Shtëpia e familjes Rekathati është me rëndësi të veçantë nacionale (kombëtare). Objekti përmban vlerat dhe karakteristikat veçanta të arkitekturës folklorike të Prizrenit të fundshekullit XIX. Është shembull i arkitekturës orientale-vendore nën ndikimin e arkitekturës evropiane, sidomos në fasadë dhe i takon tipit rrafshinor që përkiste shtresës së pasur të shoqërisë. Enterieri i objektit po ashtu është mjaft i ruajtur dhe ka elemente origjinale të kohës. Ruajtja dhe prezantimi i këtyre vlerave është në interes të zhvillimit të turizmit kulturor dhe njëherësh edhe vlerën kulturore të shoqërisë kosovare ndaj bashkësisë ndërkombëtare.
(Kosova Sot)
Herën e fundit kur objekti i mbrojtur me ligj është djegur ka qenë e diela e 9 prillit të këtij viti. Pikërisht të dielën, por atë të 3 korrikut, objekti i vjetër, pjesë e kompleksit të Kishës Katolike në Prizren, është djegur për së treti herë. Kjo mund të jetë një rastësi por duket sikur qëllimet për këtë objekt janë të planifikuara.
Herën e parë qaë objektit i ishte vënë flaka, ka qenë 15 marsi 2016.
Por duket sikur djegia e tretë po del të jetë e “e treta e vërteta”, pasi sipas fotografive të para të këtij objekti pas intervenimit të zjarrfikësve që kanë shuar flakët, në këtë objekt nuk ka mbetur asnjë vlerë e trashëgimisë kulturore.
E vlera të trashëgimisë kulturore, ky objekt nuk paraqet as për vet institucionin e Kishës Katolike në Prizren, që para dy muajve kanë bërë kërkesë që ta shkatërrojnë këtë objekt, raporton Insajderi.
Vjollca Aliu, drejtoreshë e Departamentit të Trashëgimisë Kulturore në Ministrinë e Kulturës, i ka thënë Insajderit, se vet Kisha Katolike qysh në muajin shkurt, ka dorëzuar në MKRS, përkatësisht në Institutin e Kosovës për Mbrojtjen e Monumenteve, kërkesën që ky objekt të demolohet apo shkatërrohet.
“Ka 5 muaj që lënda e kësaj shtëpie është në shqyrtim nga një komision i hartuar nga Instituti për Mbrojtjen e Monumenteve. Kisha Katolike po kërkon që ky objekt të shkatërrohet, por nuk ka ofruar as fakte se pse duhet të shkatërrohet e as ndonjë plan konkret se çka të ndërtohet aty”, ka thënë Aliu, për Insajderin.
Ajo ka thënë se Ministria e Kulturës nuk pajtohet me mënyrën sesi Kisha Katolike parasheh demolimin pa kritere të këtij objekti, pa asnjë argument.
Madje Aliu është shprehur e nervozuar me aktin e vënies së flakës.
“Unë nuk kam koment. Me të vërtetë nuk e di çfarë të them. Kjo është papërgjegjësi e plotë por nuk mund të komentoj asgjë sepse nuk kam informacione se si ka ndodhur”, ka thënë Aliu.
Djegia e objekteve të trashëgimisë kulturore është praktikë e njohur tashmë në Kosovë. Që prej vënies së flakës së objektit të ish-hotelit Union që më vonë u shndërrua në një qendër tregtare midis kryeqytetit, më pas djegies së shtëpisë në Prishtinë e njohur si Konsulata Ruse e deri tek djegia e shtëpisë monumentale të Xhafer Devës në Mitrovicë.
Aliu i ka thënë Insajderit se lënda e shtëpisë së djegur sot në Prizren është në shqyrtim nga Instituti, si organi kompetent për këtë cështje.
Gazeta ka tentuar ta kontaktoj, drejtorin e Institutit të Kosovës për Mbrojtjen e Monumenteve, Alban Bakija, por ai nuk është përgjigjur.
