Shkruan: Skender Berisha
Çilet një tjetër kapitull fare i ri
kallen shikimet e kryqëzuara
si takohen rrufetë e nxehta
pastaj shtohet një rend tjetër
pasi të të them diçka
përshembull
tungjatjeta
dhe nisim si prej fillimit një takim
që është shembëllim i atyre tjerëve
po nuk ngjanë me ta
se vlon ndryshe te kraharori
nuk numërojmë asgjë
se palohen puthjet
njëra pas tjetrës
çahet qielli me një fluturim
shqiponjë ishte
dikah shpejtonte me nxitim
tashti dijmë shumë
edhe ti edhe unë
dyzohen shikimet që nuk tretin tjetërkah
më rri e dridhshme përkrah
të them edhe pak veç edhe pak
gjtiçka dihet e trupi mpihet
kur niset sa vonë mbaron
shtrëngimi jonë shtegtim
nëpër ijet e jetës te uji
që ecë e gurgullon
të rrimë them deri natën vonë
ti më kallxon unë të kallxoj
dhe psherëtimat e thella nuk ndihen
praptohemi gjunjas atje te rrënjët e gurrës
që nuk trembet aspak
trokon diçka sikur në sokak
përvidhemi nën krahët e njëri-tjetrit
strehë e erëndshme
nuk dua gjë të pikojë
as mbi vetullat që flasin
as mbi xinxrrat
që me melodi na miklojnë
rrimë sa duam kush s’na shqetëson
ngihemi frymë të shpeshtë
në blerimin e sheshtë
që fëshfërin
si në fillim si në mbarim.