Nga Jakup KRASNIQI
Sot e 24 vjet më parë një meteor vezullues ndriçoj qiellin e tokën tonë shqiptare dhe ai meteor ishte, kush tjetër veç Adem Legjendarit i cili guximshëm nisi rrugën e Kthesës së Madhe të lirisë, të çlirimit e të bashkimit të kombit shqiptar. Rruga ishte aq e vështirë, sa që shumësia e bashkëkombësve të tij as guxonin ta ëndërronin, përkundrazi na tmerronin me frikën e zhbërjes, por, ai Legjendari ynë, jo vetëm guxoi të ëndërronte, por guxoi të besonte e luftonte, se për atë ëndërr ia vlente çdo flijim për liri! Ai në fakt, kishte vite që kishte nisur fillin e lirisë sonë.
Dhjetëvjetëshi i fundit i shekullit XX shënon një ndryshim të mëdha në jetën e shqiptarëve të Kosovës në raportet e tija me politikën shoviniste serbe, të diferencimeve të brendshme ndërshqiptare, shpesh të imponuara e të përqafuar me qyqarllek. Fillon epoka e bashkimit të shqiptarëve, shkëputja nga vargojt e ingranazhet që kishte ngritur shovinizmi serb dhe formimi i Lëvizjeve alternative të shqiptarëve për liri, mëvetësi e demokraci. Në këtë kohë të ndryshimeve të premtuara, shqiptarët nuk u gjeten më së miri. Ashtu siç tregoj koha, më e mira e kësaj kthese ishte vazhdimi i organizimit të fshehtë të shqiptarët – LPK-ja dhe krijimi i Formacionit të armatosur nga Adem Legjendari (nga gjiri i saj) dhe pushka e tij kundër pushtuesit serb më 30 dhjetor të vitit 1991. Vitet treguan, fatbardhësinë e atij rrugëtimi faqebardhë!
Në 30 dhjetorin e vitit të mbrapsht 2015, kujtojmë 24 vjetorin e përballjes më të madhe të popullit shqiptar me forcat barbare të pushtuesit shekullor serb; kujtojmë fillimin e luftës çlirimtare të UÇK-së të prirë në mënyrë më të sofistikuar e të vendosur nga Komandanti legjendar- Adem Jashari, nga UÇK-ja dhe SHP i saj. shënojmë triumfin e lirisë mbi robërinë, të drejtësisë mbi padrejtësinë, të së mirës mbi të keqen, të njeriut mbi antinjeriun, të demokracisë mbi autokracinë, të jetës mbi vdekjen, të përjetësisë mbi harresën. 30 dhjetori i vitit 1991 shënojë fillimin e ndërgjegjësuar për komb e atdhe te një flijimi biblik për liri, drejtësi, barazi, pavarësi e demokraci, që më 5, 6, 7 mars 1998 përmbyllet me flijimin më të madh njerëzor që tejkalon flijimet biblike për jetën e lirinë, për mirëqenie, për ardhmërinë njerëzore, për njeriun njeri që krijon e vlerëson vlerat e luftës çlirimtare, të lirisë, të paqes e të demokracisë. Kështu edhe mund të thoshim për shumë përvjetorë, por a mund të themi pas marrëveshjeve të 19 prillit 2013 e asaj të 25 gushtit 2015, të nënshkruara nga Hashim Thaçi, respektivisht Isa Mustafa?! Të cilët me marrëveshjet antikushtetuese të konfirmuara edhe nga Gjykata Kushtetuese, po e rikthejnë Serbin e bijve politik te Millosheviqit (Daciq – Vuciq) në Kosovë!
Në të gjitha Luftërat Çlirimtare të shekullit XX, te shqiptarëve të Kosovës, Drenica e në Drenicë Prekazi ka pasur rolin prijatar, rol që ka rezultuar me fitore në rrafshin kombëtar në qershorin e vitit 1999. Ashtu si asnjë rrugë nuk ndërtohet pa ia nisur punës me bindje e vendosmëri, po ashtu as atdheu nuk çlirohet pa luftë dhe pa flijime të dhimbshme në themelet e lirisë. As sot, pas 24 viteve, pak kush mund ta kontestoi se Lufta për çlirimin e Kosovës nga hordhitë armike nisi në Prekaz, në Prekazin e Adem Legjendarit. Pa dyshim, kësaj i dha kuptim e urgjencë partneriteti ynë me Aleancën Veriatlantike.
