26.2 C
Prizren
E mërkurë, 9 Korrik, 2025
Home Blog Page 7068

Filmi i ri, Rita Ora shfaqet e rrahur dhe e droguar

0

Këngëtarja shqiptare nuk njihet fare në fotografitë e publikuar. Ajo duket e rrahur dhe e varur nga substancat narkotike.

Por kjo që shihni në foto nuk është fotografi e përditshmërisë por pamje të shkëputura nga filmi i ri në të cilin do të shfaqet Rita Ora.

Regjisori i filmit ‘Southpaë’, Jake Gyllenhaal i ka besur këtë rol shqiptares duke pasur parasysh sukseset e saja në muzikë por edhe paraqitjet e shumta në filmat të njohur si ‘Fifty Shades of Grey’ e ‘Fast and Furious’.

Ora do të jetë një ndër protagonistet e këtij filmi. /Prive

Cila femër shqiptare ka të pasmet më seksi?

0

Revista Anabel ka organizuar një sondazh ku votohet për të pasmet më seksi të vajzave të ekranit shqiptar.

Ndër to spikatin Tuna, Lori Hoxha, Elvana Gjata etj.

Deri më tani më e votuara është këngëtarja kosovare Nora Istrefi.

Cila ka sipas jush të pasmet më seksi?

Lori Hoxha
Elvana Gjata
Tuna
Marina Vjollca
Nora Istrefi
Ilda Bejleri

Pak natë

0

Shkruan: Skender Berisha

Pak natë që sapo zbriti dhe shi shi shi
që ndeshet me mua e nuk zë në thua
qëkur nuk zë as nuk ndalon
po nuk gabon që s’ndalon
shi shi shi e ngihet toka
lagem unë ta dini krejt me kast
se dua shi të bjer mbi mua kështu
ta ndiej erën e tokës së zgjuar
dua të ndiej më thellë deri te bima
ta ndiej si shpurdh mendimi që mbin në mua
le të djeg pastaj sa të do deri në asht
ndasht ore ndashtë ashtu e dua ashtu
pak natë e strukur nëpër qoshet e strehët
dhe çavat që vijnë e mblidhedhen në çast
për natën që gatitet vijnë me kast
më djeg mendimi shpërthyes sa me gaz

1 prill 2014,Prizren

Çehovi i tha lamtumirë Tolstoit

0

Tolstoi do të ndjekë kursin e vardisjes, ndërsa Çehovi do të bëjë avokatin e ndjenjave! Është një mal situatash – intrigash që do të shtresohen në damarët e rrjedhës së përgjithshme dramaturgjike e dramatike të komedisë së Miro Gavran, “Çehovi i tha lamtumirë Tolstoit”.

Në tryezën e Tolstoit, njëherësh në tavën e kuzhinës së tij do të piqet e digjet kultura familjare dhe ajo letrare, meqë në pjatën e drunjtë do të serviren dy emra të mëdhenj të letrave. Personazhet e Gavranit me thikë e pirun do ngacmojnë ndjenjat, qofshin ato format mashtrimi ose shkarkim reputacionesh.

Çehovi shfaqet në konakun e Tolstoit për të detektuar e dëshmuar frekuencat e tij njerëzore e artistike para mjekrës së një shkrimtari të madh. Intriga do niset me një duel libri, ku do të thureshin bëmat e Tolstojit nga Çehovi, megjithëse rakia do të bëhet sherr dramaturgjik.

Teksti si format vjen si kontekst sarkastik në raport me idenë, tematikën me karakterin e personazheve, sidomos me rrethanat ku ato manovrojnë njëherësh me elaborimin fabular që çon deri në skajet e një komedie situatash. Rrjedha e lëngët e dramës e zhyt vrojtuesin në thellësitë e oqeanit meditativ, i jep mundësi notimi në sensin intrigues gjersa humori i holluar përshfaqet arsyeshëm përgjatë përecjes dramaturgjike.

