Sot zëvendëskryeministri Kujtim Shala, njëherësh ministër i Kulturës, Rinisë dhe Sportit, do të vizitojë Komunën e Rahovecit.
Shala do të takohet me kryetarin e Komunës, Idriz Vehapi në orën 11:30.
Ai më pas do të inspektojë punimet në palestrën që po ndërtohet në këtë qytet, pjesë e investimeve infrastrukturore sportive që mbështet MKRS-ja.
Në Teatrin Kombëtar të Kosovës sonte (10 dhjetor) me fillim nga ora 20:00, do të prezantohet premiera e fundit për këtë vit nga Trupa e Baleti të Kosovës, shfaqja “Starvinsky & Ravel”, realizuar nga koreografët Mehmet Kursat dhe Mehmet Ballkan.
Në konferencën për shtyp që i parapriu kësaj shfaqjeje drejtori i Trupës së Baletit të Kosovës, Ahmet Brahimaj, tha se ata janë angazhuar maksimalisht dhe se kjo shfaqje do të jetë edhe një tjetër sukses i tyre.
Gjatë këtij viti ata kanë vënë në skenë tri premiera, “Othello”, “Ngjyrat e vallëzimit” dhe “Spartaku” dhe gjithashtu kanë realizuar plotë repriza.
Mentaliteti i vështrimit të artit e kulturës si zbukurim, luks e komoditet duhet të largohet. Përtej kësaj, ky është momenti që bota institucionale të kthehet në bashkëpunëtor në realizimin e projekteve kulturore të dobishme të cilat me vite janë ndërtuar e kultivuar, thonë artistët, derisa kërkojnë që shteti të krijojë një strategji kulturore të cilën ka 16 vjet që përmendet.
Festivale dhe aktivitete kulturore janë anuluar ose shtyrë për vitin tjetër për shkak të shkurtimit të buxhetit ose mospërkrahjes nga MKRS-ja, derisa kjo e fundit nga 9 deri më 16 nëntor hapi konkursin për fazën e dytë të subvencioneve.
Drejtori i “Prishtina Jazz Festival”, Ilir Bajri, thotë për “Zërin” se skena kulturore dhe komuniteti në përgjithësi ndihen të pafuqishëm dhe pa përkrahje.
“Mendoj që ky është momenti ideal që bota institucionale të kthehet në partner e bashkëpunëtor në realizimin e projekteve e aktivitete të dobishme shoqërore të cilat komuniteti dhe aktivistët kulturorë me vjet e kanë ndërtuar e kultivuar me mund e vullnet. Kur dëgjoj se ‘Skena Up’, ‘Dam Festi’ e festivale tjera që për vite me radhë kanë kultivuar e stimuluar zhvillim në komunitet e shoqëri, më vjen keq që nuk çuditemi secili prej nesh për këtë situatë por zhytemi menjëherë në konflikte verbale e akuza”, ka thënë Bajri, sipas të cilit Ministria e Kulturës është ajo që duhet të ketë një plan të qartë zhvillimor kulturor.
“Ministria duhet të përpilojë dhe konceptojë në bashkëpunim me komunitetin artistik e kulturor, sidomos me ato organizata e ata individë që kanë dëshmuar se aktivitetet kulturore të organizuara mirë janë të dobishme dhe i mundësojnë shoqërisë përparim e zhvillim”, është shprehur Bajri, i cili shtoi se mentaliteti i vështrimit të artit e kulturës si zbukurim, luks e komoditet duhet të largohet.
“Problemi që duhet të trajtohet është raporti mes institucionit dhe qytetarit, në këtë rast në mes të Ministrisë së Kulturës dhe komunitetit artistik e kulturor. Përderisa nuk ulemi në tavolinë e t’i diskutojmë idetë e vizionet e përbashkëta, zor që do të ndryshojë diçka për të mirë”, ka thënë Bajri, sipas të cilit festivali është ndihmuar shumë nga artistë të muzikës xhaz, por Kosova është ajo që institucionalisht nuk tregohet e interesuar për të zhvilluar këto lloj raporte.
“Bashkëpunimi dhe asistenca e artistëve dhe menaxherëve të tyre na kanë ofruar mundësi më të mëdha për të mësuar më shumë se si duhet të zhvillohet festivali në tërësi. Por bota institucionale në Kosovë është rigide dhe jokomunikative e për këtë arsye i tërë diskursi reduktohet në aspekte teknike e financiare që bëhen shpesh arsye për keqkuptime e konflikte të panevojshme”, ka thënë Bajri, duke shtuar se për shkak problemeve teknike e organizative festivali është shtyrë.
