Një mendim gërryes shartova
më erdhi se deshti nuk rreshti
më cimboi shumë si pleshti
m’i acarroi nervat desh sharrova
tash vonë edhe shfryrjet e vona
trazohen si thneglat strofullit
gumëzhin thellë pelimi i mbjellur
sa shumë punojnë me të hedhur
vonë vonë edhe për këndellje
nesër kam mbase një të diele
heret do të nis vallja kryeneqe
e mendimit të ri me ritmin e vjetër
kush do t’më xiglojë nëpër vetull
një zog i hershëm me këngë tjetër
ti ledhatuesja ime qëkurë e mekur
priji zgjimit të ri e mos më rri fjetur.
/Skender Berisha/