Dueli në mes të dramaturgut – Çehov dhe shkrimtarit të kopertinave të trasha, Tolstoi, është intriga bazë përkrah idesë, temës dhe arsyes si shtytje atakuese mes dy kolosëve. Nëntekst i dramës janë gratë, si pika më cinike e dramës.

Në darkën e përvjetorit të familjes Tolstoi nga një kontekst ideor do të shpërfaqet intimiteti familjar, ku do përjashtohej mermeri ose monumentaliteti i tyre. Paprekshmërinë e tyre autori do e zhvoshë – demitizojë nga misri i kultit hyjnor për të kuptuar se kjo kategori shoqërore janë dhe njerëz para së gjithash, kanë cilësi njerëzore, sikundër që mund të kenë ndjenjën e mashtrimit në xhepat e tyre mendorë, ose në gjestet e tyre, siç është dëfrimi dhe aferat korruptive para grave.

Lartmadhëria është argument ofertimi ose ngacmimi përderisa intriga do të ishte këmishë respektivisht kopertinë librash në rrethana konaku. Shkrimtarëve të mëdhenj, sipas autorit të dramës iu ka hije nëse flenë me gra të tjera në një natë festive.

Autori përshkallëzon edhe të mëdhenjtë, bën pazare me përqindje, duke vjellë çdo dëshirë e humbëtirë, çdo ndërskamcë e vardisje. Mbase alkooli del të jetë “sherbet“ konfliktesh mes çiftesh dhe në çifte. Autori do ironizojë deri në përtejlogjikë me personazhet klasike botërore, me vlerat e murosura të tyre në heronj të paprekshëm.

Bislim Muçaj, aktor me shije, me diapazon, me intuitë, me pamje, me stil, me eksperiencë teatri e filmi. Valixhja e tij në perspektivë në vetvete mban aq shumë role, aq histori, aq shumë leverdi për kujtesën tonë. Roli i Tolstoit është edhe një histori më shumë për të. Pra, semiologjia skenike e aktorit në fjalë është frymëzim jetik për kulturën e të bërit dhe dhuruarit art për teatër.

Zeta Bahtiri – Gimolli, në rolin e gruas së Tolstoit, është figura qendrore e dramës e cila ndërlidhet ngushtësisht me mendësinë e familjes aristokratike femërore ruse. Imazhi i saj, nuri i saj, buzëqeshja dhe cinizmi i skajshëm i saj, drama e brendshme që buron gjithëkohës energji. Veprimet dhe gjestet e saj në kuptimin e mendimit përkatësisht balancit të përgjithshëm dramatik e bëjnë qenësore për rrugëtimin dhe manovrimin e saj artistik këtu dhe në perspektiv.

Dukagjin Podrimja, në rolin e Çehovit, manovron siguri të theksuar, diksion dhe akcent imponues në raport me plasimin, me bindjen për atë që bartë në mendje e mbi supe. Reflekton siguri brenda karakterit ose modelit që ai justifikueshëm e mbron duke i dhënë dimension sa artistik po kaq njerëzor.

Semira Latifi dëshmon dhe verifikon paraqitje të sigurt në valët ë rrugëtimit të saj qoftë nga paraqitja fizike, qoftë si mendësi psikike dhe si diapazon interpretativ. Ajo është në fazën e ndërtimit të fizionomisë skenike, udhët e përcaktimit do e qojnë drejtë dëshirave dhe ambicieve të saj jetësore. Mbase, ky ekip interpretësh, janë galeri e qëlluar në kuptimin e ndërtimit të marrëdhënies, funksionimit dhe respektimit të njërit ose aktorit tjetër.