E drejtori i Qendrës Rajonale për Trashëgimi Kulturore në Prizren, Samir Hoxha ka thënë se nuk ka informacion për djegien pasi gjendet në pushime, jashtë vendit. Ai nuk ka ofruar as të dhëna për shtëpinë, kur i është sqaruar se bëhet fjalë për shtëpinë e njejtë, së cilës i është vënë flaka dy herë më parë.
“Jam në pushime nuk mund të jap asnjë informacion”, ka thënë Hoxha.
Shtëpia e djegur sot është pjesë e Zonës Historike të Prizrenit. Ndërtesa, është aset i përfshirë në Listën e Trashëgimisë Kulturore nën Mbrojtje të Përkohshme të MKRS-së, si pjesë e Kompleksit të Kishës Katolike, Zonja Ndihmëtare.
Pak metra më larg këtij objekti, gjenden objekte të tjera në të njejtën gjendje. Muajin e kaluar, nga shembja e murit të një prej shtëpive në rrugën “Marin Barleti” kishte humbur jetën një fëmijë 3 vjeçar.
Komuna e Prizrenit dhe Ministria e Kulturës kishin akuzuar njëra tjetrën për mungesë veprimi për të restauruar dhe siguruar shtëpitë. Sipas Ligjit për Trashëgimi Kulturore, restaurimi i objekteve është kompeltencë e Ministrisë së Kulturës. Por Ministria insiston se sigurimi i objekteve të tilla është përgjegjësi e Komunës.
Se objekti i Kishës Katolike, është djegur, nuk kishte informacion as Komuna e Prizrenit.
Kur Insajderi telefonoi zëdhënësin e kësaj komune, Ymer Berisha ai u shpreh i habitur me lajmin.
“Cila shtëpi? Jo për besë nuk kam ndonjë informacion, por nëse është shtëpi e vjetër kontaktoje ata të Qendrës Rajonale për Trashëgimi”, ka thënë Berisha për Insajderin.
E Vjollca Aliu nga MKRS thotë se institucioni në të cilin ajo punon do të dalë shpejt me një raport në lidhje me djegien e kësaj shtëpie./Insajderi.com
Shkruan: Philip Gordon
Nëse Britania me të vërtetë vendos të largohet, bankat e mëdha dhe investitorët e mëdhenj do të largohen.
Pjesa e mbetur e BE-së është një treg i përbërë prej më shumë se 400 milionë njerëzish dhe kësisoj BE-ja është e interesuar që t’i zmbrapsë qytetarët e vendeve të tjera nga përpjekjet për shkëputje, andaj zyrtarët e BE-së veçse e kanë bërë të qartë -që nuk do të ketë interesa të veçanta për Britaninë e Madhe.
Tani kur realiteti i ‘Brexit’-it ka filluar të vërehet – me pasigurinë e tregjeve që po rritet, Skocinë që po mëton të pavarësohet nga Britania e Madhe, bankat që po i bartin vendet e punës jashtë Londrës dhe premtimet e mëdha për imigrimin dhe kujdesin shëndetësor po tërhiqen – mbështetësit e vazhdimit të anëtarësisë së Britanisë së Madhe në Bashkimin Evropian kanë filluar t’i shqyrtojnë mundësitë për rishikimin e vendimit. Disa mund të shpresojnë që kryeministri i ardhshëm, i ballafaquar me kasoin e brendshëm dhe përçarjet e mëdha partiake, do të vendosë që nuk do të ketë kuptim tërheqja. Të tjerët, të cilët thonë që referendumi ka qenë më shumë si “këshillues” shpresojnë që parlamenti britanik do ta votojë zbatimin e tij, ose thjesht do të vendosë për të mos vepruar. Të tjerët i kanë kthyer sytë nga Skocia, ku shumica ka votuar për të qëndruar pjesë e BE-së, me shpresën që ky vend nuk do ta jep miratimin për ‘Brexit’, gjë për të cilën ministri i parë skocez, Nicola Sturgeon, ka thënë që është i domosdoshëm për çdo vendim të përmasave të tilla të Britanisë së Madhe. Tashmë afro 4 milionë njerëz e kanë