Në rrjetet sociale pak nga Shqipëria kanë dhënë ndjeshmërinë e tyre.
Shkrimtari dhe gazetari Ramiz Kelmendi, i vlerësuar si klasiku modern i letrave shqipe, ka ndërruar jetë të mërkurën në mbrëmje në moshën 86-vjeçare dhe dje, në mjediset e Teatrit Kombëtar në Kosovë janë bërë homazhet e fundit. Në Shqipëri dje shumë pak zëra kanë pasur reagim për këtë personalitet të kulturës, që jehonën e ka pasur të fortë në qarqet e këtushme letrare dhe intelektuale, por pa mundur të flitet për arritjet e komunikimit kulturor mes dy vendeve
Shkrimtari dhe gazetari Ramiz Kelmendi, i vlerësuar si klasiku modern i letrave shqipe, ka ndërruar jetë të mërkurën në mbrëmje në moshën 86-vjeçare dhe dje, në mjediset e Teatrit Kombëtar në Kosovë janë bërë homazhet e fundit.
Është vlerësuar si një nga shkrimtarët më të rëndësishëm të Kosovës, si autor që me durim ndoqi jetën e shqiptarëve të Kosovës në shekullin e tij.
Dje, gjithë politika kosovare ka marrë vëmendjen e mediave për të thënë fjalët e fundit për Kelmendin. Në rrjetet sociale pak nga Shqipëria kanë dhënë ndjeshmërinë e tyre. Ne po sjellim dy prej tyre. Shkrimtaren Natasha Lako, e cila ka lënë shënimin për familjarët: “Migjen, ju lutem merrni si familje edhe ngushëllimet tona familjare për humbjen e Ramizit, i cili për ne ka qenë dhe mbetet një botë e tërë e ngrohtë lirie njerëzore. Kemi humbur një shkrimtar dhe një mik që na ka dhënë shumë dashuri”.
Shkrimtari dhe studiuesi Virion Graçi ndan këtë përshpirtje dhe vlerësim: “Përshpirtje për Ramiz Kelmendin! Për mua, përkthimet e TIJ nga fundi i viteve tetëdhjetë – kryevepra të letërsisë botërore, kanë qenë dalje nga qelia jonë kulturore plot errësirë, merimanga e buburrecë të lumtur. Si njeri e kam takuar në vitin 2006, në Prishtinë, në panair. Shkova drejt tij si i panjohur, i dhashë dorën dhe disa fjalë respekti e mirënjohjeje. U ndava me të si i panjohur, si lexues që ka përpirë mijëra faqe me të cilat ka qenë i shkrirë njeriu i mirë Ramiz Kelemendi”.
Ramiz Jakup Kelmendi lindi më 20 dhjetor 1930 në Pejë, ku mbaroi shkollën fillore dhe gjysmëmaturën. Në kohën kur duhej të regjistrohej në shkollën e mesme, ai u burgos për motive politike. Ishte në grupin e patriotëve pejanë, që në vitin 1945 propagandonin idenë e Bashkimit të Kosovës me Shqipërinë. Dënohet në të njëjtin proces gjyqësor të montuar, bashkë me Marije Shllakun dhe grupin e patriotëve, në Prizren (qershor-korrik 1946), por meqenëse ishte i mitur (16 vjeç), i mbajtën vetëm 30 ditë burg. Pas shumë vështirësish, iu mundësua të regjistrohej në shkollën e mesme bujqësore në Prishtinë, në serbisht. Kur përfundoi shkollën, u pranua gazetar në të përjavshmen e atëhershme “Rilindja”. Më 1950 regjistrohet në Fakultetin Filologjik në Beograd, Dega e Gjuhës dhe Letërsisë
Shqipe. Studimet në fillim ia financoi babai i tij, sepse si një “element me njollë biografike”, nuk i jepet bursa për studime.
Kur doli në pension, Kelmendi nuk pushoi kurrë së punuari. Më 1996, Kelmendi vendosë të hapë, Fakultetin e parë privat të Gazetarisë në hapësirat shqiptare “Faik Konica”, i cili funksionoi deri më 2007. Me hapjen e këtij fakulteti, Kelmendi u bë nismëtari i arsimimit privat shqiptar. / KultPlus.com