Delikatesa e gjithë kësaj platforme skenike është regjia. Sevdije Ajeti, regjisore e shfaqjes, gradualisht është duke dëshmuar pjekuri regjisoriale brenda mureve të teatrit vendor. Ajo është duke reflektuar thjeshtësi skenike, mbase është format i regjisores me guxim të theksuar përderisa brenda kësaj shfaqjeje në kuptimin vertikal di të kryqëzoj ide, gjetje, botëkuptime dhe kreativitet skenik.

Figurat madhore i kishte zhveshur nga petku i patkonjve të fortë dhe të paprekur, duke i dizajnuar në heronj të rëndomtë. Madhërinë e kalkulon brenda matematikës së llogaridhënies. Shfaqja ishte mes leximit tekstual dhe modelimit të karaktereve dhe mizanskenës të cilat projektojnë finale të dëshirueshme. Shfaqja është prodhim i “OJQ – Euro Balkan Institute“ dhe do të shfaqet në Teatrin Kombëtar të Kosovës më 5 prill.

*Naser Shatrolli (Autori është dramaturg, skenarist, kritik)

Arben Llapashtica fitues i konkursit “Diversiteti fetar në Kosovë”

0

Në konkursin e hapur nga Ambasada e Gjermanisë në Kosovë, për fotografitë që paraqesin diversitetin fetar në Kosovë, ka dalë të jetë fitues, fotografi kosovar, Arben Llapashtica.

Vetë fotografi, Arben Llapashtica ka thënë për KultPlus se është kënaqësi që të prezantohet kjo pasuri, nëpërmjet fotografisë, të cilat e paraqesin diversitetin kulturor dhe fetar. “Kosova është e varfër, por shumë e pasur në trashëgimi dhe tolerancë ndërfetare”, ka thënë Llapashtica.

Ndërkohë, vetë organizatorët e kësaj gare kanë bërë të ditur se në këtë garë ka pas shumë fotografi të cilat janë dërguar me këtë fokus dhe po sipas tyre ka qenë e vështirë të përzgjidhet fotografia fituese. “Arben Llapashtica ka impresionuar jurinë”, është thënë me rastin e ndarjes së këtij çmimi nga Ambasada e Gjermanisë në Kosovë./KultPlus.com

Unë i besoj Ajnishahes!

0

Shkruan: Imer Mushkolaj

Me punën e saj, Ajnishahe Halimi ka treguar se është një grua me integritet dhe me vlera që nuk mund t’ia mohojë askush. Andaj unë, ndërmjet asaj e Vetëvendosjes, i besoj Ajnishahes. Iu besoj punës dhe argumenteve të saj. I besoj fuqisë së një gruaje si ajo, që iu ka bërë ballë sfidave shumë më të mëdha, e lëre më ca diktatorëve të vegjël

Ajnishahe Halimin nuk e njoh personalisht, por kam njohuri për veprimtarinë e saj. Sidomos që nga viti 2010, kur me iniciativën e saj u organizua nënshkrimi i peticionit nga më se gjashtë mijë qytetarë, për largimin e hoxhës Kastriot Duka nga xhamia e fshatit Marinë të Skënderajt. Hoxha po vepronte jashtë juridiksionit të Bashkësisë Islame të Kosovës dhe po manipulonte në emër të fesë, duke i mbuluar me shami vajzat 6-7 vjeçare. Ajo qysh atëherë alarmonte për rrezikun që vendit po i kanosej nga radikalizmi fetar.

Të ndërmarrësh para pesë vjetësh një iniciativë të tillë, që përfundoi me dëbimin e hoxhës në Shqipëri, nuk ka qenë hiç e lehtë për Halimin. Siç nuk ka qenë e lehtë për të as inkuadrimi në Lëvizjen Vetëvendosje dhe aktiviteti i saj brenda këtij subjekti politik, në një mjedis si Skënderaj ku të gjitha partitë tjera nga PDK’ja dominuese janë parë jo si rivalë, por si armiq.

