17.3 C
Prizren
E diel, 1 Qershor, 2025
type here...
Home Blog Page 6531

Droja e tyre prej lavdisë së tij

admin
-
0
Droja e tyre prej lavdisë së tij

Nga Rexhep Qosja

Kam kënaqësi që me rastin e këtij nderimi që po i bëhet sot Adem Demaçit të them disa fjalë për jetën dhe për veprën e tij.

Kam folur e kam shkruar për të edhe disa herë të tjera kur s’ishte ende në moshën në të cilën është sot. Por, tetëdhjetë vjet tashmë të kaluara dhe nderimi që po i bëhet më nxisin të them edhe diçka që nuk e kisha thënë atyre herëve.

Brezi im ka pasur fat të jashtëzakonshëm që prej natyrës të jetë i dhuruar me një vetje siç është Adem Demaçi. E thashë brezi im e do të duhej të thosha se Kosova, në të vërtetë populli shqiptar në përgjithësi, ka pasur fat të madh që ka rritur një personalitet siç është Adem Demaçi.

Pse mund të thuhet kështu?

Mund të thuhet kështu sepse Adem Demaçi është autoritet i madh, i pakrahasuar me asnjë tjetër në Kosovë para tij dhe të kohës së tij: autoritet politik, kulturor e moral.

Dhe, ky autoritet me kohë është bërë autoritet gjithëkombëtar dhe është bërë autoritet i tillë sepse është ndërtuar mbi përkushtimet e tij jo ndaj një, por ndaj disa veprimtarive kombëtare: ndaj krijimtarisë letrare, ndaj publicistikës, ndaj veprimtarisë politike.

Në të gjitha këto veprimtari ai do të merret me çështje thelbësore nga e shkuara, nga e përtashmja dhe nga e ardhmja e popullit shqiptar.

Shikimet e tij dhe shpjegimet e tij për fatin historik, politik, shoqëror, kombëtar të Kosovës dhe të të gjithë shqiptarëve kurrë dhe kurrkund s’do të shprehen me mënjanësi mendore e ndjenjore, por me mospajtim të theksuar me gjendjen e përtashme dhe me padrejtësitë historike që u janë bërë atyre, me mospajtim me pasojat që populli shqiptar ka përjetuar për shkak të atyre padrejtësive të kryehershme, me mospajtim që do të frymëzojë vetëdijen e re të rinisë sonë.

Janë këto shikime dhe shpjegime që shprehen me gjuhë letrare artistike në prozën e tij: në romanet dhe në tregimet e tij.

Janë këto shikime dhe shpjegime që shprehen me gjuhë intelektuale në shkrimet e tij publicistike.

Janë këto shikime dhe shpjegime që shprehen edhe me programe kombëtare në veprimtarinë e tij të pandalshme politike.

Me këto shikime dhe shpjegime Adem Demaçi do të bëhet herët shqiptues i madh, më i madhi, në historinë shqiptare të Kosovës, i mendimit të guximshëm, të drejtë, të ndershëm, të pakompromis, i mendimit çlirimtar shqiptar.

Me këto shikime dhe shpjegime ai do të bëhet shqiptuesi i madh i lirisë së Kosovës dhe projektuesi i parë i pavarësisë së saj: i Kosovës shtet i lirë dhe më vete.

E gjithë kjo veprimtari e gjithanshme artistike, shoqërore dhe politike, që ishte plotësisht mospajtuese me politikën zyrtare kosovare, serbe e jugosllave, dëshmon qartë se Adem Demaçi ia kishte dhuruar jetën Kosovës, se ia kishte dhuruar jetën lirisë dhe pavarësisë së saj, se ishte i gatshëm të flijohej për të. Njëzet e tetë vjet burgje janë dëshmia më e shumëkuptimshme e këtij flijimi madhështor atdhetar.

Por, si do t’i përgjigjet Kosova kësaj gatishmërie flijuese të Adem Demaçit? Të shprehem më saktësisht: si do t’i përgjigjen të gjitha udhëheqjet politike shqiptare të Kosovës kësaj gatishmërie flijuese të Adem Demaçit?

Përgjigjja është dëshpëruese.

Në kohën e ish Jugosllavisë komuniste këto udhëheqje do t’i përgjigjen duke iu bashkuar, dua të besoj më shumë detyrueshëm se vullnetshëm, udhëheqjeve serbe dhe jugosllave në burgosjet e gjykimet e tij tri herë për veprimtari armiqësore, që do t’ia shqiptojnë rreth njëzet e tetë vjet burgje?

Më vonë, në kohën e veprimtarisë së një vargu partish shqiptare në Kosovë prej fillimit të vitit 1990 e deri në vitin e çlirimit të Kosovës prej pushtimit të Serbisë, udhëheqjet partiake të këtyre partive, që po bënin të ashtuquajturën politikë paqësore, do t’i përgjigjen me drojë të madhe prej autoritetit të Adem Demaçit, me shkrime në gazetat e kontrolluara prej tyre dhe me propagandë gojore të palejueshme kundër tij – me çka synohej zhvlerësimi i autoritetit dhe pengimi i ngritjes së tij politike! Po të lexohen sot gjithë ata artikuj të turpshëm, që në gazeta janë botuar kundër tij, do të mund të bindemi se sa e paskrupuj ishte droja prej mundësisë që Adem Demaçi të ngrihej në rolin që në sytë e popullit në të vërtetë ishte: në rolin e prijësit të Lëvizjes për lirinë dhe pavarësinë e Kosovës!

E sot, pas luftës çlirimtare, pas sendërtimit të idealit të lirisë dhe të pavarësisë së Kosovës, për të cilin ai kishte bërë larg më shumë jo vetëm se grupe vetjesh, por edhe se disa parti bashkë që e vallëzonin vallen e paqes nën pushtim, si do ta trajtojnë Adem Demaçin të gjitha udhëheqjet politike të shtetit të Kosovës për 16 vjet me radhë.

