Shkruan: Qazim THAÇI
/Basri Çapriçit/
Atë natë kur kuptova se ike nga kjo botë,
Tërë natën kam shëtitur ullishtave të Shtojit,
Rrjetën e peshkimit e kam harruar në Bunë,
Kam shkuar te varri i Ymer Prizrenit,
Jam rrëfyer për vitin 1981,
Prapë shëtita Ulpianën, me Doruntinën kam biseduar,
Se legjendat e Arbërisë në gjysmë na mbetën,
Madhështia është letërnjoftim për At-dhe.
Atë natë kam pa yjet si kacavirreshin në kujtime
Për ti tharë lotët e Milazimit,Salihut dhe Naimes,
Dhe prap them madhështia është në zemrën tënde
Që kujtim ma e le në këtë botë.
Atë natë shëtita ullishtave me zemër të thyer.
Arbërisë do të i mungon pena, do i mungon
Zëri i ligjërimit profesor….