Sot jemi 24 vjet pas, 24 vjet për Kosovën dhe shqiptarët do të duhej të shijoheshin frytet e Kthesës së Madhe, fryte që nuk po duken ashtu si pritëm dhe si meritoj ky popull.. 30 dhjetori shënoi blindimin e frikës në katër rrota dhe përgatitjen e saj për ikje nga Kosova; 30 dhjetori i vitit 1991 shënon triumfin e guximit, zbritjen e tij në Tokën e Kosovës, hyrjen e tij në shpirtrat e njerëzve dhe ecjen e tij të pandalshëm kah liria me” pushkën e gjatë” të lirisë mbi supe. 30 dhjetori na bëri të jemi të sigurt në Tokën tonë, në shtëpitë e në familjet tona, në shkolla e çerdhe tona, në fshatra e qytete tona, të jemi nën qiellin e në hapësirën tonë, në ngrohtësinë e rrezeve të diellit tonë që na kishte munguar për shekuj. Ku jemi dhe çka pamë 24 vjet pas, e sidomos 16 vjet pas lirisë?
Pamë që edhe 24 vjet pas, shumëçka në Kosovë vazhdon të jetë peng i pavendosmërisë sonë qytetare, i pa gatishmërisë se institucioneve e njerëzve që drejtojnë ato institucione për tu liruar nga mentaliteti i shoqërisë së shkuar, pamë sjellje bizare të krye qeveritarëve tanë. Institucionet tona edhe gjashtëmbëdhjetë (16) vjet pas Luftës Çlirimtare e tetë (8) vjet pas pavarësisë, mbizotërohen nga trashëgimtarë të së kaluarës, drejtojnë buxhetin e vendit si “t’ua kishte lënë baba”, këshillohen dhe ecin në gjurmët e majorizimeve e të shëmtimeve të shumta të së shkuarës. Pamë të gjitha dobësitë e qeverisjes së keqe, të gjitha vazhdimet e diferencimeve në jetën shoqërore e publike. Pamë ikjet nga atdheu e burgosjet e deputetëve që ishin verë në mbrojtje të Atdheut! Pamë se pa ligjësia e pa kushtetutshmëria janë duke ndodhë edhe në Kosovën e lirë, të pavarur e demokratike?! Kush mundte vetëm ta mendonte ketë para 16 viteve të lirisë a tetë viteve të pavarësisë? Kur Kosovës iu dha rasti ta shijonte diellin e lirisë!
Edhe 24 vjet pas 30 dhjetor 1991, vazhdojmë të jemi të bindur se vetëm duke ecur me guxim në gjurmët e atyre që sollën Kthesën e Madhe, treni i Kosovës së lirë do të arrin në destinacionin për ku është nisur. Ata që i ndan dhe i përçan çlirimtarët për interesa meskine, që i dhuruan pushtetin të papërgjegjshmëve, strukturave të inkriminuara të së djeshmes dhe së sotshmes, ata që marrin vendime, detyra dhe obligime jashtë sferave të interesit kombëtar, kanë marrë e do të mbajnë përgjegjësi para Dëshmorëve të Kombit, para atdheut e kombit. Koha për korrigjimin e vendimeve të dëmshme e antikushtetuese është tani, nesër do të jetë vonë.
Kujtimi e nderimi i 24 vjetorit tw Kthesës së Madhe na obligon që fitoret e UCK-së, lirinë, pavarësinë t’i ruajmë si dritën e syrit! Për ketë na obligojnë Jasharët Legjendar, na obligon Komandanti Legjendar – ADEM JASHARI! Na obligojnë gjithë Dëshmorët e Kombit! Gjithë dëshmoret e gjeografisë shqiptare!
Bacë Ju e kryet detyrën tuaj! E Na, kur do ta kryejmë?!