Vetëm një “e krisur” si Halimi ka mundur të marrë një vendim të tillë, që të punojë për VV’në dhe ta udhëheq atë në zemrën e PDK’së. E sharë dhe e fyer nga militantë partiakë rivalë, por e respektuar nga banorë të Drenicës, ajo ia ka dalë që Lëvizjen Vetëvendosje ta fuqizojë atje, ndërkohë që me me aktivitetin e saj prej asambleisteje komunale ajo vetëm sa ka konfirmuar të qenit simbol i gruas së fortë dhe të guximshme, e cila nuk kishte frikë të përballej me të keqen. Simbol i gruas që lufton pandërprerë për të mirën e komunitetit, të mirën e shtetit.

Por, të gjitha këto nuk mjaftuan për “ideologët” e Lëvizjes Vetëvendosje, të cilët nisën betejën kundër Halimit vetëm pse ajo pati guximin të kritikojë, vetëm pse pati guximin të shpreh mendimin e saj të lirë ndryshe nga mendimi bllok i Vetëvendosjes.

* * *

Të enjten ajo u përjashtua nga partia. Shefat e saj ia gjetën “vegëzën” në statut, komisione, dispozita, paragrafë e pika dhe Halimi u flak nga VV’ja. Paraprakisht u akuzua për shpifje e keqpërdorime financiare. Ia përmendën vendosjen e selisë së VV’së në Skënderaj, në pronën e një të afërmi të saj, ndërkohë që fort mirë dihet se është e vështirë të gjesh tjetër vend për zyrë të VV’së atje. I thanë se po shpifte edhe për pagesat kesh, ndërkohë që ajo ofroi fakte që dëshmonin të kundërtën. Nga një grua e rëndësishme dhe aset fort i çmuar për partinë, ajo u shndërrua në shpifëse, rrenacake e keqpërdoruese.

Halimi nuk pranoi t’iu nënshtrohet metodave speciale, me të cilat ballafaqohen të gjithë ata që guxojnë të mendojnë ndryshe nga kryesia e partisë. Ajo refuzoi t’i nënshtrohet diktatit. Ajo nuk pranoi as të bëjë autokritikë, një metodë që mendohej të ketë perënduar bashkë me sistemin komunist. Kur e panë se nuk dorëzohej, “ideologët” ia shpikën keqpërdorimet, e sulmuan shumë ulët, fëlliqtë. Por, ajo vazhdoi e vendosur të thotë se, pavarësisht vendimeve që ishin ndërmarrë ndaj saj, do të vazhdonte të punonte për Vetëvendosjen.

Të përpiqesh ta denigrosh dhe ta përjashtosh nga partia një grua të guximshme si Ajnishahe Halimi, vetëm pse ka shprehur mendimin e saj të lirë, është më shumë se mjerim, është poshtërsi e llojit të vet. Ajo nuk e ka merituar të “shpërblehet” kështu për gjithë punën e bërë në rrethana aspak të lehta.

* * *

Lëvizja Vetëvendosje mund të gjejë arsyetime e arsyetime, se pse e ka përjashtuar Halimin nga radhët e veta. Por, ky vendim do të mbetet një njollë e zezë në historikun e partisë. Me përjashtimin e saj, VV vetëm ka treguar se sa pak e çmon angazhimin e aktivistëve si ajo dhe se si nuk e duron kritikën dhe mendimin ndryshe të anëtarësisë, pavarësisht se mund të jenë të dobishme për subjektin politik. Me këtë veprim, VV ka treguar se vetëm deklarativisht promovon debatin, ndërkohë që praktikisht zbaton diktatin.

Me përjashtimin nga Lëvizja Vetëvendosje, ajo nuk ka humbur asgjë, por VV ka humbur shumë. Gjatë aktivitetit të saj prej politikaneje, ajo ka treguar se është shumë më e fortë dhe shumë më e dinjitetshme se disa aktivistë të tjerë vendës e të importuar që shfaqen si “ideologë”, por që s’janë gjë tjetër veç të frustruar e që nuk durojnë të tjerë që mendojnë ndryshe nga ata, nuk durojnë të tjerë që mendojnë me kokën e vet.

