16.2 C
Prizren
E premte, 18 Korrik, 2025
Home Blog Page 6498

Ode për Parisin

0

Libri me kujtimet e Ernest Hemingway për kohën që si i ri e kishte kaluar në Paris “A Moveable Feast”, në frëngjisht është i përkthyer me titullin “Paris Fete est une”, ose “Parisi është Festë”.

Në këto ditë që terrorizmi goditi qytetin që ia kishte marrë zemrën Hemingway’t, libri i shkrimtarit është shndërruar në një simbol të refuzimit dhe ripërtëritjes. Ritmi i shitjes së tij është marramendës.

“Nëse ke pasur fat për të jetuar në Paris si i ri, atëherë ngado që të shkosh, për tërë jetën do të mbetet me ty, sepse Parisi është një festë lëvizëse”, ka shkruar Hemingway shumë vite pasi kishte jetuar në Paris më 1920.

Libri është publikuar më 1964, disa vite pas vdekjes së tij.

Tani, kopje të tij mund të shihen bashkë me lule dhe qirinj nëpër rrugët e Parisit, në shenjë nderimi për 129 viktimat e sulmit terrorist të javës së kaluar, si dhe në duart e parisienëve nëpër bare e kafene.

Libri me kujtimet e Hemingway është shumëfishuar këto ditë. Sipas botuesit francez Folio, nga një mesatare prej 10-25 copash në ditë, ka shkuar në 500, ndërsa është shtypur edhe në 20.000 kopje të reja shtesë. Po ashtu, ka kaluar në vendin e parë në Amazon, në Francë, si libri më i shitur.

Danielle, një zonjë nga Parisi, tha se është shumë e rëndësishme për të vënë lule për të dashurit e tyre, jeta e të cilëve u mor pamëshirshëm.

“Është gjithashtu e rëndësishme për t’i parë kujtimet e jetës së Ernest Hemingway në Paris, gjatë këtyre ditëve në vendet ku bëhen përkujtimet, sepse ne jemi qytetërim shumë i vjetër dhe do t’i mbajmë vlerat tona në nivelin më të lartë”.

Ajo, po ashtu, ftoi të gjithë për ta lexuar dhe rilexuar “Parisi është Festë”.

Fjalia përmbyllëse e këtij libri është e gdhendur në pllakën jashtë apartamentit të parë të Hemingway’t në Paris.

“I tillë ishte Parisi i rinisë sonë, ditët kur ishim shumë të varfër dhe shumë të lumtur”. /Politiko.net

Baleti i Kosovës po mbijeton në saje të entuziazmit

0

Në biletarinë e Teatrit Kombëtar të Kosovës vizitorët marrin bileta por s’iu duhet të paguajnë për të parë shfaqjet e Baletit të Kosovës. Kjo praktikë po vazhdon kështu tash e sa kohë.

“Othello”, “Don Kishoti”, “Your stories, my stories”, e të gjitha shfaqjet e tjera ofrohen falas për dashamirët e baletit, që po mbushin çdo të enjte sallën e teatrit, e që janë të të gjitha moshave e gjinive.

I pyetur për këtë çështje nga KosovaLive drejtori i Trupës së Baletit, Ahmet Brahimaj, thotë thjesht se ata preferojnë ta kenë sallën plotë, me bileta pa pagesë, sesa të japin shfaqje pa publik, bazuar në gjendjen ekonomike të vendit.

Gjatë këtij viti ata kanë vënë në skenë tri premiera, ndërsa kanë realizuar plotë repriza dhe aktualisht po përgatitën për premierën e fundvitit, që do ta mbyllë programin për sivjet.

“Për këtë vit ne i kemi paraparë 4 premiera. Deri më tani në skenë janë prezantuar tri nga to, ‘Othello’, ‘Ngjyrat e vallëzimit’ dhe ‘Spartaku’, shfaqje të cilat në çdo reprizë i kanë sallat plotë. Për fundvit, më 10 dhjetor, ne do ta prezantojmë shfaqjen e re, ‘Starvinsky & Ravel’, që vjen bashkëpunim mes Mehmet Kursat Kiliq dhe Mehmet Ballkanit”, tregon drejtori Brahimaj.

Statusi i balerinëve është një problem i kësaj trupe. Aktualisht, Baleti i Kosovës ka 16 balerinë rezidentë, 7 prej tyre djem edhe 8 vajza, të cilët janë në listën e pagave të Baletit Kombëtar të Kosovës, por gjithashtu janë edhe 7 balerinë të tjerë, që luajnë pothuajse gjithmonë me trupën e Baletit të Kosovës, pa paga, vetëm me honorarë të projekteve dhe nuk iu paguhet stazhi si pjesës tjetër.

