Plazhi po jep shpirt sa e sa herë
përmes rërës merr frymë
dhe digjet në vete
me hallet e ditës
kot e rrëmoj t’i jap pak ujë
me valët që nuk e arrijnë
i harruar po i lë porositë vetes
po më dhimbset shumë aq e etur
sa e rrotulluan e shprishën
e rënduan pa fije mëshire
afër ujit qullë i del shpirti për ujë
po vdes përnatë edhe pa bujë
përtrihet me nesër e rrëmbehet
nga zhurmat që e presin e ndajnë
nën diell flaka i del e kruajnë lëkurët
e shprishin të njelmta valët dhe të pëshurët
Skender Berisha
13 korrik 2013,DURRËS