Kryetari i lavdishëm amerikan, Xhon Kenedi, ka thënë: “Mos pyet çka ka bërë atdheu yt për ty, por pyet çka ke bërë ti për atdheun”. Ky mendim aq shumë i cituar prej politikanëve e intelektualëve të ndryshëm në botë në të vërtetë është një ndryshim i kuptimit të mendimit të njohur të poetit të madh italian, Dante Aligieri, i cili mbas syrgjynosjes prej vendit të vet – prej Firencës kishte thënë: “Nuk kam vetëm unë obligime ndaj atdheut, por edhe atdheu ka obligime ndaj meje”.

Është thënë se Adem Demaçi, si askush tjetër në historinë shqiptare, i ka kryer obligimet atdhetare ndaj Kosovës, por ende s’është thënë si i ka kryer deri sot obligimet e saj ndaj tij Kosova shtet?

Do të përgjigjemi ndershëm e drejt në këtë pyetje në qoftë se fatin e Adem Demaçit pas lirimit prej burgjeve e krahasojmë me fatin e Nelson Mendelës pas lirimit të tij prej burgjeve të Republikës së Afrikës Jugore.

Mbas lirimit prej burgut, jo vetëm bashkëmendimtarët, por edhe kundërshtarët politikë do ta shpërblejnë Nelson Mendelën me nderime, të pamatshme: do t’i caktojnë këshilltarë, do t’i caktojnë shpura, do t’i caktojnë privilegje të ndryshme politike, shoqërore, kulturore, do ta bëjnë protagonist në shumë institucione shoqërore, kulturore, shkencore. Dhe, në fund, do ta bëjnë kryetar shumëvjeçar të Republikës Jugafrikane. Me ato nderime, të shumta e të ndryshme, jugoafrikanët i bënë 27 vjetët burgje përmbajtje të jashtëzakonshme politike për ngritjen e Nelson Mendelës në autoritet jo vetëm shtetëror, por edhe botëror politik, shoqëror e moral.

E ne, çka bëmë ne si shtet për 28 vjet burgje të Adem Demaçit?

Asnjë prej këtyre nderimeve politikisht larghedhëse që iu bënë Mendelës jugoafrikan, nuk iu bënë Mendelës kosovar – Adem Demaçit.

As gjashtëmbëdhjetë vjet pas çlirimit, çmimi shtetëror i Kosovës për krijimtari mendore, që i është dhënë shumë kujt, kujt e meriton dhe kujt s’e meriton, nuk iu dha Adem Demaçit! Dhe për të qenë çudia më e madhe s’u gjet medie dhe s’u gjet institucion shtetëror për t’i thënë Ministrisë së Kulturës, kësaj filiale njëpartiake, që e jep këtë çmim: mos shpërfytyro artet dhe historinë e Kosovës duke i dhënë çmime kujtdo e duke mos i dhënë kujt duhet!

Çmimi i tillë s’tregon gjë për një të shpërblyer të mundshëm si Adem Demaçi, por tregon shumë për shpërblyesin – Ministrinë në fjalë.

As gjashtëmbëdhjetë vjet pas çlirimit të Kosovës, Akademia e Shkencave dhe e Arteve e Kosovës, anëtarë të së cilës janë bërë edhe njerëz pa rëndësi as politike, as shkencore, as artistike për Kosovën, nuk e nderoi veten e saj duke e pranuar Adem Demaçin! Dhe, s’u gjet institucion shteteror, dhe s’u gjet medie t’i thotë udhëheqjes së saj grupore njëzet e sa vjeçare: mjaft! E keni bërë ASHAK-un shtëpi private njëpartiake dhe keni cenuar, rëndë, interesat shkencore, letrare, artistike, kulturore, kombëtare të Kosovës duke e mbushur atë Akademi me mediokër partiakë që as mëhalla e vet s’i njeh sigurt.

As gjatë gjashtëmbëdhjetë vjetëve të Kosovës së çliruar, Adem Demaçin nuk e bënë as deputet të përhershëm siç i bëjnë disa shtete me përvoja politike disa autoritete të mëdha kombëtare, nuk e bënë as deputet katërvjeçar, as kryetar të Kuvendit të Kosovës, as kryeministër e as kryetar të Kosovës! U bënë deputetë, kryetarë të Kuvendit, kryeministra, kryetarë të Kosovës edhe njerëz, që s’i kanë dhuruar asnjë pikë djersë lirisë së Kosovës, që s’i kanë kushtuar asnjë orë e asnjë fjali pavarësisë së Kosovës, por s’u bë Adem Demaçi! U bënë kryetarë të Kosovës persona që me asgjë, me asnjë meritë jetëshkrimore, vlerë e virtyt politik s’mund ta përfaqësonë Kosovën e s’u bë Adem Demaçi!

Pse në Kosovë, për hir të nderimit të saj në botë, nuk u bë institucion shtetëror lavdia politike, morale, çlirimtare e 28 vjetëve burgje të Adem Demaçit? Pse s’e shquam legjitimitetin dhe etikën e Kosovës shtet edhe me një jetëshkrim shumë domethënës: edhe me 28 vjet burgje të Adem Demaçit?

Nuk ka dyshim se sjelljen e këtillë ndaj Adem Demaçit, që në thelb dëmtoi Kosovën,e bënë arrivistët e pushtetshëm – ata që Adem Demaçin e xhelozuan dhe e xhelozuan për shkak të të gjitha atyre meritave historike, që ka ai për Kosovën dhe për popullin shqiptar në përgjithësi, për shkak të autoritetit madhor me të cilin ai në pozitë të lartë shtetërore, do t’i bënte gati të padukshëm gjithë të tjerët në pozita shtetërore, domethënë, për shkak se ashtu do t’i frikësonte madhështia e tij.

