Shkruan: Reshat Sahitaj
Autori Bejtë Krasniqi në dramën e tij « Porta për në ferr » përpiqet të vë në spikamë problemet sociale në shoqërinë tonë bashkëkohore ku si shkak i varfërisë se tejskajshme janë personalitetet poltike që postet e tyre qeveritare i kanë zënë pëmes lidhjeve familjare dhe klaneve mafiozo-poltike.
Ngjarja zhvillohet diku në Kosovë. Një celulë e vogël prej katër individësh të zhgënjyer nga qeveria që nuk ndërmarrin asnjë hap për zhvillimin ekonomik e veçmas të proceseve kulturore, vendosin të marrin aksion kundër disa personaliteteve politike të cilët janë pasuruar brenda natës nga djersa dhe puna e popullit.
Kjo celulë ilegale dhe e venodosur në objektivin e tyre arrinë që t’ua vjedhi pasurinë disa biznismenëve dhe zyrtarëve të qeverisë dhe e krijojnë një fond që ta përdorin në sistemin arsimor të Kosovës. Investimet në sistemin arsimor do të ndikojnë në ngritjen e nivelit të vetëdijes kombëtare, që sipas këtij grupi asnjë zyrtar nuk kujdeset as për cilësinë e arsimit e as për përmirësimin e kushteve të jetës së qytetarit tonë.
Autori Bejtë Krasniqi e ndërton rrëfimin e tij dramatik me personazhe reale të zhgënjyerë e të cilët mund t’i hasim e t’i identifikojmë kudo në Kosovë. Në « Porta për në ferr », si kryepërsonazh është Dani i cili Me profesion ishte profesor në një shkollë, mirëpo i zhgënjyer nga sistemi dhe keqëperdorimet e shumta që bëhën largohet nga shkolla për të krijuar kapitalin e tij me të cilin do të investon në arsim.
Specifike e këtij teksti është kryepersonazhi Dani nga se ishte profesor e shndërrohet në shef të hajnave, më shpresë se një ditë do t’i kthehet arsimit dhe do ta rregollojë tërë sistemin arsimor. Në historinë e letërsisë botërore kemi shumë raste të tilla kur krypersoanzhi kalon në veprime ekstreme duke e sakrifikuar vetën për interesa madhore të një shoqërie siç është psh Robin Hudi e tjerë. Në letërsinë tonë e sidomos në këtë të pasluftës Dani është i pari personazh që e sakrifikon jetën dhe karrieren e tij për interesa të mirëvajtjes së arsimit në shkollat tona.
Të trajtosh tema të tilla siç e ka bërë autori Bejtë Krasniqi, ku i vë në shënjestër zyrtarët e shtetit, është një guxim krijues e që në Kosovë janë të rrallë. Krijuesit e tillë margjinalizohen dhe shpallën të pasuksesshëm, më qëllim që veprat e tyre të mos merren seriozisht nga lexuesit. Mirërpo të jesh krijues e të mos brengosësh për vetitë negative të zyrtarëve shtetëror nuk mund të jesh krijues i mirërfilltë. Kryeveprat botërore janë krijuar pikërisht duke i trajtuar këto padrejtësi siç është Viktor Hygo më « Të mjeret », ose siç e kemi Gani Xhafollin i cili thoshte : « Nuke dua këtë qeveri edhe prej mjaltit po të jetë ».
Autoret si Gani Xhafolli, Bejtë Krasniqi e disa të tjerë kur shkruajnë për këto dobësi nuk duhet të nënkuptohen se nuk e duan atdheun, përkundrazi të tillët kanë dashuri më shumë se tjeret.