Nga Ymer Berisha
Urimi më i mirë për festat kombëtare për të gjithë NE, konsideroj është reflektimi për arritjet e derisotme dhe obligimet tona individuale e shoqërore për ta finalizuar përmbushjen e porosive te atyre që ranë në altarin e lirisë, gjatë rrugëtimit deri te “Liria”.
E djeshmja na tregon çmimin që paguam për lirinë, shekuj rrugë lirie, e liria ndërtohej, e edhe sot vazhdon te marrë kuptim duke marrë jetë njerëzish, madje, më mëndje-hapurit, më, mendje-ndriturit, më të mirët e shoqërisë sonë, njerëzit e lirisë, mendjet e lirisë edhe vetë zoti ka referenca që i vlerëson më meritoret për cilësinë e jetës së synuar; këtu, e edhe në atë të përtejme.
NE dhe 10 dhe 12 qershori 2020
Referencat dhe atributet që dëgjoj më së shpeshti për shoqërinë të cilës i takoj edhe vetë, më rezultojnë më shumë se agresive dhe që vrasin lirinë pa mëshirë, jemi shndërruar në shoqëri të madhe politike, i madh e i vogël, pa e kuptuar as nocionin e saj organizativ, shoqëri e korruptuar në nivele vrasëse të lirisë, shoqëri që vjedhim dijen nga shitësit e saj, në universitete të ndryshme, shoqëri që po synojmë edhe pjesën elitare dhe vetë kuadrin profesional universitar të kemi me dije të vjedhur – diplomë doktorate jo të rregullt, jo meritore.
Shoqëri me krenari agresive,… dhe jo vetëm!
Në vend të urimit për festat e qershorit, shoqëria shqiptare, vlerësoj se duhet urgjentisht t’i kthehet vetës. Individualisht duhet të reflektojmë se çka po bëjmë sot dhe të gjithë bashkë.! Çka na obligon e kaluara jonë, nëse duam liri në kuptimin e drejtë të kësaj fjale hyjnore, dhe jetë më të mirë për fëmijët tanë