Marrëveshja e nënshkruar mes forcave të KFOR-it dhe atyre serbe, e njohur si Marrëveshja e Kumanovës më 9 qershor 1999 do të sillte tërheqjen e trupave policore dhe ushtarake serbe nga territori i Kosovës.
Zafir Berisha, ish – komandanti i UÇK-së, e kujton atë kohë duke thënë që ushtarët e UÇK-së kishin parandjenjën se “liria ishte afër”.
“Të kthehem në kohë, në dy ose tri javët e fundit të luftës në Kosovë, mund të them se Serbia ishte e dërrmuar nga aleanca NATO-s, pasi ato javë, kishte intensifikim të bombardimeve që me njëfarë forme ne që ishim në terren, e pamë që Serbia dhe ushtarët e saj, filluan që të dezertonin. Kishim edhe informata nga brenda qytetit, ku disa nga podrumet e objekteve në qytet ishin shndërruar në burgje për dezertorët e Serbisë. Me një fjalë, ishte ajo ndjenja tek luftëtarët e UÇK-së, se liria është afër”.
“Me të kuptuar në mbrëmjen e 9 qershorit lajmin për nënshkrimin e kapitullimit nga Serbia, njësitet e UÇK-së ishin në mobilizim e sipër, pasi ne duke e njohur logjikën apo doktrinën ushtarake për tokë të djegur të Serbisë, filluam t’i afroheshim qytetit për të mos ndodhur më e keqja. Ishte momenti më i rrezikshëm i luftës, pasi Serbia në tërheqje e sipër mund të bënte një masakër tjetër në Prizren”.
Berisha në një rrëfim në Info Magazine në Klan Kosova, ka theksuar që ishin momente emocionuese, sidomos për ata që ishin qysh nga ditët e para në luftë.
“Ka qenë një ndjenjë e jashtëzakonshme. Mua më ka dhënë përparësi pak edhe njohja e gjuhës gjermane meqë ishte KFOR-i gjerman. Më kujtohet një oficeri i lartë i cili u befasonte kur na shihte se në çfarë gjendje ishim dhe çfarë fuqie ushtarake e kishim përballuar. Por, më e veçanta prej të gjithave ka qenë takimi me qytetarë të zakonshëm, të cilët me muaj kishin ndejtur në ankth nga frika e masakrave që mund të ndodhnin dhe ishte një ndjenjë e papërshkrueshme çlirimi i i Prizrenit”, u shpreh ai.