Por, jo vetëm kaq. Sjelljet e këtilla përjashtuese ndaj Adem Demaçit, ta themi, kryetar i Kosovës, i nxiti shumë edhe droja prej etikës së tij politike me të cilën ai do të bëhej pegnesë për privilegjet, korrupsionin, zhvatjet, grabitjet, pasurimin e lehtë, të shpejtë, të kundërligjshëm; i nxiti, pra, droja prej etikës së tij politike me të cilën ai do të bëhej pengesë, që institucionet shtetërore të Kosovës, që administrata e Kosovës, që diplomacia e Kosovës, që demokracia e Kosovës të bëhen institucione, administratë, diplomaci, demokraci, përbërjen e të cilave e përcaktojnë nepotizmi, miqësitë, kumbaritë, pasuritë, pazaret, që meritat dhe sakrificat për pavarësinë e Kosovës, në njërën anë, kurse aftësitë për zhvillimin e saj të përgjithshëm dhe përfaqësimin e dinjitetshëm në botë, në anën tjetër, po i bëjnë krejt të nënçmuara apo, madje, pengesa politike për shumë kënd.

Sjelljet e këtilla, politikisht dhe moralisht të papranueshme ndaj Adem Demaçit dhe të dëmshme ndaj Kosovës, i bënë ata që me asgjë nuk i mbërrijnë atij as deri te gjunjët.

Lejohem të them se emrat e tyre do të harrohen ditën kur do të mbesin pa karriget për të cilat bënë dhe po bëjnë edhe krejt çka s’bëhet, kurse emri i Adem Demaçit, jetëshkrimi i tij, vepra jetësore dhe mendore e tij, do të jetë e përjetshme dhe përjetshëm do ta lëvizë dhe do ta ndriçojë historinë e popullit shqiptar.

Dhe, kjo jetë e tij dhe kjo vepër e tij do ta kryejnë gjithmonshëm atë mision historik ndriçues dhe frymëzues në jetën tonë kombëtare sepse në të ai përmblodhi parathënshëm mençurinë shekullore, që ishte mençuri së cilës i detyrohet krijimi i shteteve evropiane dhe të cilën shumë ndikueshëm e shprehu njëri nga prijësit e mëdhenj të rilindjes italiane, Gjyzepe Macini, kur në fjalimin e drejtuar rinisë italiane, përpos të tjerash, tha:

“Besimi pa veprim është mashtrim i Zotit dhe i njerëzve e veprimi është mësimi më i mirë që mund t’i jepet një populli”.

(Këtë fjalim akademik Rexhep Qosja e ka mbajtur me rastin e Simpoziumit Ndërkombëtar “Adem Demaçi mes luftës dhe paqes”)

BIK-u: Asnjë haxhi kosovar në mesin e të vdekurve në Mekë

admin
-
0
BIK-u: Asnjë haxhi kosovar në mesin e të vdekurve në Mekë

Asnjë haxhi kosovar nuk ka vdekur e as nuk është lënduar në tragjedinë e sotme, që ndodhi në afërsi të Mekës në Arabinë Saudite gjatë ritualit të “gjuajtjes së djallit”.

Kjo konsiderohet si një nga ngjarjet më vdekjeprurëse të haxhit që nga viti 2006.

Asnjë nga haxhinjtë kosovarë nuk është në listën e të vdekurve dhe as të të lënduarve në tragjedinë e Minasë, që ndodhi sot gjatë pelegrinazhit të haxhit në Arabinë Saudite, ku vdiqën 220 dhe u plagosën 400 persona të tjerë.

Lajmin e ka konfirmuar zëdhënësi i Bashkësisë Islame të Kosovës, Ramadan Shkodra, transmeton Klan K.

“Nuk ka as të vdekur, por as të lënduar nga grupi i haxhinjve kosovar”, tha Shkodra.

Rreth 63 mijë nënshkrime në peticionin kundër marrëveshjeve

admin
-
0
Rreth 63 mijë nënshkrime në peticionin kundër marrëveshjeve

Sipas organizatorëve të peticionit kundër marrëveshjeve të Brukselit dhe asaj për demarkacionin me Malin e Zi, deri sot atë e kanë nënshkruar rreth 63 mijë qytetarë.

Dita e pestë prej kur ka filluar nënshkrimi i peticionit kundër marrëveshjeve të fundit, veçmas asaj për Asociacionin e komunave me shumicë serbe, të nënshkruar në mes të Kosovës dhe Serbisë në Bruksel, në kuadër të procesit të dialogut ndërmjet këtyre dy vendeve, si dhe marrëveshjes kundër demarkacionit të kufirit shtetëror të Kosovës me Malin e Zi, të nënshkruar në Vjenë, sipas zyrtarëve të opozitës që e kanë organizuar peticionin, siç raporton KosovaLive, ka rezultuar me rreth 63 mijë nënshkrime të qytetarëve.

Zëdhënësi i Lëvizjes Vetëvendosje, Frashër Krasniqi, subjekt ky që bashkë me Aleancën për Ardhmërinë Kosovës dhe Nismën për Kosovën, si opozitë e bashkuar, e kanë organizuar nënshkrimin e peticionit, ka deklaruar për KosovaLive, se dita e martë ishte e veçantë për opozitën si për nga numri i qytetarëve që iu përgjigjën nënshkrimit të peticionit, si për nga veprimi i deputetëve opozitarë që penguan zhvillimin e seancës plenare të Kuvendit të Kosovës, ku siç vlerëson Lëvizja Vetëvendosje!, kryeministri Mustafa pa kurrfarë turpi tha se marrëveshjet me Serbinë dhe ajo e demarkacionit të kufirit me Malin e Zi janë në harmoni me Kushtetutën e Kosovës.