“Kjo ishte një prej ideve të propozuara nga miqtë e festivalit nga vendet e tjera dhe ajo periudhë do të ishte më e lehtë për përpilimin e programeve të festivalit dhe koordinimin me artistë, grupe e agjentë të tyre”, ka thënë Bajri, duke treguar se nuk ka aplikuar për fazën e dytë të subvencioneve.
Vullnet Krasniqi, menaxher i festivalit “Skena Up”, thotë se vendimi i Ministrisë për të shkurtuar buxhetin për festivale, ka bërë që për sivjet ky festival të mos mbahet, por të shtyhet për vitin tjetër.
“Vendimi i Ministrisë për të shkurtuar buxhetin për festivale na ka bërë që ta shtyjmë festivalin”, është shprehur Krasniqi, duke shtuar se përkrahje këtë vit nuk kanë pasur fare.
“Shteti duhet të krijojë një strategji kulturore të cilën ka 16 vjet që veç e përmend, por nuk e bën. Shteti këto 16 vjet ka mbështetur festivale që i duhen e ia ndritin fytyrën ndërkombëtarisht, por ka mbështetur më shumë ngjarje e festivale të cilat janë pa ndonjë vlerë.
Këtë vit ka munguar komplet përkrahja”, ka thënë Krasniqi, sipas të cilit, shteti në këto vite ka dështuar në sferën e kulturës.
“Shteti në këto vite si në çdo sferë tjetër, edhe në atë të kulturës ka dështuar të mbështesë dhe të punojë për atë çfarë i duhet këtij vendi”, është shprehur Krasniqi, duke cekur se “Skena Up” është festivali i vetëm në Ballkan që u dedikohet studentëve të filmit dhe teatrit.
“Duke qenë se studentët në Kosovë janë të izoluar dhe nuk mund të udhëtojnë jashtë vendit për të parë punën e kolegëve të tyre apo për të ndjekur ndonjë punëtori, festivali e ka ofruar këtë për ne në Kosovë. MKRS-ja ka qenë sponsori që ka mundësuar ardhjen e studentëve ndërkombëtarë dhe profesorëve në Kosovë”, ka thënë Krasniqi, ku sivjet në këtë festival kanë aplikuar rreth 800 studentë të huaj.
“Studentët e huaj që kanë aplikuar sivjet e që kanë qenë afro 800 të tillë u kemi dërguar një letër ku i kemi sqaruar situatën, dhe për botën normale, gjendja e Kosovës dhe çka ndodh në Kosovë është e pakuptueshme absurde dhe tmerruese”, ka thënë Krasniqi.
Me datën kur duhej të ishte hapja e festivalit “Skena Up”, u shfaq filmi gjerman i vitit 1927 nën regji të Fritz Lang në Teatrin Kombëtar të Kosovës. Filmi që u përcoll nën tingujt e pianistit gjerman Graf v. Brothmer “Metropolis” ka qenë ngjarje e organizuar nga Ambasada Gjermane e planifikuar të mbahej gjatë “Skena Up”.
“Por pas shtyrjes së festivalit ata e kanë mbajtur ngjarjen dhe ne e kemi përkrahur duke ftuar njerëz”, është shprehur Krasniqi, duke cekur se kjo ishte protestë ndaj mungesës së përkrahjes për këtë festival.
Besa Luzha kishte thënë se trajtimi i institucioneve të pavarura nga MKRS-ja këtë vit ka qenë gabim.
“Është shumë me rëndësi që Ministria e Kulturës duhet ta pranojë përfundimisht që ka gabuar në mënyrën se si i ka ndarë fondet”, është shprehur Luzha, sipas të cilës duhet të definohen realisht e saktësisht sa ka buxhet të ndarë për këtë sektor të kulturës, më pas një respekt më të madh për skenën e pavarur, të mos trajtohen institucionet kredibile dhe individë privatë dhe të shihet cilat institucione ofrojnë më shumë aktivitete.
