Çdo rresht i shkruar nga Hoti mund të merret si një këshillë, version, shembull dhe rast i ilustruar dhe i krahasuar mjeshtërisht nga ai. “Ai nuk u përpoq ta mundë historinë, por u bë viktimë e saj dhe mbeti përjetësisht në histori”, ka thënë për Ukshin Hotin, historiani dhe letrari Moikom Zeqo.

Portali Illyria Press boton 10 fjalitë e Ukshin Hotit, “pa cenuar dhe modifikuar asnjë fjalë”, siç thotë autori i këtij postimi, Bekim Salihu. Ndonëse të shkruara para vitit 1994, kohë kjo kur Hoti ra në burg, të krijohet bindja se janë shkruar në kontekstin aktual politik e shoqëror të Kosovës, e shqiptarëve në përgjithësi.

Në vazhdim të tekstit janë dhjetë pikëpamje veprimtarit Ukshin Hoti, të cilat ndonëse te shkruara para vitit 1994, kohë kjo kur ra në burg, për të mos dalë më nga aty, të krijon bindjen që janë shkruar në kontekstin aktual politik e shoqëror të Kosovës e shqiptarëve në përgjithësi.

1. Historia e shqiptarëve nuk duhet bërë nga të tjerët, por duhet njohur nga të tjerët.

2. Shqiptarët duhet të jetojnë dhe t’i preferojnë vlerat e një botë me raporte të çiltra e humane, me konkurrencë të lirë të mendimit dhe të ideve, me kritere të njëjta të zgjedhjes së më të mirit, pa përbuzje, një botë ku do të shpërthenin vlerat e tyre origjinale.

3. Në qoftë se me demokraci synohet demobilizimi dhe jo mobilizimi i forcave të zhvillimit, në qoftë se, ajo (demokracia), nuk do ta mundësojë (përmes zgjedhjeve të lira), shpërthimin e forcave të njëmendta kreative, në qoftë se përmes konkurrencës së lirë të ideve, mendimeve dhe mallrave nuk do të mundësohet ndërtimi i vlerave të njëmendta, në qoftë se, me fjalë të tjera, demokracia, përmes mekanizmave tanimë të njohur, do të reduktohet në formalizëm të thjeshtë për ruajtjen e privilegjeve tashmë të privilegjuara e jo për begatimin e jetës shoqërore dhe politike, ky lloj i demokracisë në Kosovë nuk do t’u duhet.

4. Kosova, me fjalë të tjera, as nuk e ka importuar, e as që mund ta importojë demokracinë. Dhe, nuk mund, gjithashtu, ta eksportojë atë. Ajo nuk mund ta ndërtojë demokracinë në baza të ekskluzivitetit nacional. Demokracinë në Kosovë nuk e lindën të tjerët, e as nuk u lind për qejfin e tyre. Ishte e ndërlidhur me proceset demokratike të Evropës dhe me synimet e tilla të njerëzimit. Demokracia në Kosovë u vetëlind në vitin 1981, kur qytetarët kërkuan që zëri i tyre të jetë suprem, demokracia në Kosovë do të rritet vetë, së bashku, e barabartë dhe e ndërlidhur me të tjerat dhe të tjerët.

5. Për shqiptarët, por edhe për serbët, progresi i vetëm do të jetë jetësimi dhe forcimi i shtetit të Kosovës, jo vetëm sepse kjo është e drejtë elementare -instrument vital i zhvillimit, por edhe sepse vetëm në atë mënyrë mund t’i shmangemi instrumentalizimit në dobi të interesave të huaja për t’i hapur kështu rrugët e evropianizimit të shpejtuar. Në qoftë se kjo gjë nuk kuptohet, ose kuptohet por nuk dëshirohet të pranohet, alternativa e saj mund të jetë vetëm kthimi në mesjetë – përgjakja e serishme e historisë.

6. Populli shqiptar niset nga besimi i plotë se është popull i Evropës, njëri ndër më të vjetërit, dhe se parimet që do të vlenin për të tjerët do të duhej të vlenin edhe për të. Në këtë mënyrë, tashmë është në provë e sipër kriteri religjioz, kaherë i injoruar dhe i harruar, në përcaktimin e statusit e popujve të Evropës.