nënshkruar një peticion ‘online’ ku bëjnë thirrje për një referendum të dytë, duke pretenduar që pjesëmarrja në votime ka qenë e kufizuar dhe rezultati ka qenë i ngushtë. Të gjitha këto ide janë të kuptueshme kur merren parasysh premtimet e rreme të kampanjës për “Largim” dhe raportimet për mashtrimin e disa votuesve. Pa marrë parasysh a ju pëlqen mbështetësve të anëtarësisë së Britanisë në BE apo jo, më shumë se 17 milionë qytetarë britanikë kanë votuar për largim në një referendum, rezultatet e të cilit nuk do të ishin përfolur fare, sikur të kishte qenë në të mirë të tyre. Shumica kanë votuar ashtu, sepse kanë besuar që largimi nga BE-ja do të ndikonte në kursimin e parave, limitimin e imigrimit dhe do t’ia jepte Britanisë së Madhe sovranitetin në lidhje me vendimet ekonomike. Secila përpjekje për ta bllokuar këtë proces – brenda disa javëve apo muajve të vendimit demokratik – jo vetëm që do të dështonte, mirëpo do të shërbente si recetë për zemërimin e një grupi të madh të popullsisë britanike, të cilët do të ndiheshin sikur mendimet e tyre nuk janë përfillur fare.
Negociatat për nenin 50 Mirëpo, asnjëra prej këtyre nuk do të thotë që ‘Brexit’-i duhet të merret si i mirëqenë, ose që ai mund të shmanget vetëm nëse injorohet demokracia. Në skenarin më të mirë, procesi i tërheqjes do të jetë i gjatë. Partia Konservative fillimisht duhet ta zgjedhë një lider të ri, gjë kjo që nuk do të ndodhë deri në vjeshtë. Britania do të detyrohet t’i fillojë negociatat për largim duke aktivizuar Nenin 50 të Traktatit të Bashkimit Evropian, që kërkon një kohë prej dy vjetësh për shqyrtimin e detajeve teknike të tërheqjes. Vetëm pasi që të bëhet një gjë e tillë Britania do të mund të ulet me BE-në për të diskutuar se çfarë marrëdhënie të re do të kenë ato me njëra-tjetrën, një tjetër proces që kërkon vite të tëra. Në kohën kur këto procedura do të përfundoheshin – kur edhe do të shkaktohej një rënie ekonomike si pasojë e ‘Brexit’-it dhe do të kishim zgjedhjen e liderëve të rinj në Francë, Gjermani dhe SHBA, do të fillonin përgatitjet për referendumin e pavarësimit në Skoci dhe kur do të prezantohej marrëveshja e re e Britanisë me BE-në – do të ishte interesant të shikohej nëse prapë do t’i kishim 52 për qind të britanikëve që do të ishin të interesuar për të dalë nga BE-ja. Në një rast të tillë, referendumi i ri, ose madje edhe zgjedhjet e përgjithshme, do të kishin opsioni i vetëm legjitim. Problemi më i madh i referendumit të 23 qershorit nuk kanë qenë rregullat e tij, e as premtimet e rreme të kampanjës për largim. Problemi ka qenë që ai ofronte zgjedhje në mes të një alternative të qartë – qëndrimi në BE në bazë të rregullave ekzistuese dhe marrëveshjes specifike të cilën David Cameron e kishte negociuar në shkurt të vitit 2016 – dhe një alternative të paspecifikuar dhe të paqartë. Kjo nuk ka qenë një luftë e drejtë: Shkencëtarët politikë e dinë që gjithmonë në zgjedhje, ku garon një person specifik dhe një “Zotëri ose Zonja X”, ky i/e fundit gjithmonë del fitues/e. Vetëm pasi që të dyja palët detyrohen të dalin me propozime të qarta dhe konkrete dhe detyrohen t’i mbështesin propozimet e tyre me fakte, publiku i gjerë mund të vendosë se për kë duhet votuar.