“Është i dhimbshëm dallimi mes tyre. P.sh ne e kemi dhënë premierën e shfaqjes ‘Don Kishoti’ në vitin 2012, këta 7 atëherë kanë marrë honorarë dhe të njëjtën shfaqje pa as një pagesë shtesë e luajnë në repriza, tash e tri vjet”, shpjegon Brahimaj.

Kur kësaj i shtohen edhe kushtet e tjera të pavolitshme të punës del se Baleti i Kosovës po mbijeton në saje të entuziazmit, të trupës rezidente dhe sidomos asaj jorezidente.

Objekti që e ndajnë me stafin e Teatrit Kombëtar të Kosovës, ani pse që nga 2005-ta janë dy institucione të ndryshme, cilësohet nga Ahmet Brahimaj si shumë i vjetruar dhe si objekt që nuk po i plotëson kushtet e balerinëve.

“Fillimisht nuk kemi sallë që i plotëson kushtet. Ne ushtrojmë në bodrum, çdo ditë, sepse kemi ushtrime të obligueshme. Ata balerinët ushtrojnë nga 6 apo 7 orë në lagështi të bodrumit. Zhveshtoret janë gjithashtu të shkatërruara dhe gjithçka është për keqardhje por e dimë se kështu do të jetë deri në plotësimin e kushteve. Mungesa e Teatrit të Operës dhe Baletit në Prishtinë edhe neve po na shkakton shumë probleme”, thotë ai.

Kjo gjendje e Trupës së Baletit, krahasuar me paraqitjet e suksesshme dhe punën që po bën kjo trupë, tregon se vullneti dhe interesimi nga balerinët e rinj nuk mungon, por një tjetër problem del edhe çështja e shkollimit dhe përgatitjes së kuadrove të reja, pasi që Baleti i Kosovës ka hasur në mosmarrëveshje me Komunën e Prishtinës për çështjen e pedagogeve të baletit në shkollën e muzikës “Prenk Jakova” dhe e kanë ndërprerë bashkëpunimin e mëtutjeshëm.

“Neve na mungon Shkolla e Baletit. Këtë vit i kemi prishur marrëdhëniet me Komunën e Prishtinës sa i përket paraleleve të baletit, sepse ata duan t’i caktojnë pedagogët e baletit, gjë që nuk ndodhë në asnjë vend të botës, pasi që gjithkund, pedagogët i cakton trupa e baletit.

Problem pra, është edhe mungesa e shkollës së baletit në Kosovë, por ne jemi në negociata me Ministrinë për Arsim, Shkencë e Teknologji për ndërtimin e një shkolle profesionale 9 vjeçare për balet, sepse duke qenë në kuadër të shkollës së muzikës ‘Prenk Jakova’ ne nuk jemi afirmuar shumë. Sa për krahasim, Shkolla e Baletit në Tiranë ka pesë salla të ushtrimeve, ne se kemi as edhe një”, thotë Brahimaj.

Në mungesë janë edhe koreografët vendor të baletit dhe pasi që nuk ka as edhe një të tillë, balerinët prezantohen para publikut me lëvizjet e koreografëve të huaj, nga vendet e ndryshme si Kina, Rusia, Turqia, Holanda, Zvicra, Gjermania, Amerika, etj.

Baleti i Kosovës prezantohet shpesh në rajon, në Shqipëri e Maqedoni, por duke përmendur përfaqësimet jashtë vendit drejtori Brahimaj ndalet tek paraqitja në Grac të Austrisë, ku u ndanë tepër të kënaqur nga mikpritja dhe sipas tij lanë të mahnitur me performancën e tyre publikun të cilët nuk kishin pasur ide se Kosova ka një trupë të baletit.

Këtë performancë të tyre e kishte ndjekur edhe raportuesja e Parlamentit Evropian për Kosovën, Ulrike Lunacek, e cila edhe ishte njoftuar me balerinët.

