Nga Skender Berisha
E vetmuar në shiritin e ngrënë të betonit
veç valët e pluskojnë e kripa e ha
nën kotjen e gjatë e thelluar
më priti mua klientin e vonuar
kërcëlliti nën mua si me faj
nuk e di a u zgjua edhe më
me syrin e lodhur as pulbardhat nuk i pa
po vinin deri afër t’më thonin diçka
e ngrënë kohe aty këtu po rri në vaj
unë me kujdes rrëshqisja në një skaj
hidheshin valë e stërkala Joni
pak fresk më erdhi së voni
një diell që po shkonte ngadalë
binte mbi mua dhe bankinën e vjetër
edhe pak atë edhe Jonin do ta lija pas
se di a do të takohemi një herë tjetër