Arbër Rexhaj
Me ju sot do te ndaj dicka personale, por me rendesi publike. Ndoshta do ta keni durimin ta lexoni, sepse do ta zgjas paksa. Vitin e kaluar djalin e dergoja me veture ne shkolle shpesh here, edhe pse banesa ku jetoj eshte afer. Keshtu bej, sepse me duhet te dal nga shtepia me dhjetra here shkaku i angazhimeve te perditshme dhe rutinore. Afer shkolles fillore “Abdyl Frasheri”, e parkova veturen prane kontenjereve te mbeturinave, ndersa Agimi hante tostin shpejt e shpejt.
Para xhamit te vetures, te dy pame nje burre I cili hynte me gjithe trupin ne kontenjere. Afer e priste me cante ne krah nje femije. Ai doli nga kontenjeret me nje qese ne duar. I kishte gjetur dy kifle te mavijosura. Ato ja dha djalit te tij, ndersa ai filloi menjehere qe t’I hante. E shikova Agimin teksa hante tostin, ndersa jashte xhamit femiun I cili hante nga kontenjeret.
Agimi e hodhi tostin, mu para kembeve te tij. Me tha “babi, shoku im i klases”. Agimi nuk fliste me. Qe te dy shikonim femiun teksa hante dhe mbante qanten ne duar.
Agimi me tha qe te dilja dhe t’ia blija edhe atij nje tost. Jo, I thash bir nuk ben. Dil tash dhe shko ne shkolle. Ai hapi deren dhe shkoi.
Neper shume tubime publike kete e kam treguar shpesh here. Ne jemi njerez, dhe sigurisht nuk ndihemi mire kur dikush heq edhe per kafshaten e bukes. Me kane pyetur shume shpesh pse nuk ia kam blere nje tost edhe atij femiu te bukur me syze. Ne te vertete kush jam une, qe t’i blej atij tost. Tosti kushton 50 cent, para baneses sime. Kush jam une?
Ose me mire, kush mua ma jep ate te drejte qe ta cenoj integritetin e babes. Prindi I shokut te klases se djalit tim, po e fuste veten thelle ne mbeturina per te birin, tosti im do ta lendonte ate, madje do ta kepuste nje pjese te shpirtit te babes se tij. Ai po bente me shume per djalin e tij, sesa une per Agimin. Une po blija per cdo mengjes nga nje tost, ndersa ai per cdo here po e fuste veten ne mbeturina. Duart e mija ishin te pastra, duart e tij ishin ‘’te pista’’. Ne te vertete duart e tij ishin me te ngrohta per te birin, sesa te mijat. Ai kishte integritet moral sepse po e fundoste veten per te birin. Une po i jipja dicka qe te gatshme nga nje page prej nje shteti abnormal. Fundja ai kishte te drjte me shume se une, une jo. Ai po bente perpjkje per te jetuar te tjeret. Ndihma ime, do ta cenonte femiun, baben e tij. Fundja kush jam une qe ta cenoj nje njeri me kaq integritet te larte.
Prandaj me dhjetra here kam kerkuar ne Kuvendin Komunal qe nje projekt – buxhet te parashihen disa kuzhina popullore ne menyre qe, keta femije se paku te kene ku te drejtohen per nje kafshate buke. Ky pushtet asnjehere nuk e ka marre parasysh fjalen time. Ka qene i padrejte me te varferit. Ndersa keta prinder dhe femije po e sfidojne per cdo dite kete pushtet, duke e cenuar ate me mjerimin e tyre. Prandaj edhe ne seancen e neserme serish do te kerkoj qe ne projekt-buxhet te perfshihen dy kuzhina popullore./Marrë nga Facebook-u/