Me punën e saj, Ajnishahe Halimi ka treguar se është shumë më e fortë se konjukturat partiake që flasin për demokraci, e veprojnë si në diktaturë. Ajo ka treguar se është shumë më e guximshme se ata që forcën zgjedhin ta provojnë mbi një grua që nuk pranon t’iu nënshtrohet metodave të tejkaluara që ata i përdorin për disiplinim.

Me punën e saj, Ajnishahe Halimi ka treguar se është një grua me integritet dhe me vlera që nuk mund t’ia mohojë askush. Andaj unë, ndërmjet Ajnishahe Halimit e Vetëvendosjes, i besoj Ajnishahes. Iu besoj punës dhe argumenteve të saj. I besoj fuqisë së një gruaje si ajo, që iu ka bërë ballë sfidave shumë më të mëdha, e lëre më disa diktatorëve të vegjël.

Lexo më shumë në: http://www.gazetaexpress.com/oped/une-i-besoj-ajnishahes-91263/?utm_source=referral&utm_medium=web&utm_campaign=copyright

Skajshmërisht paradoksale!

0

Shkruan: Blerim Shala

Funksionimi i politikës dhe i shoqërisë kosovare, si qëndrojnë punët aktualisht, ndodhë në skajshmëri, duke harruar fare qendrën, maturinë, racionalitetin, pragmatizmin. E stabiliteti i një shteti ndërtohet pikërisht mbi këto vlera, jo mbi skajshmëritë, të cilat imponohen si reagime dhe si veprime, vetëm në situatat emergjente.

Kështu, politika kosovare aktualisht veçohet si histeri dhe si indiferencë, si zjarrmi ose si apati, si interes egoist ose bamirësi selektive, si dalldi kinse patriotike apo si mohim i vetvetes.

Një ngjarje a një dukuri që një ditë të duket e bollshme për të ndodhë hataja në këtë politikën kosovare, apo, që del si një fushëbetejë ku do të ketë përplasje të madhe në skenën politike të vendit, një ditë më pas del që nuk është në gjendje të mobilizojë një interesim të politikës, që i ri sadoafër ta zëmë mësymjes pas rezultateve sportive.

A nuk është rast i tillë ai që flet për gjendjen e sotme me Ndërmarrjen ‘Trepça’?

Pak javë më parë, çka nuk u tha dhe çka nuk u bë (madje), për temën e ‘Trepçës’, kur mbërriti në Kuvendin e Kosovës për trajtim fati i kësaj ndërmarrjeje, e cila në vete ka një histori të pasur ekonomike dhe politike. Zaten, ‘Trepça’ është gjithqysh hisenike në historinë e Kosovës.

Ju kujtohet që ato ditë pati fjalime të zjarrta pseudo-patriotike nga të gjitha anët e kësaj politike kosovare, pati kërcënime të të gjitha llojeve, emocione të prodhuara me bollëk për përdorim ditor, dhe vetëm në raste fare të rralla, kishte përpjekje që debati për fatin e ‘Trepçës’ të bëhet me një logjikë të pastër ekonomike, e cila zaten është interes nacional i Kosovës.

Nuk mbahet dhe as nuk shtohet prodhimi në ‘Trepçë’ dhe perspektiva ekonomike e Kosovës me fjalime ‘para popullit’, duke i ndarë në taboret klasike shqiptare, në patriotë dhe tradhtarë, ata që janë të veçuar në kolonat thellësisht kundërshtuese politike, si rezultat i partneriteteve pas-zgjedhore.

