Sahit F. Osmani
Si nuk pushojnë qelizat e trurit
Rrahjet e zemrës si nuk pushojnë
Gjaku të qarkullojë venave të trupit
Dhe zilia e egër si nuk pushon
Shpirti do të vdiste pa këngë
Dhimbja s’do të jetonte pa dashuri
Në kujtesë nuk do të rronte
As një çast i lumtur nga ti
Plotpushtetshmëria e jote
Natën dhe ditën në një pemë i mban
Edhe kur jeta pa kuptim na rrëshqitka
Ne mbetemi të ngjitur si frute në pemën tonë
Do t’i vjelin dashuritë- fruta
Ata që gishtërinj të ylbertë kanë
Do të pikojnë yjtë e dëshirave
Pleksur ylberit me ngjyrat e dashurisë sonë