Krahas kësaj, Ministria e Kulturës në nëntor të këtij viti ka hapur konkursin për ndarjen e subvencioneve. Sipas Ndue Ukajt, këshilltar i Ministrit të Kulturës, Kujtim Shala, në këtë konkurs kanë aplikuar gjithsej 190 projekte. “Projektet fituese do të shpallen këto ditë”, ka thënë ai. /Zëri
Anëtarët e Kryesisë së LDK-së në Prizren, janë takuar me liderin e tyre Isa Mustafën. Takimi është zhvilluar dje në Prishtinë.
Burimet e “PrizrenPress”-it bëjnë të ditur se temë e bisedimeve me Isa Mustafën ka qenë zhvillimit e fundit të Degës së LDK-së në Prizren.
“Po ka pasur një takim me Isa Mustafën. Është diskutuar për iniciativën që është marrë për shkarkimin e kryetarit të Degës Haxhi Avdyli”, tregon një burim brenda LDK-së.
Sipas të njëjtit burim në këtë takim nuk ka marrë pjesë Haxhi Avdyli
“Haxhi Avdyli nuk do të shkarkohet. Iniciativa është individuale”.
Lideri i LDK-së Isa Mustafa ka garantuar se nuk qëndron prapa iniciativës për shkarkimin e Avdylit.
“Iniciativa ka qenë individuale dhe s’ka të bëjë me Isa Mustafën”.
Ditë më parë pat filluar mbledhja e nënshkrimeve nga delegatët për shkarkimin e Haxhi Avdylit.
Ndërkaq, Avdyli ka thënë se iniciativa ka qenë individuale nga njerëzit të cilët nuk ia duan të mirën LDK-së. /PrizrenPress.com/
Nga ballkoni i lartë i shtëpisë së Zekatëve mund të shohësh sesi rrezet e fundit të diellit shpërndahen lehtë, duke veshur si me një tis të purpurt malin e Lunxhërisë. Më pas, një shkëlqim i lehtë shpërndahet kudo nëpër qytet, përpara se të mbërrijë mbrëmja. Vojsava Zeko Anastasi i pëlqen ta shohë perëndimin e diellit nga ky kënd i shtëpisë. Me anëtarë të tjerë të familjes, ajo ulet shpesh aty, duke gjerbur kafe e duke humbur në biseda kujtimesh. Nga vajza e vogël me flokët e verdha me bishtaleca dhe fustanin e bardhë që kërkonte të zbulonte gjithë misterin e kësaj shtëpie të madhe, sot ka mbetur ende ajo grishje misteri që mbart kjo shtëpi. Pothuajse çdo ditë, Vojsava pas pune hap portën e madhe të shtëpisë mbi 200-vjeçare të Zekatëve, jo vetëm për turistët që çdo ditë ndalojnë për të parë atë çfarë mbart kjo ndërtesë monument kulture, por dhe për t’u kujdesur nga gjithçka ka aty brenda. Perdet e bardha vendosur me kujdes në dhomën e pritjes apo qilimat e thurur sipas stilit të dikurshëm, janë zgjedhje e Vojsavës.
Këto ditë ajo ka blerë një tjetër qilim të ri në pazar. Është si një kthim në kohë, sa herë hyn në oborrin e madh për të humbur më pas në dhomat e pafundme të kësaj ndërtese. Deri në vitin 1968, familja e saj ka jetuar në këtë ndërtesë, për t’u shpërngulur më pas në hapësirën ngjitur, ku kanë ndërtuar një shtëpi. Por zemra duket se ka mbetur në këtë hapësirë. Është diçka më shumë se kujtimet që e bën ta dojë këtë vend, diçka që lidhet me rrëfimet e gjyshes, apo të afërmve dhe lojërat e fëmijërisë për shtëpinë që është më shumë se një histori e qytetit. Ajo është dëshmia e një kohe dhe një qytetërimi që ka ekzistuar në këtë qytet që para Luftës së Dytë Botërore. Çdo pjesëtar i familjes Zeko ka një histori të tyren për këtë ndërtesë, një histori ku hyjnë dhe përjetimet personale. Historia e Vojsavës është ndoshta më e bukura për vetë kujdesin dhe dashurinë që ajo tregon ende për shtëpinë. Është sikur një pjesë e saj ka mbetur ende në këto dhoma të ndërtuara me kaq stil që në vitin 1811. Dikur shtëpia gumëzhinte nga jeta, ndërsa sot vetëm nga frymëmarrja e Vojsavës apo zërat e turistëve.
