Sahit F.Osmani
Çka me të than ma shumë pemë që të kullojnë frutat
Si gjinjtë e gruas shtatëzënë që pret gjallesën e vet
Nën gjethe të fekton e veson të kuqtë e bukurisë
Cila dorë do të arrijë atje lart majën e degës
Stina e bukurisë të ka pjekur kurrë s’do të jesh si mê parè
Shtati yt me hire çel dashurinë në kopshtet e jetès
Si me magji të dritës rrok frutat yje
Gishtave pikojnë ngjyrat e dëshirès së marrëzisë
Shtati të dridhet nga pambarimi i dashurisë
E pret të rrëzohesh mbi urën e përqafimit
Ku frutat fëmijë të dalin përpara të ngazël?yer
Me sytë tek ti pemë e bukurisë ku shpirti lulëzon në çdo stinë