Publikimi në gjuhën angleze i biografisë së gazetarit Blendi Fevziu për diktatorin Enver Hoxha, vazhdon të tërheqë vëmendjen e mediave angleze.

Këtë herë është rrjeti prestigjioz BBC që ka realizuar një intervistë me studiuesin Robert Elsie, editorin e këtij libri.

Ai fillimisht flet për historinë e vizitës së Nënë Terezës në Shqipërinë komuniste.

“Në fund të viteve ’60, regjimi shqiptar nisi një fushatë kundër fesë, veçanërisht ndaj klerit katolik. Regjimi druhej nga kontaktet e tyre me botën perëndimore, shumë priftërinj u arrestuan dhe u vranë.

Nënë Tereza ishte me origjinë shqiptare, e lindur në Shkup.

Për fat të keq regjimi nuk e lejoi të vizitonte nënën para vdekjes, pa asnjë arsye.

Por ajo e vizitoi Shqipërinë më vonë dhe takoi Nexhmije Hoxhën, të shoqen e Enver Hoxhës,” thotë Elsie.

“Dhe e fali Enver Hoxhën dhe vendosi lule tek varri i saj”, shton gazetari britanik.

“Nuk e di për këtë, por është e mundur”, thotë Elsie.

“Enver Hoxha studioi në Francë. Kishte një kulturë fasadë perëndimore, por ishte shumë hakmarrës”, thekson ai.

Gazetari shton se “ai e detyroi Shehun të vrasë veten”.

“Po, kjo ka qenë më spektakolarja e vdekjeve të njerëzve pranë tij. Ai pak a shumë vrau të gjithë, nga bashkëpunëtorët e hershëm në lëvizjen komuniste, historia e Byrosë Politike është e mbushur me vrasje dhe vetëvrasje. Më spektakolarja ishte ajo e Mehmet Shehut, që ishte numri dy i regjimit. Preteksti për rënien e tij ishte fejesa e djalit të tij me një vajzë që nuk kishte, siç thuhet në Shqipëri, një biografi të mirë”.

Megjithatë, pikëpyetja e gazetarit është se përse ky regjim ishte kaq i fortë, kur Enver Hoxha ishte i sëmurë dhe i dobët në vitet e fundit të jetës.

“Nuk ishte Enver Hoxha, ishte aparati i Sigurimit. Mendohej se një e treta punonte dhe bashkëpunonte me Sigurimin. Isha në Shqipëri në atë periudhë dhe askush nuk fliste hapur, por mund të kuptojë se nuk kishte entuziazëm të vërtetë dhe mbështetje për regjimin, por të gjithë ishin të frikësuar, ndryshe nga vendet e tjera ku kishte njëfarë disidencë dhe tolerance. Në Shqipëri nuk kishte disidencë”, thotë Elsie.

Sipas tij, “një nga gabimet e mëdha të Partisë Komuniste ishte kolektivizimi i kafshëve, edhe pulave madje”.

Në fund, gazetari i BBC e pyet se cilat janë leksionet që mund të mësohen nga ky libër.

“Është historia e një pushteti absolut, dhe pushteti absolut sjell korrupsion. Ka regjime të ngjashme në botë sot, si Koreja e Veriut. Nuk e di se si ndodhën gjërat, si ngrihen diktaturat, por ndodhi dhe është një nga shembujt më të këqinj në historinë europiane”,tha gazetari.

Gjatë jetës së tij, Albert Einstein pati kontribute të mëdha në shkencë dhe u nderua me Çmimin Nobel në Fizikë në vitin 1921.

I lindur më 14 mars 1879, shkencëtari gjerman ishte një nga individët më të rëndësishëm të shekullit të 20.

Shkencëtari më i madh i të gjitha kohërave ka shumë mistere që e rrethojnë, pavarësisht dekadave nga vdekja e tij. Një vajzë jashtë martese, Presidenca e Izraelit dhe vdekja e vetëdijshme “me elegancë”.

Disa fakte të pabesueshme, që mbase nuk i dinit për të:

Ai refuzoi Presidencën e Izraelit

Pavarësisht ofertës bujare, Einstein refuzoi presidencën e Izraelit në vitin 1952. Në përgjigje ai tha: “Jam shumë i prekur nga oferta e shtetit të Izraelit dhe i turpëruar dhe në siklet që nuk mund ta pranoj. Gjithë jetën jam marrë me çështjet objektive dhe prandaj më mungon eksperienca për t’u marrë me njerëzit siç duhet dhe për të ushtruar funksione zyrtare.

Einstein vdiq sepse nuk pranoi operacionin

Më 17 prill 1955, Einstein pati një hemorragji të brendshme. Atij iu ofrua operacioni, por ai tha: “Dua të vdes kur të vendos unë. Nuk më pëlqen ta zgjas jetën artificialisht. E kam bërë pjesën time dhe është koha të largohem. Do ta bëj me elegancë”. Ai vdiq të nesërmen.

Truri iu hoq ilegalisht nga trupi dhe humbi për 50 vjet

Dr. Thomas Stolz Harvey ishte doktori që kreu autopsinë e Einstein, por asnjë dokument nuk është gjetur që Harvey u caktua për procedurën. Autopsia u bë ilegalisht.

Shtatë orë pas vdekjes së tij, Harvey ishte i vendosur t’i hiqte Einsteinit trurin, pavarësisht kërkesës së tij që të varrosej bashkë me trurin dhe e mbajti për vete, askush nuk e di përse.