Beqir Zeko, pronari i parë i saj, u takonte tregtarëve të sërës, që besonin se cilësia e biznesit shihet dhe në cilësinë e jetës. Thuhet se ai ishte mik me Ali Pashë Tepelenën, pasi i mbante llogaritë dhe për besimin që kishte krijuar te Pashai shqiptar, ai i bëri dhuratë këtë shtëpi. Vetë pozicioni ku është vendosur shtëpia, në krye të qytetit, shumë pranë pllajës me qiparisa që ndodhen si kurorë mbi kokën e Gjirokastrës, është një zgjedhje e Ali Pashës. Nga këtu mund të kontrolloje çdo lëvizje në qytet, dhe ky ballkon ku Vojsava mund të shohë luginën e Drinit, ishte vendi i preferuar i Pashait. Kjo është vetëm një nga variantet e historisë së kësaj shtëpie, që mbart shpirtin e tregtarëve të kohës.
Brenda saj janë ende jo vetëm kujtimet e Beqir Zekës, këtij burri, imazhin e të cilit mund ta përfytyrojmë vetëm përmes rrëfimeve, por dhe të shërbëtorëve apo pjesëtarëve të tjerë të familjes që kanë jetuar aty. Çdo Zekat ka lënë gjurmët e një historie që duket se nuk do të dalë asnjëherë nga oborri i shtëpisë. Aty ka mbetur dhe historia e Marinës, shërbëtores nga Hormova, e cila u vra nga hajdutët pikërisht në oborrin e shtëpisë. Marina ishte shërbëtorja e besuar e Zekatëve. Por vajza së cilës i ishin besuar të gjitha sekretet e shtëpisë, do të binte pre e banditëve dhe do të bashkëpunonte me ta për të vjedhur florinjtë. Pasi morën thasët me flori, ata e vranë Marinën në kopsht. Vendi ku ajo dha frymën e fundit mban sot emrin e saj. Pas kaq shekujsh, Marina nuk ka mundur të ikë nga aty. Vojsava thotë se kur duan të dalin në kopsht, ata thonë se “do të shkojmë te Marina”. Historia e nuses turke, të një prej djemve të shtëpisë, që para luftës ka mbetur ende në rrëfimet e grave të Zekatëve. Djali i shtëpisë përpiqej t’i vendoste gjithnjë diçka më tepër te filxhani i kafesë në shenjë dashurie, gjë që nuk ishte në stilin e burrave gjirokastritë. Femrave të shtëpisë nuk mund t’u shpëtonte kjo gjë … Kjo histori dhe dhjetëra të tjera tregohen shpesh nga pasardhësit e Zekatëve, që përpiqen të mbajnë gjallë përmes rrëfimeve atë çfarë ka ekzistuar dikur. Në fund të çdo rrëfimi na shfaqen silueta njerëzish që përçojnë një kulturë dhe një nivel qytetërimi tepër të emancipuar për kohën.
Kjo shtëpi është mënyra më e mirë për të parë sesi jetonin bejlerët e parë shqiptarë. Një aristokraci e pastër e mbetur në çdo detaj të mënyrës sesi është ndërtuar shtëpia. Në fotot e vjetra të familjes që Vojsava ruan me kujdes, mund të dallosh nga copat e zgjedhura për fustan të femrave të familjes, nivelin e kulturës që përfaqësonin. Në një foto, gjyshja e shtëpisë ka veshur kontaxhup (e realizuar me lëkurë kunadheje dhe brenda me push). “Sa e pasur ishte një familje shihej se sa oxhak kishte”, thotë Vojsava. Te Zekatët çdo dhomë ka një oxhak e banjë dhe një prej tyre është me hamam. Shtëpia e Zekatëve është një shembull i kullës tipike. Ndërtuar më 1811-1812 me dy kulla binjake dhe një harkatë të madhe të dyfishtë. Shtëpia ka tri kate, ku i poshtmi përmban dhomat e magazinimit, një kuzhinë të lartë dhe sterat e ujit, si dhe shkallët që gjarpërojnë lart për në katet e tjera. Kati i dytë ka dhomat kryesore, që shërbenin për degë të ndryshme të familjes, ndërsa kati i sipërm ka një dhomë të madhe pritjeje dhe dy dhoma të tjera. Dhoma kryesore është tipike për shtëpitë më madhështore të