Nga RAMI BERISHA
Që nga fillimi i kësaj jave, femijët, nuk i shikoj dot me sy …Ndjehem i turpëruar para të nesërmes sime, sepse kur e nesërmja ime të bëhet e sotme e tyre do të më akuzojnë mua dhe kohën time…do të na akuzojnë se denuam heroin e tyre…heroin të ardhmes. Jashtësia jonë, e këtillë çfarë është e “trandi” së jashtmi Abdullah Thaçin…e denoi, ndërsa në të njëjtën kohë krimineli ec lirshëm nëpër qytetin tim. Për të sotmen tonë të brishtë Abdullah Thaçi është i denuari, ndërsa kriminlei ec lirshëm i papenguar duke shkelur në djersën e gjakun tonë. Unë edhe do të pajtohesha më drejtësinë e të sotmes sonë, do të pajtohesha edhe me denimin e heroit tim, dhe me denimin tim, sikur paralelisht…hiq më shpejtë se sa që u zhvillua procesi gjyqësor kundër heroit tim (Abdullah Thaçit) të zhvillohej procesi gjyqësor kundër kriminelit dhe ai përsëri le të shpallet i pafajshëm, nuk e kemi problem as unë e as heroi im, që ai përsëri e përsëri të shpallet i pafajshëm edhe përkundër ofrimit me tonë të dëshmive …Jo…kjo nuk ndodh…edhe me ofrimin me tonë të dëshmive…ndodh e kundrëta, ndodh që krimineli ta vazhdon në betejën e krimit në fushën më të ndieshme të jetës, duke shkelë të ardhmen tonë. Akuzat kundër tij ( provat me tonë) do të mbeten ose në sirtarët e krimeve ekonomike, ose në sirtarët e prokurorisë ose edhe në sirtarët e gjykatës…sepse ata paguhen që ta dënojnë heroin, e jo kriminelin…
Prandaj nuk kam guxim t’i shikoj në sy fëmijët e qytetit tim. Nuk kam guxim sepse drejtësia e kohës sime e denoi heroin e tyre, heroin e të ardhmes sonë, e dënoi njeriun që u sakrifikua për ta, për të ardhmen e tyre, ndërsa e lë të lirë kriminelin që ua merr të ardhmen këtyre fëmijëve tanë. Drejtësia e kohës sime e lë të lirë kriminelin të ec nëpër djersën dhe gjakun tonë dhe të shumë gjeneratave. Kur të bëhet e sotme koha e tyre, të gjithë ne do të trupërophemi ti shikojmë në sy, sepose e denuam heroin e tyre. Abdullah Thaçit, jashtësia ia trandi shpirtin, por une e di, po aq sa ai, dhe po aq sa e ardhmja e jonë, se ai është heroi ynë. Ai është sot heroi im, ndërsa nesër do të jetë heroi, i gjithë këtyre fëmijëve që unë sot, si shikoj dot më sy, nga turpi, sepse krimineli pos në djersën dhe gjakun tonë por shkel lirshëm edhe mbi të ardhmen e tyre…
Drejtësia jonë, prokurorët e gjykatësit e kanë plot gojën thirrje, ju lutemi na ndihmoni ta luftojmë korrupsionin, na i ofroni dëshmitë…. Çirren herë herë si budallenjë “ na ndihmoni…na ndihmoni…” e kur Abdullah Thaçi, u ndihmoi…kur ua plasi para hundëve ujkun…thanë jo s’ka gjurmë…Më fal heroi im, unë të kërkojë falje në emër të së nesërmes, sepse kur të bëhet ajo e sotme për fëmijët tanë, unë dua që të ju tregoj se isha në anën tënde, se isha me ty…se besoja po aq sa ti…Unë të kërkoj falje në emërë të së sotmes sonë por edhe të lus që të besosh edhe më tutje, sepse ti pos që je e heroi im, je heroi i gjeneratës që po rritet. Nëse unë edhe i shkruaj këto fjalë krenar po me frikë, ata nesër krenar dhe të pafriëksuar do të krenohen me heroin e tyre…dhe do të na akuzojnë në të tjerëve që nuk e patëm guximin tënd ta sakrifikojmë veten, për të ardhmen e tyre…që nuk e patëm guximin të mos e lëmë kriminelin të shkel lirshëm nëpër gjakun dhe djersën tonë…të shkel lirshëm në të ardhmen e të gjithë neve por më shumë të tyren…të fëmijëve tanë. Jam krenar me ty heroi im…siç jam dëshmitar se dështoi sistemi i drejtësisë së një kohe të tërë, e cila mund të më denojë edhe mua nesër edhe përkundër faktit se ia ofrova asaj (drejtsisë) “një kamion” me dëshmi.
Ajo mund të më denojë edhe muasepse nuk ka kohë të merret me malin e dëshmive që ia ofrova unë…ajo merreet me ty…merret me heroin tim. Bile edhe të denon heroi im…të denoi ty…ndonëse publikisht të ftoi që të ofrosh fakte…siq më ftoi mua dhe të gjithë neve që ta luftojmë krimin…Por jo..ata nuk merren me krimin e kriminelin…ata merren me heroin tim…dhe e ndjej sepse jam në lëkurën tënde heroi im, të lënduan deri në palcë të shpirtit, por unë e di se nuk të thyejnë dot me këtë denim qesharak…ata heroi im, përpara teje më ngjajnë në krijesa të turpshme.
Kur e sotmjua jonë të bëhet e shkuar ndërsa e ardhmja të bëhet e sotmja e fëmijëve që sot si shikoj dot me sy, ti që sot je veç heroi im, do të bëseh heroi i të gjithë neve, prandaj jam krenar me heroin tim, siç janë krenar të gjithë qytetarët e botës me heronjtë e tyre. Krenar e balllartë e them edhe në fund të këtyre fjalëvbe. Abdullah Thaçi, ti sot je herroi im, ndërsa kur kjo e some e jona të bëhet e shkuar ndësra e sotme të bëhet e ardhmjua e fëmijëve tanë, do të jesh herroi i të gjithve, prandaj unë ndjehem krenar që ti që sot je heroi im.