“Afër 63 mijë qytetarë kanë nënshkruar kundër ndarjes etnike dhe defunksionalizimit të vendit dhe kundër faljes së territorit me marrëveshjen për demarkacion të kufirit me Malin e Zi. E gjithë kjo vetëm për 5 ditë peticion. Organizimi dhe mobilizimi qytetar po rritet dhe forcohet”, ka theksuar ai.

Sipas tij, ky peticion po tregon që organizimi dhe mobilizimi qytetar vetëm sa po vjen duke u rritur dhe forcuar.

Krasniqi bëri të ditur se qytetarët e interesuar, në Prishtinë i kanë 10 punkte ku mund të nënshkruhen, derisa siç tha ai, në të gjithë Kosovën janë 54 punkte fikse dhe disa të tilla mobile.

I pyetur se deri kur do të vazhdohet me mbledhjen e nënshkrimeve, Krasniqi tha se nuk e kanë përcaktuar se kur do të përfundon peticioni, por sipas tij, së paku edhe një javë do të vazhdoj patjetër.

“Duke qenë se interesimi i qytetarëve është shumë i madh, ne do t’ua japim mundësinë atyre që të nënshkruajnë, sado që të ketë nevojë”, ka përfunduar ai.

Që peticioni arriti të martën të mbledh qindra nënshkrime brenda pak orësh e dëshmojnë organizatorët që i takuam te tenda e vendosur në sheshin “Nëna Terezë”, para objektit të Ministrisë së Kulturës, Rinisë dhe Sportit (MKRS). Sipas tyre, këtu vetëm për dy orë e gjysmë, të martën ishin mbledhur rreth 400 nënshkrime.

Valdrin Ahmeti, aktivist i Lëvizjes Vetëvendosje!, ka thënë për KosovaLive se kjo tendë në Prishtinë ka mbledhur më së shumti nënshkrime, pasi që është në qendër.

“Për dy orë e gjysmë kemi mbledhur rreth 400 nënshkrime e që dëshmon për interesimin e madh të qytetarëve. Gjatë këtyre pesë ditëve ka pasur persona të të gjitha moshave që kanë shprehur dëshirën të nënshkruajnë kundër marrëveshjeve të arritura në Bruksel”, ka theksuar ai.

Opozita ka kundërshtuar marrëveshjet me Serbinë, e në veçanti atë për Asociacionin e komunave me shumicë serbe, pasi sipas saj, me ketë Kosova po e humb sovranitetin e saj dhe po krijohet një mini shtet serb në Kosovë.

Delegacioni kosovar dhe ai serb, të kryesuar nga dy kryeministrat, Isa Mustafa dhe Aleksandar Vuçiq, më 25 gusht në Bruksel, kanë nënshkruar në pako katër marrëveshje: Marrëveshjen për Asociacionin e komunave serbe, atë për telekomunikacionin, për energjetikën, si dhe marrëveshjen për heqjen e barrikadës mbi lumin Ibër.

Thaçi për Die Presse: Rusia është një kërcënim për Ballkanin

admin
-
0
Thaçi për Die Presse: Rusia është një kërcënim për Ballkanin

Zëvendëskryeministri Hashim Thaçi, njëherësh ministër i Jashtëm i Kosovës, në një intervistë për të përditshmen më të madhe ditore në Austri “Die Presse” ka thënë se Kosova është viktimë e tërthortë e krizës së refugjatëve me të cilën po merret tash intensivisht BE-ja dhe se nuk duhet të përballemi me standarde të dyfishta të saj.

“Ne jemi një viktimë e tërthortë e kësaj krize. Në fillim të vitit ka pasur një periudhë të shkurtër të migrimit ilegal nga Kosova për në BE. Por, ne e kemi ndalur atë. Tani ne jemi duke punuar për të kthyer në Kosovë këta njerëz nga Gjermania dhe vendet e tjera. Kosova ka përmbushur të gjitha kriteret për liberalizimin e vizave. Ne nuk duhet të përballemi me standarde të dyfishta të Brukselit”, ka thënë Thaçi për Die Presse, ku ka sqaruar se ky ishte edhe një mashtrim i kontrabandistëve me interes financiar.

“Ne kemi arrestuar disa prej tyre. Dhe ne kemi nisur fushata informuese për të informuar qytetarët tanë që të kuptojnë, se ata nuk do të marrin azil në vendet e BE-së”, ka thënë Thaçi.

Zëvendëskryeministri Hashim Thaçi ka thënë se Kosova ka bërë progres, por ende ka nevojë për të bërë më shumë. Këtë vit, ka shtuar Thaçi për ditoren austriake, kanë siguruar investime të huaja që arrijnë në 1.5 miliard euro. Por se, nuk mund të mohohet që krijimi i vendeve të reja të punës mbetet problemi më i madh.

“Politikanët e të gjitha vendeve të rajonit i quajnë sfida të njëjta: ekonominë dhe vendet e punës. Për fat të mirë nuk ka pasur kurrë më shumë bashkëpunim në rajon se sa tani. Këtë e ka dëshmuar edhe Samiti Ballkanik i Vjenës në gusht. Çdo politikan në rajon duhet ta përmbyll shpejtë kapitullin e së kaluarës. Ngaqë ne ende paguajmë çmimin për luftërat në ish-Jugosllavi”, ka deklaruar Thaçi për austriaken Die Presse, raporton KosovaPress.

Thaçi është pyetur edhe për Gjykatën Speciale, për të cilën ka thënë se krijimi i saj ishte një çështje shumë e ndjeshme. “Vendimi nuk ishte i lehtë, por ne e kemi bërë atë. Ky ishte një detyrim ndërkombëtar i Kosovës. Edhe pse nuk ishte vendim popullor, megjithatë ishte një vendim i drejtë”, ka thënë Thaçi.

