Deputeti i PDK-së Nait Hasani ka thënë se qëndron prapa asaj që ka deklaruar
në Kuvend se është kundër krijimit të Speciales.
“Nuk kam çka të deklarohem. Unë qëndroj prapa asaj që kam thënë në Kuvendin e Kosovës”, ka thënë shkurt Hasani për Gazetën Tribuna.
Hasani kishte deklaruar kohë më parë se nuk do të votojë themelimin e Gjykatës Speciale.
Qindra persona dyshohet se kanë humbur jetën për shkak të tërmeti mjaft të fuqishëm që goditi mëngjesin e sotëm Nepalin në një zonë mes lokalitetit Pokhara dhe kryeqytetit Katmandu. Tërmeti me fuqi 7.9 ballë beri që në zonën në fjalë, pallate të shumta të shembe plotësisht duke zënë poshtë banorët, bëjnë të ditur mediat ndërkombëtare.
Një ministër nepalez ka deklaruar se dëmet janë masive, ndaj dhe ka kërkuar ndihmë nga agjencitë ndërkombëtare.
“Na duhet mbështetje nga agjencitë e ndryshme ndërkombëtare, që kanë aftësitë dhe pajisjet e duhura për t’u përballur me këtë lloj emergjence”, tha ministri i Informacionit, Minendra Rijal.
Deri tani burime zyrtare flasin për 600 të vdekur, por numri i personave që kanë humbur jetën dyshohet të jetë shumë më i madh.
Ndërkohë, lëkundjet sizmike janë ndjerë edhe në Nju Delhi dhe qytete të tjera në veri të Indisë.
Shkruan: Skender Berisha
E sata ditë e rrjedh pa më përfillur
prapa shpine një grumbull ditësh
që rrinë heshtur e nuk më flasin
tërfili qesh me mua pak i sfilitur
po më dhemb edhe dita që prita
nata më lodhi pak ka rëndësi
a e dita a nuk e dita
ta dua atë pak mirësi
nuk të dua kështu si më rri prej së larg
desha të të shoh në bulëza jargavani
hidhëruar s’më flet as Shatërvani
zogjtë pa gjegje ikin varg
e sata ditë e gjithçka e shurdhër
ti apo unë kemi humbur udhën
fryn ngapak e endet nëpër flokë
moj qoftë sonte të ishim tok
Uran Kostreci, ish i dënuar i diktaturës dhe shkrimtar, i cili ka vuajtur për një kohë të gjatë në burgjet e komunizmit, tregon për miqësinë me Petro Zhejin, njohjen me të në SHBA dhe sonetin e dedikuar atij pas vdekjes
Zoti Kostreci, ju keni bërë 20 vite burg politik. Dhe krimi juaj i vetëm ishte sepse donit të ishit një poet i lirë. Thuhet se ju jeni përpjekur ta luftoni diktaturën komuniste me sonete dhe poezi. A është kjo e vërtetë dhe si mund të na e përshkruani këtë?
Unë që në shkollë e kam pasur pasion letërsinë dhe kam filluar të lexoj që në moshën 13- vjeçare. Letërsia më ka shpëtuar shpirtërisht e për pasojë edhe fizikisht kur rashë në burg. Babai im ka qenë një i burgosur politik gjithashtu dhe ato që unë shkruaja ndonjëherë ua jepja shkrimtarëve t’i lexonin dhe iu pëlqenin shumë, e megjithatë nuk u botuan asnjëherë. Bile është një moment interesant; Në vitin1955, isha në vit të dytë në Shkollën Normale në Elbasan, vjen një vajzë e cila punonte në gazetën “Rinia”, për të parë rrethin letrar. Ishim nja 12 veta ne, e pasi mblodhi shkrimet tona e i lexoi nja 3-4 orë, zgjodhi vetëm dy-Të dyja të miat. Me tha mua: ‘Uran, këto do të botohen’. Unë u bëra me fletë, se isha i ri, por një frikë e kisha. Prit dy javë, prit një muaj nuk doli gjë. Gjej paratë dhe hipi në tren për të ardhur në Tiranë dhe iki drejt e te redaksia e gazetës.
