Në vitin 2014, Gjermania dukej e pathyeshme. Në Kupën e Botës të fituar në Brazil, “Mannschaft”, në atë kohë i udhëhequr nga Joachim Low, kishte mposhtur çdo kundërshtar me lehtësi të jashtëzakonshme: 4-0 kundër Portugalisë, 1-0 kundër Francës, 7-1 kundër Brazilit dhe më pas 1-0 në finale kundër Argjentinës.
Ajo fitore shënoi triumfin absolut të modelit gjerman, të një procesi që kishte nisur shumë vite më parë. Në fillim të viteve 2000, në fakt, Federata vendosi të zbatonte një revolucion të vërtetë futbolli. Synimi ishte rikthimi në konkurrencë pas dy paraqitjeve të këqija në turnetë e mëdha ndërkombëtare, eliminimi në çerekfinale të Francës në 1998 dhe në fazën e grupeve në Kampionatin Evropian 2000.
Drejtuesit e futbollit gjerman vendosën të rinovojnë sistemin e tyre nga themeli, duke ndërtuar një model të bazuar në stërvitjen e talenteve të rinj dhe në një sërë parametrash që mund t’i bëjnë të qëndrueshme buxhetet e klubeve profesionale. Çdo klub ishte i detyruar të kishte të paktën një skuadër për çdo grupmoshë, duke filluar nga ata nën 12 vjeç, me dënimin e përjashtimit nga kampionatet.
Numri i qendrave federale në të gjithë Gjermaninë për 11 deri në 14-vjeç u zgjerua nga 121 në mbi 360, si dhe 45 qendra të ekselencës për 15-18-vjeçarët që u provuan të ishin më premtueset.
Me pak fjalë, Federata Gjermane e Futbollit u përpoq të ndërtonte lojtarët e ardhshëm të kombëtares duke filluar nga niveli më i ulët.
Rezultatet e këtij revolucioni mbahen mend nga të gjithë, ndërmjet Kupës së Botës 2006 dhe 2014, Gjermania përfundoi gjithmonë në top katërshen, duke luajtur në një finale në Kampionatin Evropian (2008) dhe duke marrë titullin e botës gjashtë vjet më vonë. Edhe pas triumfit të 2014-ës, rezultatet nuk pësuan një rënie të dukshme. Në Kampionatin Evropian 2016, Gjermania u ndal vetëm në gjysmëfinale dhe një vit më vonë fitoi Kupën e Konfederatave me një kombëtare krejtësisht eksperimentale, plot talente të reja.
Dukej se cikli “Mannschaft” nuk do të përfundonte kurrë, dhe përkundrazi fushatat e fundit kanë qenë katastrofike. Në Kupën e Botës 2018 në Rusi, kombëtarja gjermane doli çuditërisht në fazën e grupeve, për më tepër në një grup jo “ferri” me Meksikën, Suedinë dhe Korenë e Jugut.
Në Kampionatin Evropian 2020, të luajtur në 2021 për shkak të Covid-19, gjërat nuk shkuan shumë më mirë. Gara rrezikoi të përfundonte në fazën e grupeve, por një gol i Leon Goretzka kundër Hungarisë, lejoi gjermanët për të hyrë në raundin e 16-të.
Më në fund, turpi në Katar 2022. Skuadra e drejtuar nga Hansi Flick pas lamtumirës së Low u eliminua në fazën e grupeve për shkak të humbjes kundër Japonisë.
Nëse i shtojmë këto rezultate në Nations League, zbulojmë se Gjermania ka fituar vetëm tre ndeshje nga 13 në fazat e ndryshme të grupeve.
Në 17 ndeshjet e fundit të luajtura, “Mannschaft” ka mundur vetëm Kosta Rikën, Perun, Izraelin, Italinë dhe Omanin. Sikur të mos mjaftonte kjo, në miqësoret e fundit erdhi një barazim zhgënjyes 3-3 ndaj Ukrainës dhe dy humbje ndaj Polonisë dhe Kolumbisë.
Edhe në Kampionatin Evropian U-21 që po zhvillohet në Rumani dhe Gjeorgji, gjërat nuk po shkojnë mirë për të rinjtë gjermanë, ashtu si Gjermania nuk arriti të kualifikohej në Kupën e fundit Botërore U-20.
Me pak fjalë, gjermanët po përballen me një krizë të vërtetë strukturore, talentesh, rezultatesh. Por çfarë nuk funksionon më? Ku do të filloni përsëri për të planifikuar Kampionatin e ardhshëm Evropian, i cili do të zhvillohet pas një viti?