Është e vërtetë që edhe në këtë rastin e ‘Trepçës’, patëm dy tabore, ama ishin të përziera, me përfaqësues të gjithë spektrit politik: Injorancë dhe histeri pati me shumicë, madje, ishte kjo një shumicë absolute në politikën kosovare, ndërsa mençuri dhe maturi pati me pakicë. Ndërsa kjo pakicë, nuk ka të thuash kurrfarë të drejtash në këtë politikën kosovare. Nuk ka mekanizma mbrojtës për ruajtjen e saj.

Nëse i kthehemi realitetit të sotëm, e dimë që thuaja përditë menaxhmenti i ndërmarrjes ‘Trepça’, na alarmon (kjo është fjalë absolutisht e qëndrueshme në këtë rast, pra, kemi të bëjmë me një situatë emergjente), që tash e gati tre muaj, ‘Trepça’ ka mbetur pa licencë për punë në minierat e saj.

Çfarë paradoksi! Tash kur politika kosovare do të duhej të vlonte, kur do të duhej të bëheshin të gjitha veprimet e duhura, qofshin ato edhe të jashtëzakonshme, kjo temë as që është bërë burim i debatit në politikën kosovare. Jemi në gjendje që të bëhemi copë dhe grimë (si thuhet), për ardhmëninë e ‘Trepçës’, pa të cilën nuk ka perspektivë ekonomike as për Kosovën, por ja që nuk kemi edhe aq kohë për tu marrë me atë çka po ndodh sot, tani, menjëherë, me këtë ndërmarrje, e cila është bllokuar plotësisht, për shkak të dështimeve të shumta që kanë paralizuar mekanizmat vendimmarrës në procesin e pajisjes me licencë të ‘Trepçës’.

Mund të marrim me mend se çka do të mund të mendojë për Kosovën, për mënyrën se si funksionojmë si shtet, një investitor i huaj kur të merr vesh çfarë po i ngjanë ndërmarrjes ‘Trepça’. Diçka e tillë për këtë investitor më nuk mund të imagjinohet as në shtetet më të prapambetura.

Një shembull i këtij lloji përkon edhe me mungesën e debatit të mirëfilltë në politikën kosovare për gjendjen ekonomike në vend, edhe në vijim të masave më të fundit të Qeverisë së Kosovës rreth politikës fiskale.

Është dukuri shumë e rrallë kur bëhesh dëshmitar i një përpjekjeje të baraspeshuar për të shpjeguar problemet e mëdha ekonomike dhe sociale të Kosovës. Në këto përpjekje synohet të gjinden zgjidhjet për këto probleme. Ndërsa në ato të tjerat, që poashtu janë me shumicë dhe me bollëk, mbizotëron logjika e krijimit të problemit për çdo zgjidhje eventuale për telashet e mëdha, të cilat kanë marrë trajtën e protestave të shumta në kërkim të përmirësimit të statusit social përmes buxhetit të Kosovës.

(Autori është opinionist i rregullt në lajmi.net

Vuçiç: Kurrë nuk do ta njohim Kosovën

0

Kryeministri i Serbisë Aleksandar Vuçiç ka thënë se është i gatshëm për bisedime me shqiptarët e Kosovës por ka theksuar se Serbia nuk do ta njohë pavarësinë.

Këto komente Vucic i ka bërë pas takimit me Kryeministrin e Sllovakisë Robert Fico.

“Gjithmonë do të bisedojmë me shqiptarët e Kosovës” ka thënë ai. “Por Serbia kurrë nuk do ta njohë pavarësinë e Kosovës”. Sllovakia po ashtu nuk e ka njohur Kosovën

 

Fundoset anija ruse e peshkimit

0

54 peshkatarë rusë humbën jetën, pasi anija e tyre u fundos në ujërat e akullta, në veri të Oqeanit Paqësor.

Tragjedia ndodhi në detin Ohotsk, disa milje larg gadishullit të Kamçatkës.

Në bordin e anijes ndodheshin 132 persona, 63 prej të cilëve janë shpëtuar gjatë operacioneve të emergjencës.