Gjirokastrës me mure me afreske, tavan druri të gdhendur dhe oxhak të zbukuruar. Në një nga hapësirat e murit të shtëpisë ka qenë e pikturuar Xhamia Blu e Stambollit, por me dëmtimet që mori shtëpia gjatë Luftës së Dytë Botërore ka mbetur vetëm një pjesë e saj. Ky kat i fundit ishte i destinuar për t’u përdorur nga e gjithë familja. Në qendër të katit, pranë shkallëve, është një ballkon druri që mbizotëron mbi qytet. Një pjesë e tij është më e ngritur, e rezervuar për kreun e familjes, ku ai qëndronte dhe gostiste miqtë dhe shikonte se ç’ndodhte në qytetin poshtë këmbëve. Qilarët kanë mbetur ashtu si më parë, ku Zekatët ruanin bulmetin. Gjatë viteve të diktaturës në shtëpi, përveç familjes së Vojsavës, jetonin dhe qiraxhinj të vendosur nga shteti. Vlerat e kësaj ndërtese, e cila shihet si unike në llojin e saj në Ballkan, thuhet si diheshin dhe nga vetë diktatori Hoxha që ishte nga ky qytet, madje nëna e tij rridhte nga Zekatët. Në vitin 2004, kjo ndërtesë iu nënshtrua restaurimit, një investim që u bë nga firma angleze “Pankart”. Gjatë kësaj ndërhyrjeje u mundua të ruhej gjithçka sipas modelit me të cilin Beqir Zeka e projektoi më shumë se 200 vjet më parë. Me çmimin modest që familja ka vendosur për turistët, përpiqet të heqë të gjitha shërbimet që i duhen një ndërtese monument kulture. Ca rreshta nuk mjaftojnë për të përshkruar atë çfarë përfaqëson me të vërtetë kjo ndërtesë historike, por disa orë duke vizituar atë, mund të mjaftojnë për t’u zhytur në histori dhe për të ndier erën që vjen nga Lunxhëria, aty në ballkonin e drunjtë që kushedi ç’mendime të sjell …
Kryetari i Prizrenit Ramadan Muja deri më tash ka realizuar vetëm 27 për qind të premtimeve të fushatës zgjedhore.
“Kjo do të thotë se Prizreni është akoma nën mesatare. Ndryshe nga 29 premtime të dhëna nga kreu i Prizrenit gjatë dy vjetëve janë realizuar plotësisht 8 premtime, 7 premtime janë realizuar pjesërisht, ndërsa akoma mbeten pa progres të mjaftueshëm edhe 14 premtime”, ka deklaruar për KD, hulumtuesi i institutit GAP, Bekim Salihu.
Përparimi me i dukshëm i shënuar në Prizren, sipas tij, shikuar nga premtimet zgjedhore, përkon me shërbimet publike, ndërsa ngecjet janë në premtimet që kanë të bëjnë me zhvillimin ekonomik, punësimin dhe arsimin.
“Duke pasur monopolin (mono) partiak mbi të gjitha segmentet e jetës shoqërore (politikë, ekonomi e financa, arsim e kulturë, shëndetësi, po aq sa edhe në gjykata, prokurori, polici, FSK, shërbimin inteligjent, formacionet pothuajse paramilitare partiake, sa edhe në hapësirën mediale dhe në gjithçka tjetër), aktualisht është e pamundur të shfaqet, në këtë hapësirë të kontrolluar skajshmërisht, një grupim i ri politik”, thotë Ramadan Musliu
Klasa udhëheqëse bart mbi supe barrën më të madhe për këtë degradim politik, që ka prekur mbarë vendin. Rezultat e kësaj krize politike në thellim e sipër shihen lehtësisht në çdo sferë të jetës shoqërore. Por, sa do kishte rol në përmirësimin e situatës një lëvizje intelektualësh për të nxjerrë vendin nga degradimi duke pasur parasysh se partitë aktuale i kanë zhgënjyer votuesit? Analisti politik Imer Mushkolaj tha për ”Kosova Sot” se intelektualëve të vendit u mbetet që së bashku të ofrojnë një mundësi për Kosovën dhe kështu të ndalen degradimet dhe gjithashtu qytetari të ketë një rast të ri për të zgjedhur.