Ndërkaq, i pyetur nëse anëtarët e PDK-së mund të jenë në vëmendjen e Gjykatës Speciale, ai ka thënë se kjo nuk ka të bëjë me personat, por me procesin, i cili ofron një shans. “Ne duhet t’i kushtojmë vëmendje, çfarë me këtë vendi mund të fitojë. Ne nuk duhet të diskutojmë mbi emrat. Kosova ka dëshmuar pjekurinë ndërkombëtare me vendimin për themelimin e gjykatës”, ka deklaruar Thaçi.

Për Die Presse, Thaçi ka thënë se historia nuk mund të rishkruhet me padi dhe se Kosova ka udhëhequr një luftë mbrojtëse. “Unë nuk mund të jap asnjë garanci se nuk ka pasur në Kosovë sulme nga njerëz të pezmatuar nga ana e shqiptarëve të Kosovës. Por, kjo nuk mund të barazohet me përpjekjet e serbëve për gjenocid. Është e rëndësishme se tani çdo gjë është transparente. Kosova nuk ka asgjë për të fshehur”, ka thënë Thaçi.

I pyetur nëse ka mundur të imagjinojë gjatë luftës, që një ditë do t’i udhëheq negociatat karshi palës serbe, kryeministrit aktual Aleksandar Vuçiç, që asokohe ishte ministër i Informacionit në Beograd dhe me ministrin e Jashtëm, Ivica Daçiq, i cili ka qenë zëdhënës i partisë së diktatorit Sllobodan Millosheviq, Thaçi ka thënë se negociatat nuk ishin atëherë të pakonceptueshme, por se kurrë nuk do të kishte mundur të imagjinojë se do të luanin në të njëjtin ekip të futbollit, si në Samitin Ballkanik të Vjenës. “Aty në mbrëmje, ekipi i politikanëve të Ballkanit ka luajtur kundër ekipit të politikanëve të BE-së”, ka thënë Thaçi.

Për Die Presse, Thaçi ka thënë se Serbia de facto tashmë e ka pranuar se Kosova është shtet i pavarur. “Beogradi çdo ditë bën hapa që e shpien atë më afër një njohjeje zyrtare të Kosovës. Kryeministri Vuçiç ka luajtur një rol konstruktiv në përfundimin e marrëveshjeve të reja ndërmjet Beogradit dhe Prishtinës në Bruksel. Ato janë në interes të të dyja vend eve, që kontribuojë në normalizimin e marrëdhënieve dhe përshpejtojnë procesin tonë të integrimit për në BE”, ka thënë Thaçi.

Për t’u bërë anëtar i OKB-së, Kosovës i nevojitet pëlqimi i Moskës, kurse i pyetur nga Die Presse nëse sheh ndonjë shans, që aleati i Serbisë Rusia ta njeh Kosovën, Thaçi ka thënë se rusët nuk mund të jenë serbë më të mëdhenj se vetë serbët.

“Ne kemi lidhur marrëveshje me Beogradin, për t’i normalizuar marrëdhëniet. Prandaj, do duhej që edhe Rusia të ketë një pamje më pozitive për Kosovën dhe që ta njohin pavarësinë tonë. Ne duam marrëdhënie të mira me Rusinë. Por, ne e shohim atë si një kërcënim, pasi që Moska dëshiron të rrisë ndikimin në rajonin e Ballkanit se sa në të kaluarën. Sa më shumë që BE-ja lejon kohë për ta pranuar këtë rajon, aq më i madh do të jetë kërcënimi”, ka përfunduar Thaçi.

Liderët bëjnë bajram me Naim Tërnavën

admin
-
0
Liderët bëjnë bajram me Naim Tërnavën

Lideri i AAK-së, Ramush Haradinaj ka shkuar për vizitë në Bashkëinë Islame të Kosovës më rastin e Festës së Kurban Bajramit.
Haradinaj është pritur nga kryemyftiu Naim Tërnava.

Për vizitë në Bashkësinë Islame ka shkuar edhe Dod Gjergji. Ai bashkë me përfaqësuesit e tjerë të fesë katolike është pritur nga kryemyftiu Tërnava.

Edhe kryekuvendari i Kosovës, Kadri Veseli ka vizituar Bashkësinë Islame të Kosovës në orët e hershme të mëngjesit.
Ai me rastin e festës së Kurban Bajramit është pritur nga kryemyftiu Naim Tërnava.

Zgjidhja tek zgjedhjet

admin
-
0
Zgjidhja tek zgjedhjet

Fatmir Limaj thotë se qeveria duhet të kërkojë vet që të shkohet në zgjedhje. Ai në emisionin “Rubikon” të KTV’së, tha se vendi është në krizë dhe se “në këtë vend nuk ka asgjë normale”.

“Unë shoh krizë, unë nuk e di çka në fakt ka normale. Nuk jemi në një situatë normale, vendi është në krizë. Këtë parlament këta e kanë devalvu. Këta thonë u bë një ligj edhe duhet me respektu. Po ju e bëtë një ligj dhe e kthyet në Gjykatë Speciale dhe e kthyet sërish në Kuvend”, ka thënë Limaj.

“Ata duhet të binden vet nga gjendja aktuale.Qeveria duhet me kërku zgjedhje, ky koalicion duhet me kërku zgjedhje”, ka thënë ai.

Ymeri: Për Zajednicën duhet referendum

admin
-
0
Ymeri: Për Zajednicën duhet referendum

Kryetari i Lëvizjes Vetëvendosje, Visar Ymeri, në emisionin Zona B në Klan Kosova, ka thënë se pavarësisht krijimit të perceptimit nëpër mediume se opozita po tregohet më e ashpër me Isa Mustafën si kryeministër, se sa për të parin e qeverisë para tij, Hashim Thaçin, një gjë e tillë nuk është e vërtetë.

“Ne e kemi pasur vazhdimisht të njëjtën mënyrë të kundërshtimit edhe për Hashim Thaçin. Edhe kur ai ishte kryeministër shpesh herë ia kemi ndalë raportimin nëpërmjet aksioneve në parlament e shpesh e kemi kundërshtuar politikën e tij përmes aktiviteteve e aksioneve në rrugë”.

