Abdullah V. Thaçi
Pasha kohën që po ik
Shumë të varfër jemi n’shpirt.
Sa ma shumë po i ngrohim dhomat
Aq ma të ftohta po na bëhen zemrat.
Dikur sofra ish e zbrazët
Në mes saj një pjatë me lang
E rrethurar me shumë njerz
Me dashni ngjynin nga pak.!
Dikur shpija ish e mikut
Tash jem bo armik me secilin
Jetojmë jetën veç me teke
Të ‘lumtur’ jemi veç në rrjete!
Në facebook e instagram
S’ka si ne që dim të ham
Ham levrek e sallatë greke
Pim lëng molle e votkë ruse!
Puna mrapsht filloj të shkoj
Kur shef nuset u bonë në shpija
Zërin kush s’guxon ta ngreh
Kur shefja flokët i ngjyros.
Unë kam shumë për të thënë
Por kam frikë mos diçka po harroj.
Prandaj me kaq po e përfundoj
Me shpresë se ndjenjat s’po ju lëndoj.