Pyes për zonjushën dhe doli ajo e shkreta. Doli dhe nuk i harroj asnjëherë fjalët e saj me njëfarë keqardhjeje. “Uran, atyre fjalëve që të thashë në Elbasan iu qëndroj akoma; poezitë i pëlqeva shumë, por nuk varet nga unë botimi i tyre”. E mora vesh unë. Po u pikëllova shumë e më kujtohet që kur zbrita shkallët kam derdhur lot. Jua rrëfeva këtë duke dashur t’ju tregoj se mua nuk m’i botuan asnjëherë poezitë e mia. Në burg kam përkthyer sonete nga të Petrarkës, Dantes e me radhë, por m’i merrnin kapterët dhe më humbnin të tëra. Por shkrova edhe një poemë, e cila nuk u bë për një vit ajo, se jarebi, s’ndodh për një ditë. Një poemë satirike që e emërtova “Epopeja e karkalecëve” ose “Epopeja e komunistëve”. Këtë e shpëtova dhe e nxora jashtë, sepse e mësova të gjithën përmendësh, plot 2000 vargje. Bile më kujtohet që po më kontrollonin kur u lirova në 1981, e thosha me veten time: atë që e kam në kokë s’ma merr dot. Epopeja e karkalecëve është një satirë që demaskon, satirizon dhe stigmatizon komunizmin.
Nëse do të kishit edhe një shans të dytë, a do të bënit përsëri të njëjtën përzgjedhje, duke ditur që do të keni kaq shumë rreziqe dhe kaq shumë sfida në të njëjtën kohë?
Të më besosh, unë kam mbetur rebel siç kam qenë që në moshën 15 vjeç-are, e po të vinte komunizmi në atë formë që ishte, unë prapë do vete në burg sepse nuk rri dot pa folur. Edhe pastaj, a do dilja gjallë si dola herën e parë, atë s’e di. Këtë mund ta marrësh me mend vetë. Unë letërsisë i falem dhe pasioni për këtë është shumë i madh. Unë në burg nuk e ndjeja fare urinë si të tjerët. Kur vinte ajo supa që nuk e hanin as qentë, i vetmi që habitej sesa shpejt erdhi ora për të ngrënë isha unë, megjithëse isha më i urituri ndoshta. Aq isha i përfshirë në ato që bëja tërë ditën duke shkruar poezi, duke mësuar italishten, duke përkthyer. Kjo më ka mbajtur gjallë. Jam sot 77 vjeç dhe bëj sonete për dashurinë, sepse shpirti i një artisti nuk njeh as moshë, as nuk pyet për muret e larta dhe qelitë e burgjeve.
Ju njiheni gjithashtu edhe si një mik i ngushtë i studiuesit dhe humanistit Petro Zheji. Çfarë ishte për ju Petro Zheji? Si intelektual, si gjuhëtar dhe si njeri?
Pyetja juaj është aq e stisur sa ma bën kaq të lehtë përgjigjen. Me Petron nuk isha njohur më parë, derisa u takova me të në Amerikë, sepse kam jetuar atje nja 7-8 vjet. Më thotë një ditë një miku ynë i përbashkët që do ftonte për Vit të Ri disa miq të tij, ndër të cilët ishte edhe Petro. Ndenjëm tri ditë në Ëashington dhe aty e njoha. Ai njëherë, e para punës, qe një savan, një dijetar. Ai qe një njeri shumë i ditur, enciklopedik e poliglot. Ishte njohës i shkëlqyer i 9 gjuhëve dhe njohës i shkëlqyer i historisë së artit dhe filozofisë. Ai ka qenë ndër përkthyesit më të mirë që ka pasur Shqipëria. Ishte njohës i mirë i gjuhëve të huaja, por mbi të gjitha ishte një njohës i mirë i shqipes. I qofshim falë për Shqipen që na ka dhënë ai me shqipërimet e tij. I pata dërguar ‘Epopenë e karkalecëve’ me email dhe e kishte pëlqyer. Dhe më tha mua: Po kur do i botosh? “E para punës i thashë, s’kemi para, e dyta duhet ta botoj në Shqipëri”. Kur vendosëm ta botojmë, ai shkroi parathënien. I thashë: O Petro, po mos e ke tepruar me lëvdatat për mua? E dini ça më tha? “Po ta merr mendja se do turpëroj veten në pleqëri duke lëvduar një gjë që s’vlen?”.
