Sahit F. Osmani
Mos më thuaj që je gjëja më e ëmbël në botë
Kur në zemrën time hedh helm e vrer
Edhe bleta shijon buzët e lules dhe këndon
Dhe me dashuri mjaltin e vet e lëshon
Por aromën e luleve derdh dhe e mbyll
Në kafazin e ngushtë të zgjojve!