Vitet 80 në inteligjencën shqiptare sollën një freski dhe paralajmëruan një etapë te re për popullin shqiptar në Kosovë.
E vërteta është e hidhur por askënd nuk duhet ta hidhëroj, edhe pse te vërtetën e hidhur ia fshehim vetvetes për pendimin apo edhe turpin që e kaluara na ka sjellë.
Drama “Alo komiteti” e autorit Naser Bresa apo me mirë të themi autori përmes këtij krijimi letrar dëshiron të u kujtoj atyre njerëzve të cilit në emër të bashkim vëllazërimit bënë vepra monstruoze dhe për çudinë e kohës i ka mbuluar harresa. Se paku ata kështu mendojnë!
Tema të cilën z. Naseri i është qasur ta trajtoj vërtetë është një temë e qëlluar dhe shumë pak e trajtuar në letërsinë shqipe. Vërtetë që në fillim duhet përgëzuar.
Është një periudhë e terë kohore e një amullie kolektive e jetës Kosovare.
Si në çdo dramë apo vepër letrare kemi të vendosur përballë njëra tjetrës dy taborre të personazheve: atyre pozitiv dhe atyre negativë.
Grupin e personazheve pozitiv e përbëjnë vetë rinia e viteve 80 , rini që diti t’i dridh themelet e një kalbësire që me vite rrahu çekanin e vdekjes mbi ata që e donin atdheun e tyre të lirë e pa ideologji të huaja. Një atdhe demokratik e të pavarur.
Dhe në anën tjetër vetat negative që askush nuk din t’i bej vetvetes kaq keq sa këta Kamelon, e Dhelpëraka siç i ka emëruar autori. dhe fëmijët e tyre që disa do të vetëdisohen në momentin e caktuar.
Ngjarja merr fillin në vitin 1982 me mënyrën e punësimin te një pseudointelektualit i cili afron vetën në shërbim të se keqes vetëm për famën momentale e cila pa tjetër që një ditë do ta turpëroj.
Përshkruhen skena aq të ulëta të servilizmit te njerëzve frikacak e qyqar ku ne emër të një dogme japin edhe pjellën e tyre vetëm që të ruaj karriget e pozitave shtetërore e partiake.
Duke lexuar këto pamje të këtij krijimi artistik e pyet veten athua është e mundur kjo që ka ndodhur me ne apo është trillim i fantazisë krijuese të një momenti të caktuar të një shkrimtari.
Skenat e njohura të torturave serbo- sllave , për dike të dëgjuara e për dike të përjetuara nuk mungojnë në pamjet e ndryshme që has gjatë leximit të kësaj vepre.
Ngjarjet zhvillohen kronologjikishtë ashtu vërtet si dhe kanë mundur te ndodhin.
Kurorëzimi i keçëbërsëv do të përfundoj me arritjen e qëllimit të tyre dënimin e rinisë shqiptare dhe prindërve te tyre edhe pse te vetditur për veprën e tyre që një ditë do të mbajnë kokën ne mes të dy këmbeve…..
Ndritesat e Jetesat dhe familjet e tyre edhe një kohë të gjatë nga fillimi i ngjarjes të këtij krijimi artistik do të paguajnë shumë e shumë shtrenjtë haraçin e lirisë e deri të lufta e lavdishme e UÇK-së kur vendi ynë do të frymoj lirshëm.
Duhet theksuar se drama është një krijim letrar i cili shkruhet për tu luajtur në teatër e kjo vepër ende sa di unë nuk është venë në skenë që të shijohet si krijim artistik por edhe një herit të ju kujtoj kameleonëve veprën e tyre makabre dhe të lutin zotin dhe njeriun për krimet e bëra që të marrin dënimin e merituar.
Naser Breses do të ju kisha lutur ne rastin e ribotimit të kësaj vepre të këtë parasysh përdorimin e didaskalive dhe te ato të mos jenë shumë të gjata nga se e rendojnë procesin e të lexuarit dhe të përjetuarit të përmbajtjes së veprës.
Duke i dëshiruar realizimin e aspiratave te tija në jetën letrare dhe atë politike i uroj çdo te mirë.
Shkruan: Berat Batiu