Tani kam mbledhur edhe 40 sonete, të cilat i kam shkruar kohët e fundit, e ndër to është edhe një sonet dedikuar Zhejit që vdiq. Ia bëra jo sepse ishte miku im, por sepse ishte njeri me vlera të veçanta.
E ndërkohë, z. Kostreci reciton sonetin me një dashamirësi të jashtëzakonshme:
Një mik e tha e unë besoj, Ti… fjete
Mbas aq brilant përkthimesh, korife!
Mes mjegulle antike, o eremit më vete
Ti, rolin mesianik të shqipes pe!
Të gjuhës ton’ gjenezë,ndofta,gjete;
Si Zarathustra fjalën tënde e the
E do dëgjojmë, shpejt, mbase, tërmete
Për shqipen- çelsi i gjuhëve mbi dhe.
Sa shum’ ngjyrim e shpirt e fjalë ar
Ka fraza jote, sa frymëzim e afsh
Her’ si ujvarë e vrullshme ujë llagar
Dhe herë e qetë e butë si mëndafsh;
Ti, që u reke e aq ishe krenar
Për shqipen, Petro, atje… Parajsën pafsh.
Mendoni se bota e sotme është më e mirë se sa bota e djeshme, që ju futi padrejtësisht në burg?
Tani dëgjo, një nga gjërat që na ka bërë të vuajmë më shumë është se nuk themi dot një fjalë për një tjetër; Në i themi gjërat troç. Njeriu përballet me kohë të vështira ndonjëherë dhe ajo e komunizmit ishte ndër më të vështirat, ku nuk duhej thënë fjala troç, sepse e pësoje. Ne e ëndërruam njëçikë më të plotë e më të saktë këtë botën e re, se ne e dinim që do vinte, vetëm nuk ishim të sigurt nëse do arrinim ta shikonim apo jo. Ne e dinim që do të merrte fund ajo doktrinë artificiale, por nuk e dinim nëse do të dilnim gjallë nga ajo. E kemi përfytyruar më të saktë, më të mirë, më të drejtë. Nuk erdhi tamam ashtu. Për të qenë i sinqertë dhe i drejtë me ju, ne e dinim që ai sistem ishte i tmerrshëm dhe shyqyr që ra. E sot populli tashmë po merr fryme i lirë, u hapën udhët e njerëzit janë të lirë të shëtisin botën. Por disa gjëra u bënë gabim! Duhet të ishin të tjerë… ata që themeluan botën e re demokratike, duhet të ishin ata që u vranë. Ne ishim të etur për ta parë Shqipërinë demokratike dhe s’mund të mos e duam më shumë këtë botë. Shyqyr që u bë kaq sa u bë, edhe pse nuk erdhi ashtu siç menduam ne.
Ku ndryshojnë këto dy botë?
Ti nuk do vije dot të më merrje intervistë mua sepse unë, ose do isha i vdekur, ose do isha në burg. Ne sot kemi mundësi të flasim lirisht, por edhe të shkruajmë në qoftë se na hapet ndonjë hapësirë. Unë munda të botoj “Epopenë e Karkalecëve” të cilën nuk e botova dot atëherë. “Vendi i shfarosjes së armiqve të popullit”, shkruhej në burgun e Burrelit, ku ka qenë babai im i burgosur e më pas, unë. Janë dy botë diametralisht të kundërta nga njëra- tjetra. Kjo nuk është bota që prisnim ne, dhe e them, sepse unë e di mirë si ishte dhe sesi duhet të bëhej.
Intervistoi: Estela Xhafa
PETRO ZHEJI
Sonet nga Uran Kostreci
Një mik e tha e un besoj, Ti… fjete
Mbas aq brilant përkthimesh, korife?!
Mes mjegulle antike, o eremit më vete,
Ti, rolin mesianik të shqipes pe!
Të gjuhës ton’ gjenezë, ndofta, gjete;
Si Zarathustra fjalën tënde e the
E do dëgjojmë, shpejt, mbase, tërmete
Për shqipen – çelsi i gjuhëve mbi dhe?.