Pas përfundimit të këtij viti, që konsiderohet i suksesshëm për të, Trupa e Baletit e di se çka do t’i ofrojë publikut vitin e ardhshëm, në 2016. Ndër shfaqjet e planifikuara është edhe një nën koreografinë e Pullumb Agalliut. Si zakonisht, ata do të shfaqen edhe nëpër teatrot në rajon dhe shpresojnë shumë që nëse arrijnë të sigurojnë viza, të prezantohen edhe tutje në Evropë. /KosovaLive

Shansi ynë i fundit në hapin e tyre të parafundit

0

Nga Albin Kurti

Në teori përmenden posaçërisht dy modele kushtetuese në një rregullim shtetëror demokratik. I pari është modeli i drejtësisë që nënkupton si bazë të drejtat e qytetarëve që do të duhej t’i sigurojnë ata nga sulmet dhe abuzimet e shtetit. Kurse, i dyti, është ai i konsensusit: ndarja e pushtetit, zgjidhja federale, ideja e Lijphartit për ‘demokracinë konsensuale’ që ka për qëllim stabilitetin dhe autonominë kulturore. Më tutje, në modelin e parë zakonisht ke një popull shumicë që vendos themelin dhe emrin e ngrehinës shtetërore por vullneti i të cilit kufizohet nga të drejtat e pakicave. Ndërkaq, te modeli i dytë që rregullisht përvetësohet nga shtetet e ndryshme federative kemi elementet e veçanta përbërëse si popuj a kombe pak a shumë të barabartë nën një kulm të përbashkët. Në rastin e parë, të drejtat e njeriut, të drejtat civile dhe ato politike shërbejnë herë si amortizues e herë vetëm si maskë e dominimit të shtetit komb. Në rastin e dytë, vazhdimisht kërkohen balanse delikate në mënyrë që forcat e veçanta centrifugale të mos e tejkalojnë gravitacionin e përgjithshëm të sistemit shtetëror.

Nga shkatërrimi i Jugosllavisë federative që nisi në fund të shekullit të kaluar dolën këto shtete kombe: Sllovenia, Kroacia, Mali i Zi, Serbia dhe Maqedonia. Këto shtete janë para së gjithash shtete të sllovenëve, kroatëve, malazezëve, serbëve dhe maqedonasve, ndonëse në Mal të Zi malazezët janë veçse pakica më e madhe që përbën rreth 40% të popullsisë, në Maqedoni së paku një e treta e popullsisë janë shqiptarë, kurse në Serbi së paku 18% e popullsisë nuk janë serbë. Në anën tjetër, kemi edhe Bosnje dhe Hercegovinën e cila e pësoi më së shumti gjatë luftës por u bë një shtet federativ në të cilin një e treta e popullsisë që ishin serbë fituan gjysmën e territorit përmes Republikës serbe atje. Për të qenë më keq se kaq, Republika serbe sot e ka shndërruar Bosnje dhe Hercegovinën në një shtet jofunksional i cili po shkon drejt dështimit të sigurt. Marrëveshja e Daytonit e cila para dy dekadash ishte sajuar për ta ndalur luftën nuk po arrin ta mirëmbajë Bosnjën e për pasojë nuk do të arrijë ta mbajë as paqen.
Po Kosova, ku ndodhet në këtë mes vendi ynë i dashur? Kah po shkon njësia e dikurshme e federatës jugosllave ku filloi dhe (ende nuk) përfundoi shkatërrimi i Jugosllavisë? Cila është pozita dhe ardhmëria e shtetit që shpalli pavarësinë para gati tetë vjetësh? Kosova rrezikon të federalizohet përmes ‘Zajednicës’ së Serbisë duke iu bashkuar kështu Bosnjës, këtij shteti të par(e)alizuar e për të cilin diplomatët kureshtarë vënë baste nëse do të shpërthejë para dështimit apo do të dështojë para shpërthimit. Nga të gjitha shtetet që dolën nga ish Jugosllavia, Bosnja dhe Kosova po mbeten humbëset më të mëdha: pa integritet territorial e sovranitet, me qytete të ndara si Mostari e Mitrovica, me nga një Serbi të vogël brenda si ‘Republika Srpska’ dhe ‘Zajednica’, me sundim ndërkombëtar sipër që s’të jep llogari, dhe, me papunësinë e varfërinë më të lartë në rajon. Dy shtetet kombe që të parat dolën nga ish Jugosllavia, Sllovenia e Kroacia tashmë janë bërë anëtare të Bashkimit Evropian. Tri shtetet kombe të tjera, Mali i Zi, Serbia dhe Maqedonia janë asaj rruge. Bosnja dhe Kosova po ngelin në klasë, në të njëjtën klasë, me të njëjtën mënyrë. Sepse Kosova po e ndjek Bosnjën hap pas hapi.

