Ish-komandanti i UÇK-së dhe Zonës së Dytë të TMK-së në Prizren Selim Krasniqi, akuzon drejtuesit e institucioneve se e kanë futur në mjerim popullin e Kosovës. Sipas tij, vendi nuk është duke ecur në amanetin e dëshmorëve.
Ai thotë se qeveritarët, pas luftës më shumë kanë punuar në avancimin e bashkëpunëtorëve të Serbisë së sa fëmijëve të dëshmorëve.
Postimi i plote dhe pa ndërhyreje në Facebook
Eshte thene diku nga nje njeri i mencur se: nje popull zgjedh qeverine qe e meriton. E nje popull si ky i yni, i cili lufton me shekuj per lirine e tije, duke mos u pajtuar me asnje armik, duke sakrifikuar pasuri e gjakun e bijeve e bijave me te mira nder shekuj, mendoj dhe besoj qe meriton me shume e meriton me mire.
Ne te cilet e deshtem dhe e duam shume Atdheun tone dhe luftuam per te e pa kursyer as jeten, po e shofim dita dites se gjendja ne Atdheun tone eshte e mjere dhe aspak sic enderruam e per te cilen luftuam. Ky popull ka vuajtur shume e ne forma te ndryshme.
Sa e sa te rinje e te reja u burgosen , u torturuan e u vrane nga barbare te ndryshem e poashtu edhe nga barbaret e fashistet serb, por ky popull i vuajtur nuk u gjunjezua. Sa e sa te rinje e te reja ne pa mundesi qe te jetojne ne familjet e tyre , u detyruan te ikin dhe te migrojne ne vende te ndryshme te botes, me mallin per familjaret dhe Atdheun e tyre.
Sa e sa djem te rinje te vendit tone, duke mos patur zgjidhje tjeter, u detyruan te shkojne ne ushtrine serbe per te kryer sherbimin ushtarak dhe u kthyen tek nenat e tyre neper arkivole e te masakruar. Pra ky popull vuajti shume e nuk u dorezua asnjeher dhe nuk u pajtua me pushtimin.
U organizua lufta e armatosur nga njerezit e patriotet me te deshmuar, ne krye me Ademin e Hamzen, Fehmiun e Xheven, Zahirin , Hakifin e Edmondin, Luanin, Mujen e Adrianin, Ganiun , Tahirin e Agimin e shume e shume Heronje e Heroina te tjera te kombit tone. Kjo lufte u organizua per tu cliruar nga zgjedha shekullore e pushtuesit e falangave barbare serbe, qe ne , populli yne te jetojm te lire, te lumtur e te dinjitetshem.
Qe brezat qe do vinin te mos i kishin problemet dhe vuajtjet tona e te krenoheshin me baballaret, vellezerit e motrat e tyre dhe me luften heroike te tyre. Me shume veshtiresi dhe me ndihmen e shteteve mike, ne menduam se u cliruam.
Menduam se tani e tutje ne, pra i gjithe populli, do te jetonim te lire. Femijet tane do te rriteshin te lumtur e me nje arsimim te duhur. Menduam se do nderohej e do rrespektohej deri ne piedestal gjaku i deshmoreve tane, bijeve dhe bijave me te mira te kombit tone. Menduam se ne qe mbetem gjalle, do te dijme te sillemi dhe do punojme pa u ndalur e pa kursyer asgje, qofte edhe jeten per te realizuar amanetin e deshmoreve, per nje komb te forte e te bashkuar e me nje popull krenare , i cili do udhehiqej nga njerez meritore, kombetare e te drejt, te cilet do te mbronin me perkushtim , vullnet e vendoseshmeri te drejtat dhe dinjitetin e popullit te vuajtur e liridashes. Per fat te keq, neve po na ndodh ndryshe.
Ne kete vend , ky popull i mjere, nuk po jeton i lire. Ne Kosoven veriore, popullata e mbetur atje, qe nga perfundimi i luftes po jeton nen friken dhe terrorin e krimineleve serbe e te udhehequr nga beogradi. Pas luftes u carmatosen luftetaret e lirise dhe nuk u nxore per ta asnje amnisti, ne menyre qe ti mbyllej rruga se keqes e te mos njollosej lufta jone e paster. Per shume luftetare nuk kishte me liri, e ne vend se te shperbleheshin per kontributin, mundin , gjakun e gjymtyret e lena ne lufte me barbaret serb, ata u burgosen e ju mohua e drejta te jetojne te lire me femijet e familjet e tyre. Ne vend se mbas lufte te punohej per institucione te forta, te drejta e kombetare, neve na ndodhi e po na ndodhe e kunderta.
Ne vend te punesimit te djemeve te deshmuar e patriote, ne institucione te ndryshme punesoheshin ish bashkepunetore e servile, udbashe e kolaboracionist te armikut. Ne vend se te kishim nje arsim , shendetesi e gjyqesi te mirfillt e ne sherbim te kombit , ne formuam te kunderten e asaj qe duhej dhe kishim mundesi.
Ne vend se te kishim Flamurin tone kombetare, te mbrojtur me gjake per shekuj me radhe e qe ishte frymezim e ne balle te shume e shume betejave, neve pranojm dhe na ofrohet nje flamur per te gjitha pakicat e qe nuk mund te na ngjalle asnje emocion pozitiv. Pranojm te bejme pazare dhe te shpallim gjoja shtet te pavarur e sovran, duke patur te mbushura burgjet plot me luftetare lirie. Nje shtet ku vetem per ne Shqipetaret nuk ka drejtesi, ligj e liri. Nje shtet, ku edhe pasi qe ishin denuar me qindra e qindra luftetare lirie, me shpifje dhe intriga dhe nga miqt e disa lidereve te sherbimeve franceze, nga unmiku dhe nga eulexi, prap nga deputetet e keti gjoja shteti, formohet edhe nje gjykate speciale e kete vetem per denimin e pjesetareve te UCK.
Deshmoret te cilet rane e u sakrifikuan nder breza, nuk e derdhen gjakun per nje dite a nje shtet te tille. Ata nuk rane qe ky popull te vidhet e te varferohet, nuk rane qe te shkilen vlerat, traditat dhe te drejtat tona. Nuk rane qe ne te roberohemi e te maltretohemi edhe sot e kesaj dite nga udb -ja serbe e nga sherbime te tjera anti- Shqipetare.
Deshmoret nuk rane qe qeveria qe do formohej, do te sillej e do punonte per realizimin e interesave serbe e te pakicave te tjera e kete te bente ne kurriz e ne deme te shumices Shqipetare. Vendi yne mund te ece perpara vetem me njerez te ndershem, te vendosur e patriote, qe para se te ishin pro amerikan , proeuropian a dic tjeter, ne radhe te pare do te duhej te ishin Atdhetare e pro popullit te tyre. Populli yne meriton me mire se per kete eshte sakrifikuar e ka vuajtur me shekuj, e une besoj se do te dije te zgjedhe e te perjashtoi nga institucinet te gjithe ata qe vjedhin, sabotojne dhe jane duke punuar kynder interesave kombetare. S K.