Shkruan: Avdi Ibrahimi
A ka një punë edhe për mua?!
E rëndë dhe e trishtuar është dita kur shkoj në Bankë për të marrur Peensionin Personal të Veterani-Luftëtarë të UÇK-së, më pare do të doja një punë sesa këtë pension. Mendimet më fluturojnë nga një vend-në tjetrin, duke hapëruar edhe luftën e UÇK-së…Ky është mendimi dhe trishtimimi im i madh! Me trup isha para personelit të Bankës Komerciale në Prizren, por mendja më fluturonte ngado, dhe pyesja më vete pushtetarët nepotist, more a ka një punë edhe për mua?!
Fillet e mendimeve mi ndërpreu Ramadani ai më foli.
-Si je,bre Bacë? – Mirë u përgjigja unë.
-Edhe unë po e marrë Pensionin e Veteranit, dhe pata deshirë te pimë nga një kafe bashkë te Restorani matanë rrugës që ndodhej përballë bankës? – Po i thashë.
Pas pak çastesh kamarieri nai solli kafetë e porositura.
-E pi duhanin mu drejtua Dani – Nuk e pi duhanin.
-Keni ardhur ne pushim pyeta Danin? – Po kam ardhur ne familje për Festën e Flamurit.
-Si të shkon puna në Norvegji e pyeta unë? – Mire bre, Bacë atje kam biznesin tim punoj me gruan dhe fitojmë bukur mire.
As unë nuk di se ç’ndjeva kur dëgjova nga vetë Dani se i ka punet mire nga ana materiale, Ay kishte qëndruar dy muajt e fundit në UÇK-ë?! Isha mësuar të dëgjoja se si njerëz të pandërgjegjshëm marrin shperblim në para kundërligjshëm nga shteti ynë i varfër, me bindje të plot e them se shumica e luftëtarëve të vërtetë të UÇK-së nuk kanë luftuar që pas luftës të gëzojnë nga shteti privilegje. Fakti që shumica e këtyre luftëtarëve të lirisë edhe pse jetojnë në kushte minimale tregon bindshëm besimin e tyre se lufta e tyre për lirin e atdheut ishte bërë, që pasardhësit e tyre të jetonin në kushte më të mira. Ata Ushtrin Çlirimtare të Kosovës e konsiderojnë si një nga vlerat më të çmuara të kombit shqiptarë. Jo meritorët kanë bërë lloj-lloj manipulimesh për të fituar statusin e pamerituar të UÇK-së, sepse duan të marrin pension nga shteti ynë i varfër! S’paska gjë më të keqe se lakmia mendova më vete, ja ku i ka katandisur njerëzit!
Në tavolinë pllakosi një heshtje e pakëndëshme. Ai si dukët kuptoi qëndrimin tim, uli sytë ashtu i heshtur. Nga këtu me te biseda mori fund.
Është koha të kërkohet përgjegjësi të shkallës më të lartë të institucioneve në Kosovë, përfaqësuesit politik që po thirren në votën e marrur nga populli të veprojnë në zbatimin e ligjit, nëse politikbërësit nuk kanë vullnet në luftimin e krimit të organizuar dhe dukurive tjera negative që cenojnë rendin dhe ligjin, atherë do të përballën me veprimin e popullit që ka vullnet atdhetar, për ta nxjerrë nga kriza politike dhe ekonomike atdheun e vetë!
Të mos lejojmë assesi që shtetin e Kosovës një grup abuzuesish ta trajtojnë si plaqkë tregu për t’i kënaqur interest e tyre personale.