Shkruan: Skender Berisha
Nuk duket jo,mos u mundoni!
Këtu përbrenda e kam.
Tash sa kohë e përgatitur,
Ëndrra ime e goditur.
Aty thellë përthehet si rrezja,
Si e Rrezinës sime të blertë,o të blertë!
Po flet në mua, po këndon!
Krejt kuq tash po përfton.
Diçka si kushtrim,si këngë,më vjen.
Oshëtimë hapash të vendosur,
Dëgjoj,dëgjoj e dehem.
Sa mirë që kështu dua të prehem.
Erë lulesh të ardhura fundprillit,
Më josh me vend rrahut të pyllit.
Atje ku kuqëlon gjaku dhe qielli.
Një vetëtimë pastaj, afër më erdhi.
Kremtja
