Demir Reshiti
Jam si shtrëngata që derdhet me shpejtësi
Endem vjedhurazi në rrugën e rërës
Jam avulli që lëshon kali i zi
Në trokun e fundit drejt humnerës
Jam deti i trazuar që hedh valën
I freskon sytë dhe puthit shkëmbin
Jam i verbuari nga hëna dritargjendtë
Që kohës dinozaur i shkuli dhëmbin
Jam mysafir i paftuar në këtë botë
Jam rërë e gjallë dhe shkallë me parmakë të thyer
Jam shije e hidhur në menynë e kripur me lot
I lindur për ta shuar zjarrin e urryer
Jam unë ky që jam
Jam unë,
Unë dhe vetëm unë!