Sa shum’ ngjyrim e shpirt e fjalë ar
Ka fraza jote, sa frymzim e afsh:
Her’ si ujvarë e vrullshme ujë llagar
Dhe herë e qetë, e butë si mëndafsh;
Ti, që u reke e aq ishe krenar
Për shqipen, Petro, atje, parajsën pafsh.
Ish-shefi i SHISH-it, Fatos Klosi, ka deklaruar se dikur Shërbimi Informativ i Shqipërisë, kishte arrestuar ministrin aktual të Punëve të Jashtme të Kosovës, Hashim Thaçi. Ai gjithashtu ka thënë se themeluesit e UÇK-së ishin ithtarë të politikës së diktatorit Enver Hoxha.
Xhavit Haliti, deputet nga radhët e Partisë Demokratike të Kosovës, thotë për “Zërin” se Thaçi ishte i ndaluar në vitin 1997 nga Policia Shqiptare dhe që nuk ka qenë i arrestuar.
Sipas Halitit, ndalimi i Thaçit nuk kishte qëllime për ta goditur Ushtrinë Çlirimtare të Kosovës (UÇK).
Ndër të tjera Haliti thotë se për lirimin e tij kishte intervenuar vet ai.
“Kjo punë dihet botërisht, Hashim Thaçi ka qenë i ndaluar në vitin 1997. Në atë kohë kanë qenë turbullirat e famshme, si dalja e armëve. Thaçi është ndaluar nga policia shqiptare dhe jo arrestuar, arsyeja e ndalimit ka qenë bartja e armëve, dhe për këtë ndalim kam intervenuar unë për t’u liruar Thaçi”.
“Nuk mendoj se ka qenë ndonjë qëllim që të goditet UÇK-ja sepse ne kemi pasur segmentet e shtetit por secila polici e shtetit kur ndalon persona me armë e shoqëron në polici”, ka thënë Haliti. /Zëri/
Ministri i jashtëm i Kosovës, Hashim Thaçi, konsideron se tmerret e luftës duhet të jenë motiv për liderët botërorë që të bëjnë çdo gjë që të forcojnë paqen, komunikimin dhe bashkëpunimin mes popujve dhe shteteve, ka komentuar ai pas pjesëmarrjes në ceremoninë e kujtimit të betejës së Çanakkalasë. Ai më këtë rast ka shtuar se kosovaret e dinë më se miri këtë.
“Liderë nga e mbarë bota u bëmë bashkë dje për të kujtuar ditën kur ka filluar një nga betejat më të përgjakshme të Luftës së Parë Botërore, betejën e Galipolli-t apo Çanakkale-së. Tmerret e luftës duhet të jenë motiv për liderët botërorë që të bëjnë çdo gjë që të forcojnë paqen, komunikimin dhe bashkëpunimin mes popujve dhe shteteve”, ka shkruar Thaçi, në profilin e tij në Facebook.
“Ne, kosovarët e dimë këtë shumë mirë prandaj edhe mbesim të përkushtuar që luftë të mos ketë më kurrë”, ka shtuar më pas ai.
Por, historianët shqiptarë e kanë parë me rezervë pjesëmarrjen e Thaçit në këtë aktivitet. Ata kanë thënë se një gjë e tillë nuk u bënë nder shqiptarëve.
Komuna e Suharekës para gati një viti bëri një dokumentar për këtë qytet i cili kushtoi 8 mijë e 990 euro, ndërsa u shfaq deri tash vetëm për kryetarin dhe drejtorët komunalë.
Paratë për dokumentarin komuna i siguroi nga vija buxhetore e paraparë për teatër dhe rini.
Drejtori i Kulturës në Suharekë Nuhi Llugaxhiu që ishte iniciues i dokumentarit tha për të se ka gjithçka rreth Suharekës.
“Ne kemi realizuar një dokumentar, ku në këtë dokumentar janë të gjitha të dhënat, është thjesht një letërnjoftim, prezantim i komunës së Suharekës për të gjithë ata të cilët janë të interesuar,” tha Llugaxhiu.
