Poezia “Mallkimi i Parë” e poetes Rita Petro është bërë virale në internet duke u quajtur si herezi, blasfemi e të tjera e të tjera dhe duke u kthyer në arsye për të luftuar edhe vetë autoren. Por as mbështetësit e asaj poezie nuk ishin të pakët. Ata shpreheshin se në të kishte një filozofi të shprehur në nëntekstin i cila duhej kuptuar.
Të gjithë e kemi lexuar pjesën e parë e poemës “Legjenda e motrës dhe e vëllait” që është edhe poezia “Mallkimi i Parë”, por po e paraqesim sërish për të kuptuar lidhjen e saj me pjesën tjetër:
Mallkimi i Parë
Zoti im, ATI im
Cili është ai mashkull
Aq i bukur
Që po vjen te unë
Sytë shigjeta-tinëzare
Drejt në zemër
M’i ka ngulur?
Kur më prek
Me duart aq të buta
Lëkurën ma puçrron…
Pse kur më puth në qafë
Drithëroj e tëra
Njomem atje poshtë?
Buzët më hapen
E kërkojnë buzët e tij
Gjuha e tij e lëngësht
Gjuhën time do?
E kur kaq butësisht
Më përqafon
Ndiej në bark
Të ngjeshur
Mikun e tij të fortë!
Qepe gojën, boll
Mjaft me këto dokrra
Ai është vëllai yt
E kjo që mendon
Është blasfemi!
Në ferr do të digjesh
Nëse shkon me të
Kurrë më për gratë
S’do kem mëshirë
E në jetë të jetëve
Do të vuajnë
Mallkimin tim!
Në djall vafsh ti, o Atë
Bashkë me vullnetin tënd!
Vëllai im
Unë dua të kryej incest me ty!
Menjëherë pas kësaj poezie, vjen pjesa e dytë e titulluar “Dëshira për ta bërë me ty…”:
Kafkën time
Tashmë me kohë
Të betonuar
Dikush aty brenda
E qëllon me një çekan të rënde
Bamb e bumb
Bamb e bumb
I ndjej plasaritjet
Dhe të çarat
Që thellohen
E presin
Gjakun të vërshojë
Nëpër to
Ta njomë
E ushqejë
Tulin e trurit tim
Nga korja e tharë
Mbuluar
Por lumi ka ngecur
Diku aty
Nën një pemë
Të pakapërcyeshme
Ndërtuar nga
ATI i Atit tim.
Oh,
Që s’më hiqet
Kjo dhimbje koke…
Poezitë janë marrë nga “Vrima”, poema II “Legjenda e motrës dhe e vëllait”, fq.60-63