Bashkësinë e 14 komunave të tyre në Bosnje, me planifikimin dhe ndihmën e Beogradit, serbët atje e formuan më 26 prill 1991. Më 9 janar 1992, ata e shpallën pavarësinë kurse me 28 shkurt 1992 e miratuan kushtetutën e tyre. Ndërkombëtarisht kjo u njihet me 14 dhjetor 1995 në Marrëveshjen e Daytonit, pas negociatave të cilat për çështjet e brendshme të Bosnjes, Alija Izetbegoviq i zhvilloi me Milosheviqin dhe Tugjmanin në Ohio të ShBA-ve. Ajo që u arrit në Bosnje dhe Hercegovinë përgjatë luftës e me luftë për katër vite e gjysmë, në Kosovë po realizohet më ngadalë në paqe. Le të themi, më së voni prej 2 shkurtit të vitit 2007 kur në Prishtinë ateroi Plani i Ahtisaarit që formonte dhjetë komuna të reja me shumicë serbe, e deri në ditët e sotme kur po përpiqen ta instalojnë ‘Zajednicën’që i bashkon këto komuna në një pushtet paralel të një formacioni të ri. Pra, Serbia njëherë i ndau territorialisht dhe administrativisht serbët e Kosovës nga Kosova dhe tani po i bashkon ata, sërish territorialisht e administrativisht, kundër Kosovës. Kësisoj, Kosova i është nënshtruar forcave centrifugale teksa serbët e Kosovës atyre centripetale, gjë që po shprehet në pavarësinë pa substancë të Kosovës dhe në autonominë substanciale të ‘Zajednicës’.

Në këtë orvatjen federalizuese për shtetin e Kosovës përmes ‘Zajednicës’, sigurisht që duhet të shtypet shumica shqiptare e të fuqizohet pakica serbe. Kosova edhe mund të quhet vend e popullsi multietnike, por ajo s’mund të bëhet shtet multietnik pa dhunë mbi shqiptarët të cilët janë jo vetëm popullsi shumicë por përbëjnë plot 92% të popullsisë. Me 92% shqiptarë e me 6% serbë nuk ka kuptim ‘Zajednica’. Vetëm kur në ekuacion e fut edhe Serbinë, dialogun pa kushte me të dhe aspiratat e saj hegjemoniste, e sidomos me mirëkuptimin ndërkombëtar për mosnjohjen që Serbia ia bën pavarësisë së Kosovës, vetëm atëherë 6% serbë nuk janë më 6% por bëhen nja 25% me të drejtë vetoje. Asisoj, Serbia del e fituar në Kosovë edhe më shumë sesa në Bosnje: atje 33% të popullsisë fituan 49% të territorit, këtu 6% të popullsisë po fitojnë afër 25% të territorit.

Republikën serbe në Bosnje boshnjakët dhe kroatët e Bosnjës sigurisht se nuk mund ta heqin pa një luftë të re e ndoshta as edhe me një luftë të re. Natyrisht që ‘Zajednica’ e Serbisë në Kosovë nuk është identike me Republikën serbe në Bosnje. ‘Zajednica’ është para-shtet, tash për tash më i ngjashëm me ato që quheshin ‘Srpska Autonomna Oblast’ në Kroaci, si psh. Krajina, sesa me Republikën serbe në Bosnje. Mirëpo, ‘Zajednica’ është vetëm një hap larg Republikës serbe në Bosnje dhe për këtë hap asaj nuk do t’i duhet më Kosova. Qeveria e Kosovës i nevojitet Serbisë për ta bërë ‘Zajednicën’, ndërsa mandej nuk do t’ia ketë nevojën asaj për ta shndërruar ‘Zajednicë’ në Republikë Serbe. Me lidhjen politike dhe financiare me Serbinë, me kompetencat vendëse e ndërkombëtare që i fiton, me institucionet dhe administratën e saj, me përfaqësuesit dhe simbolet që do t’i përcaktojë vetë, ‘Zajednica’ ecën vetë në hapin e saj të fundit drejt edhe një Republike tjetër serbe në Ballkan. As Presidentja, as Qeveria dhe as Kuvendi i Kosovës nuk do të mund ta shpërbëjnë dhe as shuajnë ‘Zajednicën’ e Serbisë në Kosovë. ‘Zajednicën’ mund ta ndalim tash dhe vetëm tash, në hapin e saj të parafundit, e jo më vonë në hapin e saj të fundit. Ta parandalosh ‘Zajednicën’ në hapin e saj të parafundit do të thotë ta mbrosh Republikën e Kosovës. Ta ndalosh ‘Zajednicën’ në hapin e saj të fundit do të thotë të shfaqesh si një agresor i pamundur.