Drejtori i Kulturës thotë se teatri dhe rinia nuk kanë mbetur pa përkrahje, pavarësisht se për dokumentarin paratë u morën nga vija e përcaktuar për to.
“Ne e kemi përkrahë edhe qendrën rinore edhe teatrin. Ne e kemi teatrin e ëndrrave, kështu që nuk kanë mbetë pa përkrahje këta, nëse ne kemi marrë [para] prej një pozicioni të tillë,” deklaroi Llugaxhiu.
Por anëtari i teatrit “Ëndrra”, Brahim Thaçi, mohon se sivjet iu ndanë mjete këtij institucioni.
“Në bazë të informacioneve që kam, gjatë këtij viti nuk është nda asnjë vijë buxhetore, mirëpo vitin e kaluar janë dhënë vetëm disa prej shumave simbolike, përkundër sukseseve që ka pasur [teatri] gjatë viteve,” tha Thaçi.
“Teatri i Ëndrrave” është i vetmi në Suharekë, ndërsa merr pjesë nëpër shumë aktivitete teatrore, e aktori i tij Burhan Sejdiu në vitin 2013 është shpallur aktori më i mirë i Festivalit të Komedisë në Gjakovë.
Brahim Thaçi ankohet se mezi kishin siguruar mjetet për teatrin nga administrata e kaluar, ndërsa tash ato iu morën për bërjen e dokumentarit.
“Shuma prej 8990 eurove i kalon një filmi dokumentar, të cilin nuk e ka pa askush, aq më tepër e cila i është marrë vijës buxhetore nga e cila nga pushtetit i kaluar më shumë presion nga ana e jonë, është kërkuar që të jetë një vijë buxhetore, e cila do ta themelonte me tutje një teatër profesional,” tha Thaçi.
Edhe zyrtarë të subjekteve opozitare në Suharekë ankohen se nuk e kanë parë dokumentarin.
“Nuk dimë ma tepër se ku është ai dokumentar, çka përmban ai dokumentar edhe në qoftë se është vlera reale e shfaqjes së atij dokumentari. Meqenëse nuk e kemi pa, as ne, as ju si media, mirëpo as qytetaret tjerë të komunës së Therandës, për me pas vlerësim pastaj se a ka mundur me kushtuar 9000 euro ai dokumentar, apo jo,” thotë Leonard Shala nga Lëvizja “Vetëvendosje” në Suharekë.
Jeton Rrakaqi nga PDK-ja thotë se ky nuk është skandali i vetëm i pushtetit lokal të Suharekës.
“Nuk di dikush që është shfaqur ai dokumentar. Drejtoria e Kulturës nuk është hera e parë që skandalizohet me kësi gjëra,” thotë Rrakaqi.
Por drejtori i Kulturës Llugaxhiu nuk shqetësohet nga kritikat e opozitës.
“Dikush, mund të na kritikojë pse nuk është bë asamblist, ose për parti politike, por kjo neve nuk na çon shumë peshë, pse partitë, ose subjektet politike nuk e kanë parë [dokumentarin]. Për neve është shumë e rëndësishme që e kemi arritur një qëllim të caktuar,” thotë Llugaxhiu.
Kostoja nuk mund të rritet nëse komuna nuk gjen donator për shfaqjen e dokumentarit.
“Formën e promovimit e mendojmë përmes televizioneve lokale edhe përmes televizioneve nacionale, që të gjejmë sponsor, ndoshta këto televizione do të jenë sponsorë që të bëhet promovimi,” shpjegon Llugaxhiu.
Edhe vetë kryetari i Komunës së Suharekës Salli Asllanaj në mbledhjen e fundit të asamblesë e pranoi se dokumentari është shfaqur vetëm për Bordin e Drejtorëve./Kallxo.com/
Duhet të bësh kujdes kur vesh një fustan të tillë.
Jess Impiazzi ekspozoi gjoksin më shumë se ç’duhej.
Ylli britanik kishte dalë me një mikeshën e saj, Talitha Minnis për një natë jashtë.