7. Populli duhet të jetë i kujdesshëm, të mos zgjedh për udhëheqje persona që sillen para të tjerëve në mënyrë inferiore, inferioriteti i liderëve i jep imazh inferior edhe vendit, shtetit e shoqërisë. Shtetet e liderët e fortë nuk i duan afër vetes lider e shtete që sillen në mënyrë inferiore.

8. Kombi Shqiptar po e përjeton në imagjinatë atë që kombet tjera e kanë realizuar prej kohësh. Po duke qenë një komb si të gjitha kombet tjera, shqiptarët nuk kanë pse të përjetojnë gjithçka vetëm në imagjinatë.

9. Lufta e kombit shqiptar për liri nuk ka pse të instrumentalizohet si një luftë me terma fetarë midis kristianizmit ortodoks serb dhe muslimanizmit fundamentalist shqiptar. Kjo gjë është një absurditet. Te shqiptarët, ku ekziston një pluralitet feshë, nuk ka ekzistuar ndonjëherë një fetarizëm i lidhur me qenien etnike. Fundamentalizmi fetar për shqiptarët është një shpikje idiote dhe e kotë.

10. Një Serbi që e mban të pushtuar Kosovën nuk është as vetë e lirë. Liria e vërtetë e Kosovës është një premisë themelore edhe për lirinë e vërtetë të Serbisë. Kosova për Serbinë është kulti i robërisë së vetvetes, nëse nuk bëhet shans i lirisë dhe i evropeizimit të saj të ardhshëm.

Organizta Joqeveritare “EC Ma Ndryshe” publikoi sot analizën “Urbanizmi si lexim i qytetit” dhe Hartës së ndërtimeve pa leje në Prizren.

Valon Xhabali, Koordinator i Programit të Trashëgimisë Kulturore tha se analiza dhe harta e ndërtimeve pa leje në këtë qytet është realizuar  në kuadër të projektit “Urbanizm Ëatch – urbanizmi i Prizrenit nën vëzhgim të përhershëm”, që përkrahet financiarisht nga Fondacioni i Kosovës për Shoqëri të Hapur (KFOS).

Harta e ndërtimeve pa leje është formë inovative e paraqitjes së rasteve të ndërtimeve të cilat bien ndesh me ligjin dhe parimet e mbrojtjes së trashëgimisë kulturore.

Në të njëjtën kohë, organizata shpalosi detaje nga analiza “Urbanizmi si lexim i qytetit”, ku ofrohen shembuj të transformimit të strukturës urbane të qytetit dhe degradimit që ka pësuar Qendra Historike gjatë dekadës së fundit, si rezultat i aktivitetit kaotik ndërtimor.

Rastet e paraqitura në Hartën e ndërtimeve pa leje janë vetëm një pjesë e punës monitoruese dhe hulumtuese e “EC Ma Ndryshe”, ndërsa kjo hartë do të vazhdojë të përditësohet rregullisht edhe me të gjeturat e tjera të aktiviteteve degraduese ndërtimore në qytet.

Analiza “Urbanizmi si lexim i qytetit” është një kritikë ndaj dinamikës kaotike të urbanizmit në Prizren në dekadën e fundit.
Analiza është e ndertuar rreth argumentit se ndërtimi gjatë kësaj periudhe ka qenë shkatërrues dhe ka sulmuar identitetin dhe shpirtin e qytetit. Ky transformim e ka shndërruar Prizrenin nga një qytet vernakular në një hapësirë pa dimensione. Bashkëngjitur kësaj komunikate mund ta gjeni tekstin e plotë të analizës.

Nga muaji korrik 2013, “EC Ma Ndryshe” nisur zbatimin e projektit “Urbanizmi i Prizrenit nën vëzhgim të përhershëm”. Nevoja për mbikëqyrjen e zhvillimeve në sektorin e urbanizimit ka rrjedhë si pasojë e zhvillimeve të shumta negative gjatë periudhës së pasluftës dhe tranzicionit që janë manifestuar me degradimin urban dhe planifikimin e pa-balancuar hapësinor. Projekti synon që të instaloj një sistem të monitorimit të përhershëm të aktivitetit shtetëror (dy nivelet e pushtetit dhe organet e drejtësisë) në fushën e menaxhimit dhe zhvillimit urban në qytetin e Prizrenit, me theks të veçantë në Qendrën Historike të tij, për të siguruar rend urbanistik./PrizrenPress.com/