Poezi nga Ismail Kadare.
Dhe vjeshta i shkoi ‘fletët e saj’
i vërtit era, i përpjek
dimri si perandor kinez
ngjyrën e verdhë kudo e ndjek.
Dhe këto re qe tani vijnë
ndryshe nga retë e gjertanishme
të shkretat janë pa vetëtima
porsi djerina te mërzitshme.
Veçse nën to qyteti zien
me drita,zhurma dhe trafik
dhe flokët e tymta të uzinave
mbi supe i bien madhërisht.
Ja horizonti i bardhë i dimrit
përballë peisazhit që leviz
harxhon të fundmen vetëtimë
si reporteri të fundit blic.