”Intelektualëve iu mbetet të bëhen bashkë dhe të ofrojnë alternativën e tyre, në mënyrë që t’i thuhet stop degradimit të mëtejmë dhe qytetarit t’i ofrohet një mundësi e re për të zgjedhur”, tha Mushkolaj../kosova sot/
“Një gjë e them, me siguri se këta njerëz që dalin me deklarata të tilla kurrë nuk do ta pastrojnë drejtësinë. Drejtësia kosovare për momentin është e pashpresë dhe mjerë për këtë popull se kush del e jep të tilla deklarata për pastrimin e drejtësisë”, ka thënë njohësja e çështjeve të drejtësisë, Hava Ismajli
Drejtuesit e sistemit gjyqësor vijojnë ritualet e njëjta me deklarata kritike, ndërkohë që vetë e kanë në dorë, për shkak të pozicionit zyrtar për ta ndryshuar situatën. Kjo gjë u vërejt në konferencën e pestë vjetore të gjyqësorit, kur drejtuesit e këtij sistemi, në mënyrë unanime, u shprehën për mosefikasitet, performancë të dobët, madje kërkuan që të bëhet pastrimi i gjyqë- sorit. Rasti i kryetarit të Gjykatës së Apelit, Sali Mekaj, i cili ende është në proces hetimor, është lënë mënjanë nga të pranishmit, të cilët kanë folur vetëm në përgjithësi, pa vënë theksin saktësisht se ku çalon puna e tyre dhe çfarë masash duhet të ndërmarrin.
Kështu, duke lënë mënjanë rastet konkrete, drejtuesit e sistemit gjyqë- sor kanë huazuar rolin e analistëve, duke abuzuar kështu edhe me detyrën për të cilën janë të thirrur ta zbatojnë. “Sistemi i drejtësisë duhet të spastrohet nga gjyqtarët e korruptuar e të papërgjegjshëm, të cilët përmes vendimmarrjes abuzive cenojnë rëndë themelet e shtetit demokratik, cenojnë rëndë të drejtat e qytetarëve, cenojnë rëndë imazhin dhe punën tonë”, ka thënë kryetari i Gjykatës Supreme, Fejzullah Hasani. Pyetja shtrohet se kujt ia kërkon Hasani dhe kolegët e tij pastrimin e gjyqësorit dhe pse asnjëri prej tyre nuk ndërmerr ndonjë hap në këtë aspekt? Apelet hipokrite të krerëve të sistemit Me listë kërkesash është paraqitur në konferencë edhe ministri i Drejtësisë, Hajredin Kuçi. “Ne duhet të kërkojmë që të fuqizohet edhe më shumë drejtësia… /kosova sot/
Seanca gjyqësore ndaj Fatmir Limajt dhe të tjerëve në rastin MTPT, vazhdon edhe sot me ç’rast do të jenë fjalët hyrëse të të akuzuarve tjerë dhe të avokatëve të tyre, por edhe do të paraqiten dy dëshmitarë për dëshmi.
Deputeti njëherësh edhe lideri i Nisma-s, Fatmir Limaj, në fjalën hyrëse të tij në seancën e djeshme gjyqësore, për rastin e MTPT-së, ka thënë se prokuroria gjatë hetimeve ka heshtur ndaj provave, të cilat sipas tij kanë qenë në favor të tij.
Përdorimi i gazit lotsjellës apo edhe përjashtimi i opozitës nga seanca mund të përsëritet edhe në mbledhjen e të hënës në Kuvendin e Kosovës. Derisa Kryesia e Kuvendit ka caktuar rendin e ditës me 23 pika, opozita ka paralajmëruar bllokim të seancës pavarësisht burgosjes së shtatë deputetëve. Analistët kërkojnë dialog
Skenat e dhunës, me gaz lotsjellës, forca policore me maska e pa maska, pritet të shfaqen sërish të hënën në Kuvendin e Kosovës, në vazhdimin e seancës së rregullt plenare, që në rend të ditës është miratimi i Projektbuxhetit për vitin e ardhshëm si dhe 25 pika tjera.
Rendin e ditës e ka caktuar Kryesia e Kuvendit në mbledhjen e fundit, ndërsa opozita e konsideron provokim mbajtjen e kësaj seance dhe ka dërguar sinjale për bllokimin e institucionit ligjvënës deri në tërheqjen e nënshkrimit nga dy marrëveshjet e kontestuara, atë për “Zajednicën” dhe Demarkacionin.
Në anën tjetër, mazhoranca duket se ka gjetur solucionin për vazhdimin e punës në Kuvend, duke bllokuar opozitën me policë të njësive speciale. Kështu ka vepruar në mbledhjen e fundit e duket se kështu do të veprojë edhe të hënën../zeri/