Përfundimisht, ose do të rrojë Republika e Kosovës ose do të instalohet ‘Zajednica’ e Serbisë, dmth. ose do të bëhet Republika e tretë e Kosovës (si republikë-për-zhvillim, pas republikës-për-rezistencë të 2 korrikut 1990 dhe republikës-për-shitje të 17 shkurtit 2008) ose do të bëhet republika e tretë serbe në Ballkan (si ‘Zajednicë’, pas Republikës serbe në Bosnje dhe vetë Republikës së Serbisë).

Gërxhaliu kërkon një laborator të ADN-së (Video)

0

Drejtori i Departamentit të Mjekësisë Ligjore, Arsim Gërxhaliu, ka thënë se që nga e hëna ekipi është në terren në Rudnicë në një minierë ku po dyshohet për varrezë masive, bashkë me ekspertët e EULEX-it dhe palën serbe në kërkim të mbetjeve mortore të shqiptarëve të vrarë gjatë luftës së fundit në Kosovë.

“Etapa e parë është përfundim e sipër. Janë tri etapa, sepse është një terren shumë i vështirë meqenëse edhe kushtet atmosferike pritet të përkeqësohen, po tentojmë që sa më shpejtë të vijmë deri tek gjetjet mortore”, ka thënë Gërxhaliu.

Ai në emisionin”Kontakt” në Tribuna Channel, ka shprehur shqetësimin e tij për mos themelimin e laboratorit të ADN-së.

“Duhet të ulemi me institucionet që të diskutojmë, edhe më herët i kam paralajmëruar që në vend se të na vijnë ditët më të mira, po na vijnë më të këqija, me vetë faktin që Komiteti Ndërkombëtar do të largohet prej Ballkani do të kenë projekte të mëdha në Irak e Siri, dhe për laborator jemi të varur në këtë aspekt. Momenti i fundit është që të ulemi me institucionet dhe të trajnohen njerëz për këtë punë, ngase për fat të keq nuk ka kapacitetet dhe për të krijuar një profil të tillë njerëzit duhet dërguar jashtë për shkollim më të gjatë”, ka thënë Gërxhaliu.

Ai tha se sipas informacioneve që kanë në vendin ku po bëhen gërmimet dyshohet për afër 20 persona .

“Ka informacione të ndryshme, mund të jenë mbetjet mortore mbi 14 persona ose mbi 20, por pa marrë parasysh nuk kisha dashur të predikojë sepse shpesh edhe informacionet nuk po na dalin të sakta”, ka thënë ai .

Gërxhaliu në këtë emision ka folur edhe për dy lokacione tjera në Kosovë ku po dyshohet për varreza masive.

“Kapacitetet nuk janë ashtu çfarë duhet të jenë mirëpo në njëfarë forme duhet të organizohemi apo të ndahemi në dy gjysma që të kontrollojmë edhe këtë pjesë në Kosovë, në fshatin Kqiq të Mitrovicës, kam informacione prej medieve edhe për një pjesë në Llugagji me dyshime se mund të ketë varrezë masive”, ka thënë Gërxhaliu.

AAK-ja mbetet pjesë e opozitës së bashkuar

0

Anëtari i Kryesisë së AAK-së, Muharrem Nitaj, ka bërë me dije se AAK-ja nuk ka kurrfarë marrëveshje me PDK-në e LDK-në sa i përket çështjes së demarkacionit.

Në këtë intervistë për “Epokën e re” ai ka thënë se raportimet që janë bërë të premten në disa medie, kinse AAK-ja është afër një marrëveshje me këto dy parti, janë përpjekje për ta zbehur veprimin e kësaj partie. Nitaj ka thënë se AAK-ja mbetet pjesë e opozitës së bashkuar dhe presin që Isa Mustafa dhe Hashim Thaçi të reflektojnë.

“AAK-ja nuk ka hyrë për të bërë pazare, që të thuhet se plotësojeni njërën prej marrëveshjeve e për tjetrën nuk ka problem”, ka thënë Nitaj.

Megjithatë, Nitaj ka bërë me dije se për të dalë nga situata aktuale duhet të reflektojnë pozita dhe opozita. Ai ka deklaruar se secili lider duhet ta kuptojë përgjegjësinë që ka dhe të lëvizë nga pozicioni. Sipas Nitajt, në këtë drejtim përgjegjësinë më të madhe e kanë liderët institucionalë.

