Sahit F.Osmani
Asgjë mos dëgjo kur je shumë ngushtë
Rruga e së drejtës e vështirë të kalohet
Dëgjoje vetveten jo mashtrimet e tjerëve
Ata që urrejtjen e kanë ushqim në shpirt
Të drejtën njihja atij që di të të vlerësojë
Jo atij që hiqet engjëll i dashuris? e vret
Veten tënde askush s’mund ta ndryshojë
Aty ku gjithçka fillon është rruga e drejt?
Fati nëse të ka mallkuar për dashurinë
Dhe goditjet t’i jep jeta si një bumerang
Ylberin e mendjes do ta kesh shpëtim
Si levë për ta kapërcyer vetveten tënde
Nisu, merre guximin, koha nuk të pret
Stacionet e pritjeve kanë përfunduar
Pakuptimësinë tënde do ta zbërthesh
Përtej kufijve ku asgjë s’ka ndryshuar