Për arritjet e saj si pianiste është shpërblyer disa herë me çmime nga institucionet kulturore të Austrisë. E mrekullueshme, e pastër dhe interprete që sjellë shumë emocion, është cilësuar kështu të jetë sa herë që ajo ka hedhur gishtërinjtë e saj me elegancë në tastierën e pianos.
Përderisa ajo vazhdon të mbajë koncerte në pjesët më të bukura të Evropës, pianistja tashmë e famshme shqiptare, Ardita Statovci, ka zbarkuar të premten mbrëma në Prishtinë, me një repertor aktual i cili aktualisht po del të jetë më i preferuari i kohës.
E veshur me një fustan të bardhë ku shquheshin vijat ngjyrë të kuqe, pianistja e talentuar Statovci përballë spektatorëve të shumtë që nuk i zinte dot salla e Swiss Diamond, nisi mbrëmjen e parafundit të “Chopin Piano Fest”, duke luajtur meloditë “Sonatë për piano, as-dur op 57…” të realizuar nga mjeshtrja e madhe nga Kroacia – Dora Pajaçevic, kurse ajo vazhdoi me një vepër themeltare për pianistët, “Sonatë c-dur KV 330” të W.A. Mozart.
Pastaj, Statovci pasi priti gjersa të përfundonin duartrokitjet që shpërndaheshin furishëm në sallë nga ana e publikut, nën qetësinë e duhur teksa morri frymë thellë, filloi të ekzekutonte me saktësi çdo notë të veprës muzikore “Prishtina-Blues” e kompozitorit Rafet Rudi.
Vepra më e rëndësishme e periudhës moderne të literaturës pianistike, e thënë ndryshe të jetë vepër jashtëzakonisht virtuoze në çdo aspekt, “Sonata pour piano” e francezit Henri Dutilleux, u performua në fund të këtij koncerti që shënoi mbrëmjen e tetë të edicionit të gjashtë të “Chopin Piano Fest”.
“Çështja është që repertori aktual i cili po interpretohet në vende të ndryshme të Evropës, u performua edhe këtu në Kosovë, siç është me rastin e veprës së kompozitores nga Kroacia, Dora Pejaçeviç. Pastaj kudo në performancat e mija unë luaj veprën e Rafet Rudit, të cilën e luajta edhe sonte, me qëllim që të promovoj kulturën dhe muzikën shqiptare. I falënderoj të gjithë të pranishmit të cilët kishin shprehur interesim për koncertin tim”, deklaroi për KultPlus, pianistja Statovci, vetëm pasi morri shumë lëvdata nga miqtë dhe familjarët e saj.
“Me këtë koncert ne përfunduam suksesshëm serinë e koncerteve recitale. Në të gjitha mbrëmjet kishte audiencë tejet të interesuar e të cilët ndaheshin të kënaqur me performancat e pianistëve të ardhur në këtë edicion. Neve s’na ndal asgjë, përkundër vështirësive treguam se dimë të organizojmë gjëra të bukura. Vlerat tejkalojnë çdo sfidë, prandaj çdo vlerë ia vlen të përkrahet, pasi që i bën nder vendit, e jo neve si organizatorë”, theksoi drejtuesja e festivalit “Chopin Piano Fest”, Besa Luzha.
Sido që të jetë, pianistja Ardita Statovic do të jetë e pranishme edhe këtë të shtunë mbrëma në Shkollën e Mesme të Muzikës “Prenk Jakova” në Gjakovë, me po të njëjtin repertor në një koncert i cili pritet të nis nga ora 20:00.
Përndryshe, ky edicion për këtë vit të “Chopin Piano Fest”, do të marrë fund me koncertin premierë të Filarmonisë së Kosovës, i cili do të mbahet të dielën mbrëma në Sallën e Kuqe në Prishtinë nga ora 20:00, e ku do të jenë pjesëmarrëse pianistja nga Kosova Florita Dërguti si dhe bullgarja Nadjda Vlaeva, ku do të udhëhiqen nga dirigjenti vietnamez Le Fi Fi./KultPlus.com/
Tironsja Redona Koci vazhdon të tregojë stil të veçantë në modën shqiptare.
Ajo eksperimenton dhe shfaqet gjithmonë ndryshe prej kolegeve të saj.
Redona po vazhdon karrierën si modele.