Aksionet e Lëvizjes Vetëvendosje, Ymeri i arsyeton me qëndrimin se kjo lëvizje po punon në vetëdijesimin e qytetarëve për proceset politike të vendit.

“Ne vazhdimisht e kemi thënë që këto marrëveshje do të kundërshtohen edhe përmes protestave. Çdo aksion që Lëvizja Vetëvendosje e ka bërë deri më tani, është në funksion të vetëdijesimit të qytetarëve për dëmin që ato ia sjellin Kosovës”.

Ai ka thënë se kundërshtimi i themelimit të Asociacionit të Komunave Serbe do të vazhdojë deri në anulimin e marrëveshjes me Serbinë ose dorëheqjes së Qeverisë.

“Nëse marrëveshja nuk anulohet s’do të ketë punë normale në kuvend. Ky kryeministër i cili po tenton që me çdo kusht të gjejë hapësira ligjore për të themeluar diçka që i kërkon Beogradi, s’mund të jetë kryeministër i Kosovës.

“Ne si Vetëvendosje do të protestojmë ose deri sa këto marrëveshje të anulohen, ose derisa kjo qeveri të pushojë së ekzistuari”.

Treguesi më i mirë se cili është opinioni i qytetarëve karshi themelimit të “Zajednicës”, do ishte hedhja në votim e kësaj çështjeje në popull.

“Nëse e doni mendimin e qytetarëve të Kosovës se a e duan Zajednicën, mekanizmi i vetëm për këtë përgjigje do të ishte referendumi”, ka deklaruar Ymeri.

Opozita me në krye Lëvizjen Vetëvendosje si subjekti më i madh opozitar në vend, e kishin bllokuar punën e kuvendit kur Kryeministri Isa Mustafa ndonëse kishte paralajmëruar raportim, nuk erdhi ta kryente obligimin. Bllokim të seancës pati edhe kur Mustafa u paraqit në parlament për të informuar deputetët për marrëveshjet e lidhura me Serbinë në Bruksel, ku i pari i qeverisë u godit me vezë nga deputetët opozitarë.

Këtë veprim të opozitës Ymeri e ka arsyetuar duke thënë se kryeministri nuk po e kryente punën siç duhet.

“Kryeministri duhet ta dijë që Kuvendit i jepet llogari e nuk raportohet. Ata janë qeveri që i përgjigjen kuvendit. Kryeministri herën e parë tha se dëshiron që të vijë, e më pas e anuloi me arsyetimin se nuk e kishte Hashim Thaçin në krah”.

“Ai në Kuvend filloi t’i thotë të njëjtat gjëra që i kishte thënë në media që tash e sa kohë”.

Ymeri edhe njëherë e ka ritheksuar qëndrimin e Lëvizjes Vetëvendosje, se marrëveshja për themelimin e Komunave Serbe në Kosovë, është jashtëzakonisht e dëmshme. Sipas tij me 6% popullsi serbe në Kosovë, 23% të territorit do ta kontrollojë Serbia, gjë që do të ndikojë edhe në dobësimin e sovranitetit dhe ekonomisë së vendit.

Veseli: Jahjaga duhet t’i thërrasë liderët e partive politike

admin
-
0
Veseli: Jahjaga duhet t’i thërrasë liderët e partive politike

Kryetari i Kuvendit Kadri Veseli thotë se Presidentja e Kosovës Atifete Jahjaga duhet t’i thërras në një tryezë bisedimi liderët e partive politike. Kjo pas seancës kur opozita gjuajti me vezë Kryeministrin Isa Mustafa, dhe pamundësoi punën e Kuvendit.

Opozita thotë se do të vazhdojnë me defunksionalizimin e Kuvendit, derisa Qeveria të anuloj marrëveshjet e fundit.

Kadri Veseli tha se është urgjente mbledhja e liderëve kryesor në vend, takim ky që do të thirrej nga Jahjaga.

“Sa me shpejt duhet të ulemi në tryezë të komunikimit vecanërisht duhet të jetë urgjente thirrja e një tryeze të liderëve politikë. Sipas meje do të duhej ta bënte Presidentja e vendit për arsye se është autoriteti më i lartë”, tha Veseli në emisionin ‘Debat’ në RTK.

Haradinaj: Ibrahim Rugova s’do t’i pranonte marrëveshjet që nënshkroi Mustafa

admin
-
0
Haradinaj: Ibrahim Rugova s’do t’i pranonte marrëveshjet që nënshkroi Mustafa

Lideri i Aleancës për Ardhmërinë e Kosovës Ramush Haradinja thotë se u ‘djersit’ nga turpi pas hedhjes së vezëve në Kuvendin e Kosovës, por se nuk kishte mënyrë tjetër për një Kryeministër i cili sipas tij ‘i ka shti veshët në lesh’. Tha se habitet që LDK, po përkrah marrëveshjet e nënshkruara nga Isa Mustafa.

Ramush Haradinaj ka vazhduar kritikat ndaj Qeverisë dhe Kryeministrit Isa Mustafa, i cili sipas tij po i bën vendit dëme, që nuk mund të rregullohen as nga Qeveritë e ardhshme.

Tha se aktualisht nuk mund të respektojnë institucionet e vendit, pasi ato sipas tij, nuk po e respektojnë shtetin.

“Nuk mujm me i respektu këto institucione të cilat nuk po e respektojnë shtetin”, tha Haradinaj për televizionin ‘Tribuna’.

Haradinja tha se LDK, e cila u themelua nga Ibrahim Rugova, nuk do të duhet të përkrahte liderin aktual të saj. Sipas Haradinjajt, Rugova nuk do t’i nënshkruante marrëveshjet e arritura në Bruksel.

