Enver Sulaj
Ne jemi ashti i moçëm i krijimit
Stuhitë e tërmeti le të dridhen prej trishtimit
Ne jemi Zanafilla, fjala e lënë peng e Shpëtimit
Para lindjes së Shpresës i dhamë bekimin durimit
Fjala e jonë e fundit do të jetë fundi i botës
Ne ringjallemi si Anteu në çdo çarje të tokës
Mes lamtumirës së përjetshme në tokën e Dyrrahut
Vijnë bekimet e lutjet për gjakun e shqiptarit
Le të dridhet deti si edhe toka në pabesi
Ne s’ikim nga vetja, lutemi në qetësi
Ne jemi këtu që kur lindi fjala
Bashkë me lutjen tonë lindi edhe dallga
Të lutem Atë, për mëshirën hyjnore
Ruaje Shqipërinë-Nënën tonë Shenjtore
Nëntor, 2019