Einstein nuk ngeli kurrë në matematikë

Në vitin 1935, një gazetë publikoi një artikull që fliste për ngeljen në matematikë nga matematikani më i madh dhe ky pretendim vazhdoi edhe sot.

Einstein nuk ka ngelur kurrë në matematikë. Kur ai pa artikullin, qeshi dhe tha se nuk kishte ndodhur kurrë. Sipas Einstein, në moshën 15-vjeçare, ai ishte shumë i aftë në llogari të ndryshme. Në rini ai ishte i pari i klasës dhe i kalonte pritshmëritë e mësuesve.

Ai pati një vajzë me gruan e parë

Gruaja e parë e Einstein, Meliva Maric, i dha atij një vajzë Liersel, megjithatë nuk ka të dhëna se çfarë i ndodhi asaj. I vetmi vend ku njihet ekzistenca e vajzës është në korrespondencën mes prindërve.

Ajo lindi jashtë martese në janar 1902 dhe mendohet se vdiq në shtator 1903, për shkak të temperaturës. Besohet se Liersel lindi me aftësi të kufizuara mendore dhe u përmend për herë të fundit në një letër nga Alberti te Mileva më 19 shtator 1903.

Einstein u martua me kushërirën e parë

Më vonë, Albert Einstein u martua me Elsën, por në fakt ata filluan të dilnin së bashku që kur ai ishte ende i martuar me gruan e parë. Divorci nuk u finalizua deri më 1919, shtatë vjet pasi ai ishte lidhur me kushërirën.

Ai nuk e fitoi Çmimin Nobel për teorinë e famshme

Puna e Einstein për teorinë e famshme nuk i dha atij Çmimin Nobel. Ky iu akordua për “shërbimet në fizikën teorike dhe veçanërisht për zbulimin e ligjit të efektit fotoelektrik”.

Paratë e Nobelit i shkuan gruas së parë

Të gjitha paratë nga Çmimi Nobel i shkuan gruas së tij të parë siç ishte marrëveshja e divorcit. Çifti ra dakord se paratë e çmimit do të futeshin në llogari kursimi për djemtë e tyre Hans dhe Eduard. Paratë më vonë u përdorën për të blerë tre shtëpi në Zyrih, një për të jetuar Mileva dhe dy të tjera si investim.

Sytë e tij ndodhen në një depozitë sigurie në New York

Doktori, jo vetëm që vodhi ilegalisht trurin nga autopsia e Einstein, por edhe sytë. Ai ia dha sytë e Einsteinit doktorit të syve Henry Abrams. Ato mbahen në një depozitë sigurie në New York edhe sot e kësaj dite.

Pasioni kryesor i Einstein nuk ishte shkenca

Pavarësisht të gjitha talenteve dhe arritjeve të Einstein, pasioni i tij ishte muzika. Ai nuk udhëtonte kurrë pa violinën e tij dhe një herë tha “jeta pa muzikën do të ishte e papërfytyrueshme për mua. E shoh jetën në pentagramin e muzikës. Shumicën e gëzimit në jetë e marr nga muzika”.

Ai ishte frymëzim për Jodën

Stuart Freeborn, makiazhatori i filmave, e krijoi Jodën duke i modeluar fytyrën me rrudha të frymëzuara nga Einstein për t’i dhënë atij idenë e zgjuarsisë dhe inteligjencës.

Një nga shprehjet më të famshme të Einstein është keqkuptuar

“Zoti nuk luan kumar me universin” është një nga shprehjet më të famshme të Einstein dhe një nga frazat më të keqkuptuara të tij.

Referenca e tij për Zotin shpesh i bën njerëzit të besojnë se shkencëtari ishte besimtar, por ai nuk ishte. Ai e përdori Zotin si metaforë. Në një letër të vitit 1954, ai shkroi: “Nuk besoj në një Zot personal dhe nuk e kam mohuar kurrë këtë, por e kam shprehur haptazi. Nëse brenda meje ka diçka që mund ta quash besimtare, ky është admirimi për strukturën e botës të cilën mund ta zbulojë shkenca.

Drejtoria për Kulturë, Rini dhe Sport e Komunës së Rahovecit do të shënojë Ditën Botërore të Poezisë me një aktivitet kulturor, ku do të jenë të pranishëm poetë dhe krijues nga kjo komunë.

Aktiviteti do të mbahet më 21 mars 2016 në ora 17 në bibliotekën komunale “Sulejman Krasniqi”. Në këtë ngjarje janë të ftuar të marrin pjesë poetë, krijues dhe dashamirës të fjalës artistike.

Pjesëmarrjen e kanë konfirmuar një numër i konsiderueshëm poetësh, krijues të rinj dhe shkrimtarë të njohur edhe në nivel vendor e ndërkombëtar.

DKRS fton të interesuarit që të marrin pjesë në këtë aktivitet, pavarësisht nëse kanë pranuar ftesë zyrtare ose nuk kanë ftesë.

21 Marsi është Dita Botërore e Poezisë, e shpallur nga UNESCO në vitin 1999. Qëllimi i Ditës Botërore të Poezisë është përkrahja e leximit të poezisë, nxitja e krijimtarisë poetike, botimi i saj, si dhe krijimi i një atmosfere mikpritëse për praninë poetike kudo në botë. UNESCO e ka ndërmarrë këtë hap për t’i dhënë gjallëri, vlerësim dhe shtysë lëvizjeve poetike kombëtare, rajonale dhe ndërkombëtare. /PrizrenPress.com/