“Unë habitna me Partinë e Ibrahim Rugoves ku ka ardh…unë kurrë në jetë nuk që Ibrahim Rugova të cilin e kom njoftë i kish nënshkru këto marrëveshje”, tha Haradinaj.

Kurorë për të mos jetuar bashkë

admin
-
0
Kurorë për të mos jetuar bashkë

Nga Hajdar Mallaku

Kur më thanë se do të shkonim në fshatin Urak për ta bërë një kurorëzim, u habita.

– Si kështu !? Nuk po ju kuptoj…- thashë. Si në fshatin Urak!?

-Nuk ke faj, zoti Luan, më tha ofiqari i gjendjes civile, nëpunësi para pensionit, zoti Hajr. As mua gjatë tërë karrierës sime në administratë s’më ka ndodhur një rast i tillë, po ja që jëta të përballka me lloj-lloj rastesh. Zoti Halit e ka marrë miratimin nga Zyra komunale e administratës dhe nga Këshilli i mjekëve dhe ne duhet të veprojmë sipas porosisë së tyre. Daja i tij, Zeka, është i sëmur nga Iriqi i zi(kanceri), dergjet në shtrat që një vjet dhe nuk guxon të lëviz nga vendi. Është martuar për të dytën herë, sepse gruaja e parë nuk i lindi fëmijë. Me këtë të fundit ka tre fëmijë: dy vajza dhe një djalë. Nuk ka kurorë me asnjërën. Problemi është me këtë të fundit. Me lidhjen e kurorës e shoqja do ta gëzojë pensionin e burrit, shtesat e fëmijëve, sigurimin social dhe me këto do t’i rritë fëmijët. Ai vetë është para vdekjes, do ta shohësh edhe vetë.

-S’ka mëdyshje, i thashë, tashmë e kuptova. Jam i bindur se me këtë rast ne do të bëjmë një vepër njerëzore, edhe pse me ligj është paraparë që ky akt solemn duhet të bëhet në zyrat e ofiqarisë, në mënyrë publike e jo jashtë saj. Kemi me këtë rast arsyetim të gjithanshëm, prandaj përgatiti dokumentet e nevojshme që atje të mos ndalemi shumë.

E paramendoja se do ta kishim një punë të mundimshme ku do të zhvilloheshin paralelisht dy gjëra: sa do të gëzoheshin familja se do ta siguronin një kafshatë buke, aq do të mërziteshin se të zotin e shtëpisë do ta humbnin. Ai dita-ditës po shkonte drejt vdekjes.

Isha atëherë (në vitet 1974 – 78, kohë e një R(rilindjeje) të vogël, të brishtë dhe të shkurtër që, megjithatë, e kishte mbi vete çizmen e dhunës sllave) delegat i Asamblesë Komunale, i deleguar nga shkollat e Hasit të Prizrenit, i caktuar që për një mandat katërvjeçar ta kryeja lidhjen e kurorëzimeve në mes të të rinjve. Në kurorëzim merrnin pjesë dhëndri dhe nusja, dy dëshmitarë, nëpunësi i gjendjes civile dhe unë që e kryeja anën ligjore. E pëlqeja këtë si aktin më solemn në jetën e të rinjve, sepse ata merrnin pjesë me vullnetin e lirë në lidhjen e një betimi për jetë të përbashkët në gëzim dhe hidhërim; i ndërronin unazat si po t’i ndërronin zemrat dhe aty e tutje të jetonin me zemrën e njëri-tjetrit.

Por, përvoja më tregoi edhe diçka tjetër që unë s’e merrja me mend. Vënin kurorë dhe qifte të vjetër, të martuar kahmoti, me fëmijë, që lidhjen e kurorës e bënin vetëm formalisht dhe vetëm sa për dokumente. Vetëm një grua në moshë mesatare tha se e pranonte lidhjen e kurorës „Pasi unë e paskam pasur taksirat e ai nafakë“. Tha kështu kjo grua sigurisht e pakënaqur me fatin e vet të imponuar, martesën me një burrë të shëmtuar, të vogël, por punëtor dhe nga një familje e kamur. Ndërsa vetë ajo ishte bukuria e marrë nga një lule.

Ata të besimit të krishterë lidhnin kurorë para martese, vajzat dhe djemtë, (ndërsa në dasmë vënin kurorë dhe në kishë) dhe ishte vërtetë kënaqësi kur i shihje të buzëqeshur që e përpinin me sy njëri-tjetrin, vajzat vjedhurazi nga turpi, ndërsa djemtë me sy shigjete. Kuptohet edhe te ata në atë kohë nuk ishin demokratizuar plotësisht raportet familjare. Kishte raste kur vajzat hezitonin të thoshin „Po“, ta jepnin pëlqimin publikisht për lidhjen e kurorës, fshiheshin pas nënave të tyre apo motrave dhe në vend të tyre e ëma ose e motra thoshte „Po“.

Kur unë insistoja që këtë „Po“ ta dëgjoja nga goja e vajzës ose do ta shtynim apo anulonim kurorëzimin, pasonte presioni i padëshiruar që të mos bëhej sherr për një kontinent dhe atëherë e merrnim një „Po“ të akullt. Po një nënë një ditë më tha:

-Zoti Luan, mos po hyn në mëkat me lidhjen e kurorave pa dëshirën e vajzave?

-Jo, – i thashë. Unë s’i kam sjellë para altarit. Ua kam lexuar vetëm ligjin. Kam kërkuar të deklarohen lirshëm për kurorë. Mëkatin kërkojeni te ju prindërit, nëse i fejoni vajzat pa dëshirën e tyre.

