Shkruan: IMER MUSHKOLAJ
Një trashëgimi pa lavd është LDK’ja e Isa Mustafës sot. Një parti që dështon në momente historike, nuk mund të bëjë histori. E historia e LDK’së është e mbushur me dështime. Ashtu siç do të jetë edhe qeverisja e Isa Mustafës – nëse nuk ia dështon planet Hashim Thaçi
Pak, shumë pak njerëz publikë zgjodhën që në përvjetorin e lindjes së ish-presidentit Ibrahim Rugova të flasin me tone kritike për të dhe për periudhën e gjatë të “mbretërimit” të tij në skenën politike kosovare. Gjithë çfarë u tha nuk i kaloi suazat e vendosjes edhe të një guri në kullën e mitizimit dhe profetizimit të tij. Sidomos nga zyrtarë të Lidhjes Demokratike të Kosovës, vepra e tij u çua lart e më lart. Thanë e çfarë nuk thanë ish-bashkëpunëtorë të vërtetë të tij dhe të tjerë që emrin ia përdorin për interesa personale.
Rugova nuk është më ndër të gjallët tash gati nëntë vjet dhe për të e rolin e tij duhet të shkruajë historia. Por trashëgimisë së tij politike, LDK’së, në krye të së cilës një grup intelektualësh e vunë para një çerek shekulli, sot nuk i ka mbetur thuajse asgjë nga lavdi i dikurshëm.
E themeluar si një lëvizje që bëri bashkë popullin gjatë okupimit, LDK nuk ia doli, respektivisht nuk deshi që ta çojë deri në fund vullnetin e qytetarëve për çlirim. Duke bërë gafa të mëdha dhe të pafalshëm politikë, ishte Rugova ai që në momente historike dështoi të bëjë histori. Janë pasuesit e tij ata që vetëm histori nuk dinë të bëjnë, duke e kthyer partinë në strehë njerëzish të cilët qëllim të vetëm e kanë përmbushjen e interesave personale e grupore në emër të Rugovës dhe “frymës rugoviane”, që vështirë dinë ta shpjegojnë çfarë nënkupton. Janë pasuesit e tij ata që pretendojnë të marrin vota në emër të liderit të vdekur shpirtëror, ngase ajo që ofron lideri i tashëm s’është gjë tjetër veçse një farsë. Një farsë që i shitet elektoratit – natyrisht, në emër të Ibrahim Rugovës.
* * *
Por, në të vërtetë, çfarë ka mbetur nga LDK’ja e Ibrahim Rugovës në partinë që e udhëheq Isa Mustafa? Emri, emri dhe lavdia e dikurshme. Plus ndonjë fosil i matufosur që s’e ka idenë çfarë ndodh në realitet, por jeton me famën e së kaluarës. Ashtu siç jetonte lideri i tyre në njëfarë “kulle të fildishtë” atëherë kur duhej vepruar, e jo bërë sehir.
Parakalojnë atypari edhe dezerterë partish tjera që e kanë zbuluar me vonesë “frymën rugoviane”, por edhe lloj-lloj profiterësh. Natyrisht, ka dhe njerëz të ndershëm që për partinë i mban lidhur emri i ish-liderit.
Që nga vdekja e liderit historik, LDK ende nuk ia ka dalë të rikthejë fuqinë e partisë më të madhe. Në vend që të reformohet e forcohet, ajo është stërkequr edhe më, duke vazhduar të mbetet subjekti i dytë politik në vend jo falë punës dhe angazhimit të udhëheqjes së saj, por falë inercionit dhe emrit të Ibrahim Rugovës. Zyrtarë të partisë – që nga më i larti e deri tek më pak të rëndësishmit – vazhdojnë të kërkojnë vota në emër të një lideri që nuk jeton më, ndërkohë që bëjnë pak, shumë pak për të sendërtuar atë që ata e quajnë “filozofi rugoviane”.
Që nga vdekja e Rugovës, LDK nuk ia ka dalë që të vihet në ballë të proceseve, por gjithnjë është gjendur “aty diku”, duke e mbajtur “frontin” shpesh me fjalë të thata e veprime kurrfare, karshi PDK’së së Hashim Thaçit – rivalit të Rugovës që tash i thur elozhe për ditëlindje.
* * *
Gjatë gjithë viteve në qeverisje, LDK i ka lëshuar rastet historike që të ofrojë një model menaxhimi që do të bënte ndryshimin. Që nga koha e Rugovës është luajtur me besimin e qytetarëve, duke iu dhënë poste qeveritare njerëzve prepotentë e arrogantë, veprimet e të cilëve e kanë dëmtuar jo veç partinë, por edhe vendin. Njerëz të paaftë dhe aspak të denjë për postet që i kanë mbajtur janë tallur me qytetarët, me mënyrën që kanë zgjedhur për të qeverisur. Dhe një pjesë të madhe të përgjegjësisë për mjerimin ekonomik, social e politik në të cilin është zhytur vendi e mban pikërisht LDK – pikërisht kjo LDK e cila tash pretendon të bëjë ndryshimin nën diktatin e Hashim Thaçit.
Dhe, paramendoni, ndryshimin pretendon ta bëjë ai që për shtatë vjet qeverisjeje në Prishtinë nuk ia doli ta nxjerr kryeqytetin nga kaosi ku e futën paraardhësit e tij – të gjithë të LDK’së. Ata që ende kanë dilema se si mund të qeverisë Isa Mustafa – nëse Thaçi pajtohet t’ia jep postin, Prishtinën e kanë modelin më të mirë. E ata që te Mustafa shohin shpresën për ndryshim, me siguri kanë problem me perceptimin e shprehjes “ndryshim”. Sepse, ndryshimi nuk bëhet nga njerëzit nuk mund të ndryshojnë për të mirë veten, as shtëpinë e vet.
Mustafa ka dështuar ta bëjë më të mirë LDK’në, ta reformojë e forcojë atë. Me vendimin për t’u bërë bashkë me PDK’në, ai ka varrosur shpresën e qytetarëve për ndryshim. Një trashëgimi pa lavd është LDK’ja e Isa Mustafës sot. Një parti që dështon në momente historike, nuk mund të bëjë histori. E historia e LDK’së është e mbushur me dështime. Ashtu siç do të jetë edhe qeverisja e Isa Mustafës – nëse nuk ia dështon planet Hashim Thaçi./Gazeta Express/