Ndërkohë që të gjithë banorët e tjerë flenë gjumë, Nevila, Juliana dhe Arditi bisedojnë në dhomën e gjumit në katin e dytë. Ata përshëndesin nga kamera Lorin, duke kujtuar batuta të saj.
Nevila dhe Arditi flasin për Valerin. Arditi thotë se ai është pa sedër, sepse sado t’i flasësh nuk preket për asgjë. Nevila kujton se ai është bërë me nerva, kur Arditi i ka thënë shprehjen për fëmijën. Arditi thotë se nuk e ka fjalën për familjen, se aty të gjithë preken, por nuk i bëjnë përshtypje kur e kritikojnë banorët.
Nevila thotë se Valeri i ka vënë qëllim vetes, të mos preket nga asgjë dhe vazhdon me këtë rol. Nevila shprehet se Valeri e ka treguar vetë që jashtë e shajnë shumë njerëzit dhe tani është mësuar me këtë gjë. Arditi tregon një bisedë me Valerin, ku i ka thënë në sy të Jonës se ai e ka këshilluar të bëjë lojë me Jonën. Nevila thotë se Valeri është i pafytyrë, sepse asnjëherë nuk i pranon fjalët që thotë. Ajo shprehet se nuk po e kupton rolin e Valerit, se herë sulmon për gjëra koti dhe pastaj bëhet i urtë. Arditi mendon se Valeri është trembur ngaqë publiku mbështeti Nevilën të premten, gjatë spektaklit. Nevila thotë se që kur mbaroi spektakli, Valeri u bë si engjëll, duke harruar çfarë i kishte thënë gjithë javën.
Nevila komenton bisedën që pati më herët me Meridianin në oborr. Ajo thotë se Meridiani po mundohet të luajë rolin e të mirit dhe të dalë Jona sikur e sulmon. Arditi shprehet se Meridiani po tregon se është i gatshëm të bëjë çdo gjë për të fituar çmimin. Nevila e pranon se aty është “luftë”, por nuk duhet të ndryshosh karakterin tënd. Arditi thotë se këtë lojë duhet ta fitojë banori me karakterin më të fortë.
Pasi bisedojë gjatë, banorët flenë gjumë.