Po këtë ditë, në fshatin Urak, ne po e bënim një kurorë të akullt, të jashtëzakonshme. Çfarë urimi do t’u bënim të kurorëzuarve..? … s’e dija…

Kur hymë në oborr, para derës së shtëpisë, na priti një grua e re, rreth të tridhjetave. Mbante ngryk një fëmijë dyvjeçar, djalë, me flokë të bardhë të prerë rrumbullak, me një xhufërr kapur në një tufë flokësh me dyllë, ku binin në sy disa rruaza dhe në mes tyre një këmbë urithi. Kuptohet këtë ia kishin vënë për mësysh si djalë hasreti që e kishin. Prapa saj qëndronin dy çupëlina flokëverdha që fshiheshin dhe shfaqeshin herë pas here pas s‘ ëmës, veshur me këmisha të gjata gjer në fund të këmbëve, të zbathura, por të shëndosha si kokërrmollë. Më larg saj, në plan të dytë, qëndronte një grua tjetër me moshë afro të pesëdhjetave. Kjo nuk ishte në traditën tonë, se më e vjetra gjithmonë rrinte në plan të parë e gjysmatarja(ortakja) në plan të dytë. Por kjo kishte një domethënie. E reja kishte lindur djalë dhe kishte shtirë rrënjë në këtë shtëpi. Kështu vepronin dhe katërgjyshërit tanë që vënin kurorë me gruan, pas një bashkëjetese, vetëm atëherë kur ajo lindte djalë. Djalin e mbante pak para me krenari. I shoqi po perëndonte, por ajo kishte mashkull në shtëpi. Atë do t’ia nxirrte përpara çdo mysafiri. Shtëpia kishte një shtyllë të fortë. E kishte sigurinë e mashkullit. Tymtari, arat mbujake dhe luadhet kishin trashëgimtar. Motrat e kishin derën e hapur. Vëllai, Gëzimi, do të rritej shpejt. Më kot nuk thuhej „Djali në djep si buka në çerep“. Duhej pritur vetëm pak dhe do të vinte dita ta martonin. Kishte megjithatë këtu gjallëri familjeje.

Zoti Haliti, që ua kish bërë çdo gjë të ditur që më parë, si nip që ishte, priu i pari. I bardhë si nipi ndër dajë. Pas tij hyri ofiqari, zoti Hajr dhe krejt në fund unë. Dhoma ishte përdhese. Në njërën anë ishte shtroja e të sëmurit, një dyshek kashte, mbi të një çarçaf dhe jorgani, ndërsa nën kokën e të sëmurit ishin vënë dy jastëkë që i mundësonin frymëmarrje më të lehtë. I sëmuri, kur na dëgjoi, e ngriti plisin e bardhë që i kish rënë mbi sy, i hapi sytë dhe deshi të lëvizë në shenjë respekti për ne, por nipi ia bëri me dorë që të mos trazohej. Ne u ulëm në anën e kundërt, ku ishte e shtruar një cergë, mbi të një qilim i grisur nga vjetërsia dhe dy postiqe të bardha. I sëmuri, pasi u përqendrua, na vështroi radhazi, na pyeti si ishim dhe e mbështeti kokën duke i mbyllur sytë. E preka ofiqarin në krah i tmerruar se mos në atë çast po jepte shpirt. Por ai, pasi mori frymë thellë dhe me gërhitje, i shpëtuan lotët poshtë fytyrës reliev, të zbehur dhe foli: “Qofshi faqebardhë!”

Ne nuk e bëmë ceremoninë e zakonshme të leximit të ligjit, por ofiqari ia mori dorën, ia ngjeu gishtin tregues në jastëkun e ngjyrës që e kish marrë me vete dhe ia shtypi në vendin ku duhej të nënshkruante aktin e martesës. Ndërsa të shoqen vetëm e shtini të nënshkruajë se e pranonte kurorëzimin me Zekë C. dhe se e pranonte mbiemrin e burrit. Ajo nuk u përmbajt dhe shpërtheu në vaj duke thënë se kështu e paska pasur kësmet. Edhe ne, të prekur thellë, pasi e nënshkruam aktin bashkë me dëshmitarët, i mbyllëm dokumentet dhe u ngritëm. Ishte koha kur duhej të pasonin urimet. ” Urime !” “E gëzofshi kurorën !” “ U plakshi bashkë !” E, ndonjëherë për shpoti, ndonjëra nga motrat thoshte :”E shkefshi dyshekun !” Po këtu kishim një lidhje kurore për të mos jetuar bashkë. Si në baladat antike. Po bënte kurorë e gjalla me “të vdekurin” që ende bënte hije mbi këtë botë. Ishte besa e dhënë dhe do ta priste edhe varri i hapur si sakrificë e fundit për përtëritjen e kësaj vatre.

Të nesërmen e takova rastësisht zotin Hajr. Më përshëndeti dhe më tha:

-Zoti Luan, kish vdekur Zeka sot në mëngjes. Të lutem, shkojmë për ngushëllime!

-Patjetër! Dhimbje për të, por bëmë mirë që shkuam dje.

(E pashë Gëzimin pas dyzet vjetësh. Kur më thanë se kush ishte dhe i kujt ishte, krijova rishtas një shëmbëlltyrë tronditëse si atëherë kur bëmë një ceremoni rrëqethëse të kurorëzimit, më pushtoi një entuziazëm sa i dhimbshëm, aq dhe i gëzueshëm. Nuk do të dëshiroja që ky burrë ta lexonte këtë tregim, edhe pse qe ky që më nxiti për të shkruar. Unë po e përjetoj dhimshëm edhe tash për së dyti e ai, ai le ta jetojë jetën larg dhimbjes sime të dikurshme).

/ PrizrenPress.com

1...6 5306 5316 532...8 714Page 6 531 of 8 714

Të gjitha materialet e portalit janë të mbrojtura me të drejtat autoriale. Ato mund të kopjohen, modifikohen, dhe ripublikohen vetëm duke iu referuar burimit PrizrenPress.com. Të drejtat autoriale janë të rezervuara, sipas dispozitave ligjore në fuqi në Republikën e Kosovës.

© 2019 NuclearAnt.

Kategoritë

Lidhuni Me Ne