Problemi më i dukshëm i Gjermanisë së re ka qenë dhe është ndryshimi i brezit pas fitores së 2014. “Mannschaft”-it i mungon cilësia, lidershipi në lojtarë dhe mbi të gjitha përbëhet nga disa talente të rinj.
Skuadra e fundit e mbledhur nga Flick ka një moshë mesatare prej 27.2 vjeç, më e lartë, për shembull, se ajo e Anglisë (26.33), Italisë (26.48), Spanjës (26 .57) dhe Francës (26.93).
Nga të gjithë ata që u thirrën nga trajneri në vitin kalendarik 2023, ishin vetëm katër lojtarë nën moshën 23 vjeç. E gjithë kjo tregon qartë se diçka është bllokuar në mekanizmin e prodhimit të talenteve të rinj në futbollin gjerman. Ose më mirë, problemi nuk qëndron në prodhimin e talenteve.
“Transfermarkt” në të vërtetë, zbuloi se mbi dyzet lojtarë gjermanë nga mosha 16 deri në 19 vjeç kanë dalë në fushë këtë sezon në Bundesliga, kështu që akademitë e klubeve vazhdojnë të lançojnë të rinjtë në skuadrat e ekipit të parë.
Vështirësia kryesore qëndron në hapin tjetër, përkatësisht në afirmimin e këtyre lojtarëve në nivele shumë të larta. Me disa përjashtime si Jamal Musiala i Bayern Munich apo Florian Wirtz i Bayer Leverkusen, nuk ka gjermanë të rinj që po arrijnë të vendosen në emrat e mëdhenj në Gjermani dhe jashtë saj.
Këtë e thonë edhe shifrat e Kampionatit Evropian për U-21 që po zhvillohet në Rumani dhe Gjeorgji. Mes 20 lojtarëve me vlerën më të lartë në treg në të gjithë turneun është vetëm një gjerman, Youssoufa Moukoko i Borussia Dortmund-it.
Prandaj, në mungesë të lojtarëve të rinj të gatshëm për kombëtaren, trajneri Flick e gjeti veten dhe detyrohet të thërrasë e të përdorë lojtarë që janë më të vjetër dhe megjithatë nuk kanë një përvojë të madhe ndërkombëtare. Shembulli më i përshtatshëm është ai i Niclas Fullkrug.
Natyrisht, momenti i vështirë i futbollit gjerman lidhet edhe me situatën e klubeve dhe të Bundesliga-s, një ligë në të cilën ekziston një model korporativ që nuk ka të barabartë në asnjë vend tjetër evropian.
Ne po flasim në mënyrë të pashmangshme për të ashtuquajturin rregull 50+1, ai sipas të cilit shumica e aksioneve të klubeve duhet t’i përkasin komiteteve të tifozëve. Përjashtimet e vetme historike janë ato që kanë të bëjnë me skuadrat e themeluara drejtpërdrejt nga kompani të mëdha, si Bayer Leverkusen dhe Wolfsburg, ndërsa kompanitë që janë përpjekur të anashkalojnë rregullin, para së gjithash Leipzig, konsiderohen si mënyrë negative për të thënë më pak.
Në këtë mënyrë sigurohet një stabilitet i madh ekonomik dhe bilanc në sistem, por zvogëlohet mundësia e aksesit në kapital nga jashtë.
Pasoja e pashmangshme është se ekipi i vetëm gjerman ndër njëzet më të pasurit në botë, nëse shikojmë renditjen e “Forbes” në lidhje me vitin 2023, është Bayern Munich. Klubi bavarez është i katërti, por ende larg rivalëve të tij, duke qenë se ka të ardhura prej 640 milionë eurosh, ndërsa Barcelona, ??Real Madrid dhe Manchester United kalojnë të gjithë 700 milionë.
Klubet e tjera gjermane, pra, janë krejtësisht në një dimension tjetër. Borussia Dortmund ka një xhiro prej 362 milionë dhe Schalke 04 vetëm 251. Ky kusht kufizon zhvillimin e futbollit gjerman, edhe në prodhimin e talenteve, dhe duhet të bëjë që Federata e Futbollit, klubet dhe liga të reflektojnë.
Ndoshta ka ardhur koha për të bërë disa rregullime, për të rishkruar një model futbolli të krijuar në fillim të viteve 2000, i cili funksionoi për një kohë dhe tani është i vjetëruar nga koha.Albanian Post