Qasje në tregun e përbashkët Pikërisht kjo duhet të ndodhë në çështjen e ‘Brexit’-it dhe arsyeja pse qeveria e re e Britanisë së Madhe ka nevojë për kohën e nevojshme që lirshëm ta negociojë marrëveshjen më të mirë të mundur me BE-në. Në një rast të tillë, publiku britanik do ta ketë rastin që t’i sheh kushtet e ‘Brexit’-it dhe kostot dhe përfitimet reale. Në një moment të tillë do të bëhej e qartë që opsioni pro-tortës ose pro ngrënies së tortës nuk është në tavolinë. Pjesa e mbetur e BE-së është një treg i përbërë prej më shumë se 400 milionë njerëzish dhe kësisoj BE-ja është e interesuar që t’i zmbraps qytetarët e vendeve të tjera nga përpjekjet për shkëputje, andaj zyrtarët e BE-së veçse e kanë bërë të qartë që nuk do të ketë interesa të veçanta për Britaninë e Madhe, interesa këta që do të mund t’i joshnin edhe liderët e vendeve tjera për t’i ndjekur hapat e Britanisë. Andaj do të bëhet e qartë që në këmbim të “qasjes në tregun e përbashkët”, Britania do të detyrohet të paguajë shuma të mëdha parash për buxhetin e BE-së, duhet ta lejojë lëvizjen e lirë të fuqisë punëtore dhe duhet t’i pranojë rregullat e BEsë – të gjitha këto pa pasur ulëse në tavolinën ku merren vendimet. Gjithashtu do të qartësohej që nëse Britania më të vërtetë vendos të largohet, bankat e mëdha dhe investitorët e mëdhenj do të largohen, siç do të veprojë edhe Skocia, që do të kërkonte referendumin. Në atë moment, britanikët do të vazhdonin ta kishin të drejtën për të vendosur për t’u larguar nga BE-ja. Atyre gjithashtu duhet t’u jepet e drejta për ta shprehur mendimin për të vendosur në mes të marrëveshjes së re, vazhdimi i anëtarësisë në bazë të marrëveshjeve të mëhershme, ose lënies pa marrëveshje fare. Kjo do të ishte një zgjedhje e ndershme dhe demokratike në mes dy alternativave reale, për dallim nga fantazia që ka qenë në tavolinë më 23 qershor.
(Philip Gordon është diplomat amerikan dhe ekspert i politikës së jashtme. Ai më herët ka qenë asistent i sektarit të shtetit për Evropë dhe Euroazi)
Profesori i Gjimnazit “Gjon Buzuku” në Prizren, Sejdi Bytyçi, dyshohet se ka falsifikuar notat e 12 nxënësve të klasës 12-të në Librin Amzë. Inspektorët e Arsimit (SIA), kanë suspenduar profesorin përkohësisht nga puna. Rasti është duke u hetuar edhe nga Policia e Kosovës.
Burimet e “PrizrenPress”-it bëjnë të ditur se profesori Bytyçi në mënyrë të kundërligjshëm, notat e dobëta të ditarit i ka përshkruar kaluese në Librin Amzë.
“ Rasti është hetuar menjëherë,pasi që ka pasur tendencë që nxënësit që kanë ngelur t’i nënshtrohen edhe testit kombëtare”,tregon burimi i “PrizrenPress”-it.
“Inspektorët e Arsimit kanë dalë në vendngjarje dhe kanë marrë masa ndaj profesorit, duke e suspenduar përkohësisht nga puna”.
Inspektorja e Arsimit (SIA) Mejreme Nevzati ka konfirmuar se profesori Bytyci dyshohet për falsifikim të notave,mirëpo nuk ka pranuar të flasë më shumë për këtë rast.
“Po është e vërtet, por unë nuk kam të drejt të flas për media. E kemi të ndaluar ne të flasim për media”, tha Nevzati, duke mos pranuar të flasë për detajet e këtij rasti.
Rasti është duke u hetuar edhe nga Policia e Kosovës. “PrizrenPress”, ka tentuar të flasë me profesorin Bytyci, mirëpo ai nuk i është përgjigjur thirrjeve telefonike./PrizrenPress.com/