Ai ka vlerësuar se edhe liderët e opozitës duhet të tregohen më fleksibilë në kërkesat e tyre.

“Në këtë situatë duhet të reflektojnë të gjithë, përfshirë edhe presidenten e vendit, e cila i ka marrë disa hapa, duke përfshirë kryeministrin dhe zëvendësin e tij, pse jo edhe liderët e opozitës të tregohen më fleksibilë në kërkesat e tyre dhe në qasjen që ata e kanë”, ka thënë Nitaj.

Sipas tij, në këtë iniciativë duhet të përfshihen edhe diplomatët e huaj me ndikim në Prishtinë.

“Normalisht, duke përfshirë këtu edhe diplomatët që kanë fuqi dhe janë akredituar në Prishtinë. Pra, besoj se të gjitha palët kanë nevojë të përfshihen në këtë projekt dhe ta rikthejnë Kosovën në gjendje normale”, është shprehur Nitaj. Ai ka thënë se dhuna në rrugë dhe në Kuvend tregon se ajo mund të eskalojë dhe të ketë përmasa më të mëdha./ Epoka e Re

Opozita mblidhet sot

0

Tri partitë opozitare do të mblidhen sot në Prishtinë. Takimi mbahet në mesditë në Sallën e Kuqe në Prishtinë.

Opozita vazhdon të qëndrojë e palëkundur në kërkesat e tyre, derisa kanë paralajmëruar manifestim më 28 Nëntor.

Arrestimet nuk e zhbllokojnë Kuvendin

0

Paraburgimi i shefes së Grupit Parlamentar të Aleancës për Ardhmërinë e Kosovës (AAK), Donika Kadaj-Bujupi, dhe kërkimi për arrestim i tre deputetëve të “Vetëvendosjes”, Albin Kurti, Albulena Haxhiu dhe Faton Topalli, nuk do ta zmbrapsë opozitën nga bllokimi i punës së Kuvendit përderisa nuk anulohet Marrëveshja për Asociacionin dhe ajo për Demarkacionin.

Madje, opozitarët thonë se koalicioni qeverisë ose duhet t’i arrestojë të gjithë opozitarët, ose t’i anulojë marrëveshjet pasi, sipas tyre, në asnjë formë ata nuk do të lejojnë që të ketë normalitet në vend.

Sipas përfaqësuesve të bllokut opozitar, koalicioni qeverisës nuk duhet të thërrasë seanca të reja pa ndonjë marrëveshje politike. Kurse analistët thonë se Qeveria duhet të angazhohet për gjetjen e zgjidhjes e sipas tyre nëse as Qeveria nuk angazhohet për gjetjen e zgjidhjes, në atë rast duhet të reagojë presidentja e vendit, Atifete Jahjaga.

Zëdhënësi i Lëvizjes “Vetëvendosje”, Frashër Krasniqi, ka thënë se përmes arrestimit të deputetëve pushteti po mundohet t’ia pamundësojë opozitës kundërshtimin e Marrëveshjes për Asociacionin dhe atë për Demarkacionin. /Zëri

Hill kritikon BE-në për qëndrim jo konstruktiv ndaj Kosovës

0

Christopher Hill, dekan i Fakultetit Ndërkombëtar në Universitetin e Denverit, ndërmjetësues i dikurshëm amerikan në bisedimet paqësore në Rambouillet, ka komentuar për “Zërin e Amerikës” në gjuhën serbe situatën aktuale në Ballkan sot pas Marrëveshjes së Deytonit dhe marrëveshjet që pasuan, çështjet e pazgjidhura që ende ekzistojnë në Bosnjë, Kosovë , Maqedoni…

Hill, siç transmeton qik-u, mendon se në masë të madhe tërë rajoni i Ballkanit ka pësuar për faktin se për shumë vende, pas marrëveshjes së Deytonit, ka ekzistuar ndjesia se Ballkani duhet vetë të zgjidhë problemet e tij.

Ai ka shtuar se “do të donte të shihte se një vëmendje më e madhe se po i kushtohet kësaj situate nga ana e SHBA-së.

Hill ka prekur edhe çështjen e Kosovës dhe situatën, e cila, sipas tij, nuk është konstruktive nga ana e BE-së ndaj saj.

“Kur e shikoni Kosovën, atë edhe sot nuk e njohin pesë anëtare të BE-së, gjë që nuk është situatë konstruktive”.

Andaj, Hill mendon se duhet të ekzistojë mirëkuptim, “se ja jemi këtu, 20 vjet pas Deytonit, por ka aq shumë të pakryera”.

