Poezi e shkruar nga autori Walter Whitman, i njohur si Walt Whitman.
Besoj se do të mund të ikja që këtej të jetoja me kafshët,
kaq të qeta janë e dinjitoze.
Unë ndalem dhe i shoh gjatë dhe ende i shoh.
Nuk djersijnë e as ankohen për konditat e tyre,
nuk shtrihen zgjuar në hije për të qarë mëkatet e tyre,
s’më vjen për të vjellë nëse diskutojnë detyrat e tyre,
asnjë s’është e pakënaqur, asnjëra s’çmendet nga mania
që të posedojë gjërat,
asnjë s’gjunjëzohet para të ngjashmit të saj,
as para atyre që jetuan mijëra vjet më parë,
asnjë s’është e respektuar ose e pakënaqur mbi gjithë tokën.
Përktheu: Faslli Haliti