Mister mbetet ende fati i të paktën 15 të tjerëve.

Shkak i fundosjes dyshohet të ketë qenë përplajsa e anijes me një ajsberg.

Në Hoçë të Vogël, përkujtohen dëshmorët dhe martirët e kombit

0

Në fshatin Hoçë e Vogël të Rahovecit, u përkujtua 16 vjetori i rënies së 9 dëshmorëve dhe 34 martirëve, në tubimin ku ishin të pranishëm shumë qytetarë, familjar, zyrtarë komunalë dhe nxënësit e shkollës fillore të Hoçës së Vogël, të cilit në fund recituan vargje kushtuar dëshmorëve dhe martirëve.

Nënkryetari i komunës se Rahovecit, Xhemali Haxhimustafa, tha se rënia heroike e dëshmorëve që i përkujtojmë sot, është shembulli më i mirë se si çlirohet një popull që ka qenë i shkelur me shekuj.

“Për t’i nderuar rëniet heroike të dëshmorëve dhe martirëve të kombit, kemi ardhur këtu nga anembanë komuna jonë të bashkuar nga katër anët, sepse rëniet e këtilla janë dëshmi se lufta e Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës ishte gjithëpërfshirëse dhe e drejtë. Rënia heroike e dëshmorëve që i përkujtojmë sot, është shembulli më i mirë se si çlirohet një popull që ka qenë i shkelur me shekuj. Liria e Kosovës është një godinë që u ndërtua mbi gjakun e dëshmorëve dhe martirëve. Dëshiroj të përkujtoj se nderimi për dëshmorët dhe martirët e kombit është përgjegjësi institucionale dhe përmbushja e këtyre detyrimeve na bënë të gjithëve më të pasur”, tha Haxhimustafa.

Ai në fund i lutet Zotit që t’i bekoj shpirtrat e atyre që u flijuan për dheun e Kosovës, t’i ruaj dhe t’i mbroj të gjithë ata që sot mallëngjehen për të dashurit e tyre.

Kryetari i Shoqatës së Veteranëve të Luftës dega në Rahovec, Vajdin Berisha, tha se Anadrinia ishte urë lidhëse drejt kufirit shqiptaro – shqiptar, duke u bërë hambar për zonat e tjera të luftës dhe pikë kyçe e logjistikës.

“Historia e luftërave çlirimtare na ka mësuar se të gjithë ata që nuk i frikësohen vdekjes, e fitojnë pavdekësinë e Kombit shqiptar në të gjitha periudhat të vështira historike ka pasur bijë e bija që nuk janë frikësuar nga vdekja. Pranvera e vitit 1998, ishte periudha që i riktheu kombit shqiptar shkëlqimin, e kjo rrugë që u nis lavdishëm në Prekazin legjendar të Adem Jasharit, përhapi shkëndijat e luftës çlirimtare anekënd Kosovës. Edhe ky përkujtim sot, dëshmon se Anadrinia ishte urë lidhëse drejt kufirit shqiptaro – shqiptar, duke u bërë hambar për zonat e tjera të luftës dhe pikë kyçe e logjistikës”, tha Berisha.

Kurse, në emër të fshatit, foli kryetari i Këshillit Organizativ, Skender Gashi, i cili duke përmendur emrat e dëshmorëve dhe të martirëve, tha se këta ia këputën prangat shqiponjës dhe e bënë të fluturoj e lirë, sepse nuk deshën të jetonin të vdekur, por të jetojnë pas vdekjes.

“Dëshmorët e rënë ishin me të vërtetë sypatrembur, urrenin padrejtësinë dhe shtypjet ndaj kombit të vet. Ngjarja e 2 prillit për fshatin tonë kujton shumëçka, por mbi të gjitha kujton sakrificën sublime që bënë dhe përjetuan edhe fëmijët në djep”, tha Gashi./PrizrenPress.com/