“Duhet të nxjerrim energjinë e ripërtërishme nga shënimi i i këtij përvjetori për të mbaruar punën e pakryer”, tha Hill për Zërin e Amerikës”, transmeton qik.

Christopher Hill po merr pjesë në Konferencën dyditore në Deyton me të cilën po shënohet 20 vjetori i Marrëveshjes dhe arritjes së paqes në Bosnjë e Hercegovinës.

Presidenti i atëhershëm amerikan, Bill Clinton tha se Deytoni solli paqen, po puna nuk u krye.

IKD: S’ka rezultate konkrete në luftimin e korrupsionit

0

Instituti i Kosovës për Drejtësi konsideron se lufta kundër korrupsionit edhe pse e shpallur si prioritet absolut nga sistemi prokurorial, nuk po arrin të dëshmohet me rezultate konkrete në praktikë, sidomos në luftimin e korrupsionit të nivelit të lartë.

Kështu thuhet në raportin e IKD-së “Korrupsioni në Kosovë 6: Raport vlerësues periodik mbi efikasitetin e sistemit prokurorial në zbatimin e planit të veprimit për rastet e korrupsionit”.

Sipas IKD-së, institucionet, agjencionet që e zbatojnë ligjin dhe qytetarë të shumtë, vazhdojnë të sfidojnë Prokuroritë e Republikës së Kosovës me lëndë të shumta të korrupsionit, të cilat i parashtrojnë qoftë përmes ofrimit të informatave të shumta apo ushtrimit të kallëzimeve penale.

“Këto informata dhe kallëzime penale kanë mbetur të patrajtuara me dekada nga Prokuroritë, duke lejuar në shumë raste arritjen e afatit të parashkrimit të ndjekjes së kryesve të këtyre veprave penale të korrupsionit, rrjedhimisht duke amnistuar kryesit e dyshuar për vepra penale korruptive. Mos veprimi i Prokurorit të Shtetit në këto raste të korrupsionit ka ndikuar në mos zbulimin e së vërtetës, rrjedhimisht mos ndëshkimin apo amnistimin e kryesve të veprave penale të korrupsionit, që ndikon edhe në mos kthimin e pasurisë së paligjshme të fituar përmes korrupsionit”, thuhet në komunikatë.

Sipas IKD-së, ky mosveprim i institucioneve të shtetit, të thirrura dhe të autorizuara me ligj për të ndjekur penalisht kryesit e veprave penale dhe për të kërkuar drejtësi, po ndikon në humbjen e besimit të qytetarëve dhe publikut në sistemin e drejtësisë, përkatësisht në vullnetin dhe përkushtimin e tyre në luftimin e korrupsionit nga këto institucione.

“Gjetjet e monitorimit të IKD tregojnë se me hyrjen në fuqi të Planit të Veprimit më 4 nëntor 2013, prokuroritë kanë pasur të regjistruara në punë raste ndaj 1682 personave. Prej hyrjes në fuqi të Planit të Veprimit deri më 30 qershor 2015, prokuroritë kanë pranuar në punë raste të reja ndaj 1441 personave. Përderisa nga hyrja në fuqi e Planit të Veprimit deri më datën 30 qershor 2015, janë zgjidhur raste ndaj 1598 personave. Prej tyre ndaj 383 personave i kanë hudhur kallëzimet penale, ndaj 435 personave i kanë pushuar hetimet, ndërsa ndaj 780 personave kanë ngritur aktakuza. Në fund të kësaj periudhe raportuese, më 30 qershor 2015, prokuroritë kanë të pazgjidhura raste ndaj 1706 personave”, bëhet e ditur në raport.

Krahasuar më gjendjen fillestare të rasteve të pazgjidhura, rezulton se trendi i rasteve të pazgjidhura vetëm sa ka shënuar rritje.

IKD vlerëson se këto rezultate janë dëshmi se shpallja e lëndëve të korrupsionit për tu luftuar me prioritet absolut përmes planeve të veprimit mbetet vetëm synim i pazbatuar në praktikë.

Gjetjet e IKD-së edhe në këtë raport periodik të IKD-së, i gjashti me radhë, dëshmojnë mungesën e vullnetit dhe përkushtimit për të zbatuar obligimet e përcaktuara me Plan të Veprimit, përmes të cilit do të mundësohej zgjidhja e rasteve të vjetra të korrupsionit.

