Emrin tënd mallkim ma thanë n’vesh
t’urdhëruar nga murgu me psalme t’vjetruara kohe
që pa ndalë e ngadalë
n’djegien e qirinjve
afër shtratit t’kalbur t’nënës
t’marrë ma quante dhe dashurinë tënde.
Prajshëm
m’thanë se puthja lë plagë t’thella
e n’ne, agu psalme s’do pranonte lehtë
sa herë që n’ty do dorëzoja shpirtin
e një Eve që s’e kishte turp lakuriqësinë e gjoksit
n’prani djemsh.
Edhe dorën tënde t’fortë si gur ma bënë
t’urdhëruar nga babai me rrudha t’bollshme f’tyre
që gjakftohtë
n’natën e pagëzimit me hënë t’munguar
ma lidhi kokën me shaminë e zezë,
t’m’i fshihte flokët
simbol për dashurinë tënde,
e për të,
shenjë e një djali t’pa lindur.
Mallkim m’thanë se është dhe fryma jote
sa herë që te murgu prisje t’vija unë
syqeshur, gjishpërthyer
e n’cep buze mbetur me shenja t’dashurisë tënde.
Adelina XHAFERI