IKD ka vendosur indikatorë përmes të cilëve, ka bërë matjen e zbatimit të Planit të Veprimit për lëndët e vjetra të regjistruara deri më 4 nëntor 2013. Zgjidhja e këtyre rasteve ka qenë prioritet absolut prej hyrjes në fuqi të Planit të Veprimit, por në praktikë kjo nuk është dëshmuar.

Bazuar në indikatorin e IKD-së për matjen e zbatimit të Planit të Veprimit, rezulton se prokuroritë kanë zgjidhur raste ndaj 937 personave apo kanë arritur të zbatojnë 57% të Planin e Veprimit. Sikurse në periudhat paraprake për të cilat kishte raportuar IKD, edhe për këtë periudhë raportuese Prokuroria Themelore në Prishtinë vazhdon të jetë prokuroria me efikasitetin më të dobët në përmbushjen e obligimeve të Planit të Veprimit. Pason PSRK, e cila ka arritur të zgjidhë mbi gjysmën e rasteve të vjetra, ndërsa prokuroritë tjera kanë përqindje më të madhe të zgjidhjen e rasteve të vjetra.

“Gjatë kësaj periudhe raportuese, Kryeprokurorët e PTH-ve dhe PSRK-së nuk kanë përmbushur një varg të obligimeve, të përcaktuara në Planin e Veprimit. Raportimi tek Koordinatorja Nacionale kundër Korrupsionit nuk është përmbushur, gjithashtu nuk është përgatitur asnjë raport i veçantë për rastet e parashkruara të korrupsionit. Në të njëjtën periudhë, as obligimet e Koordinatores Nacionale nuk janë përmbushur karshi Planit të Veprimit. Arsyet për këtë neglizhencë, bien mbi garën për zgjedhjen e Kryeprokurorit të Shtetit dhe vëmendjen që ka marr ky proces, si dhe muajt e verës, në të cilët bartësit e funksioneve prokuroriale nuk kanë qenë të përkushtuar në zbatimin e obligimeve ligjore dhe vendimeve të Këshillit Prokurorial”, thuhet në raportin e IKD-së.

Aspekti i llogaridhënies për dështimin e prokurorive në përmbushjen e obligimeve të Planit të Veprimit, mbetet vetëm çështje diskutimi, por në praktikë ende nuk ka asnjë zyrtar, i cili është mbajtur përgjegjës nga Kryeprokurorët apo nga Këshilli Prokurorial.

Kjo kulturë e pandëshkueshmërisë për dështimet e sistemit prokurorial në luftimin e korrupsionit, ka ndërtuar një sistem imuniteti për shkelësit e ligjit, të cilët po vazhdojnë me shkelje të ligjit pa pasoja.

Mekanizmi i vetëm funksional, i cili ka dhënë shenja se është duke bërë përpjekje për të zbatuar ligjin në rastet e shkeljeve ligjore nga ana prokurorëve, mbetet Zyra e Prokurorit Disiplinor, e cila sipas detyrës zyrtare ka iniciuar një numër të madh të rasteve disiplinore, bazuar në gjetjet e raporteve të IKD-së.

“Një numër i madh i këtyre rasteve tashmë gjenden në Komisionin Disiplinor të Këshillit Prokurorial të Kosovës”, bëhet e ditur në raport. /PrizrenPress.com

Prizren: Një muaj paraburgim për hajnin nga Caparci

0

Departamenti i Krimeve të Rënda i Gjykatës Themelore të Prizrenit ka vendosur një muaj paraburgim ndaj të pandehurit R.Th. nga fshati Caparc i Komunës se Prizrenit. Ai dyshohet se ka kryer veprën penale të vjedhjes së rëndë.

“I pandehurit do të mbahet në paraburgim në kohëzgjatje prej 1 (një) muaji, i cili do të llogaritet prej kohës së ndalimit, data 17.11.2015 në ora 14.00 dhe do të zgjasë deri me datën 16.12.2015”, njofton zëdhënësja e gjykatës, Afërdita Kicaj.

“I pandehuri dyshohet për shkelje të Kodit Penal, sepse me qëllim të përfitimit të kundërligjshëm, duke vepruar në mënyrë veçanërisht të rëndë dhe të rrezikshme, i njëjti duke hap kasafortën me një fleksnë Zyrat e lokalit komercial të Kompanisë “Transcomerce” pronë e të dëmtuarit M.C. nga Dragashi merr sasi të mëdha të parave në shumën prej 22.000 euro ,pasi që i njëjti është recidivist Gjykata Themelore e Prizrenit i cakton masën e paraburgimit”, bën të ditur Kicaj. /PrizrenPress.com