Shkruan: Lincoln Mitchell
Me garën presidenciale të 2016, 30 muaj larg, mundësia e një përballjeje Klinton-Bush duket diçka mjaft e ngjashme. lincoln mitchellKjo garë do të vinte përballë dy familjet më të famshme politike të vendit përballë njëra-tjetrës që prej 1992. Jeb Bush do të ishte Bushi i tretë në kërkim të Presidencës që prej 1980-ës, ndërsa Hillary Klinton do të ishte e dyta nga kjo familje në kërkim të zyrës që prej 1992. Që prej 1980-ës, përveç një rasti, në të gjitha zgjedhjet ka pasur një Klinton apo një Bush që, ose ka qenë në garën për president, ose ka bërë një garë të fortë për të qenë pjesë e zgjedhjeve brenda partive.
Një përballje Klinton vs Bush më 2016 do të ishte kulmi i kësaj historie. Ka pasur edhe më herët familje të fuqishme politike në SHBA më herët, përfshi Kenedit, Adams, dhe Byrd, por këto zgjedhje mund ta çojnë këtë dinamikë në një nivel tjetër. Të thuash sot se Hillary Klinton është garuesja kryesore për partinë e saj është e mirëkuptuar. Nuk ka kandidat të tjerë të shpallur, edhe pse Klintoni ende formalisht nuk e ka përcaktuar kandidaturën. Madje më shumë se kaq, kandidatë të mundshëm si senatorja e Massachuset Elizabeth Uarren, kanë bërë deklarata të tipit që nuk do të futen fare në garë nëse Klinton vendos apo thjesht merr në konsideratë kandidimin.
E parë kështu mënyra se si demokratët po e bëjnë të sigurt që Klinton është kandidatja e tyre, është tronditëse. Jeb Bush është në një situatë të ndryshme. Në fushën e lojës së Republikanëve ka disa kandidatë, që edhe pse nuk e kanë shpallur këtë formalisht, duhet të merren seriozisht, kjo përfshin Paul Ryan, Marco Rubio dhe Rand Paul. Nga ana tjetër, Bush është mes kandidatëve më të fortë Republikanë në sondazhet e fundit, nëse ai futet në garë, ai me siguri do të përfitojë prej organizimeve, njohjeve dhe marrëdhënieve të kultivuara më herët nga babai dhe vëllai i tij në tre dekadat e fundit. Bush dhe Klinton janë sipas standardeve të kohëve tona, shumë të kualifikuar për të qenë presidentë. Bush është një politikan i suksesshëm, ndërsa Klinton, edhe pse nuk ka fituar ndonjëherë në ndonjë garë zgjedhore, duket një kandidate e shkëlqyer për 2016-ës. Në kontekstin e sistemit kjo duket bizantine, jo fort e pastër dhe shtyrë prej parave të mëdha.
Edhe pse Klinton dhe Bush kanë dalë si garues të parë në mënyrë të ndershme. Të dy kanë përfituar prej njohjes së emrin dhe rrjetit të shkëlqyer të mbledhjes së fondeve dhe mbështetjes politike, por nga ana tjetër të dy kanë aftësitë e nevojshme dhe rezymenë e duhur për të qenë kandidatë seriozë. Rritja e shanseve për një përplasje të re Klinton-Bush nga ana tjetër reflekton një problem serioz të demokracisë sonë. Në ndonjë vend tjetër, gruaja e një ish-presidenti dhe vëllai e djali i një ish-presidenti që garojnë për postin do të ishte një rast i pastër i problemit strukturor dhe shenjë e korrupsionit të përhapur masivisht. Këto zgjedhje sidoqoftë nuk do të shihen si të tilla, sepse Hillary Klinton është e adhuruar prej shumë demokratëve, dhe Bush mund të bëhet i adhuruari i republikanëve nëse ata besojnë se ai mund të mposhtë Klintonin në garë. Sidoqoftë, nëse sheh nga afër se çfarë sjell një përballje e tillë për vendin, mund të mësosh edhe diçka për demokracinë tonë.
Një garë Klinton-Bush do të sjellë shpenzime të jashtëzakonshme në zgjedhjet për president. Edhe pse është e qartë që jo gjithkush për shkak të emrit mund të jetë një kandidat i denjë për president, pasja e një emri të famshëm është një prej atyre gjërave që duhen për të mbledhur mjaftueshëm para, veçanërisht në fillim të garës dhe për të qenë një kandidat serioz. Kjo përballje po ashtu do të nxjerrë në pah se në sa pak gjëra ndahen politikat në amerikanë.
Klinton dhe Bush të dy janë përfaqësues të rrymave kryesore të partive të tyre dhe ndajnë pikëpamje të ngjashme mbi politikën e jashtme dhe politikat ekonomike në një pikë që pakkush mund të bëjë dallimin. Një garë e tillë do të ketë pak debat për thelbin, sidomos në politikën e jashtme dhe çështjet e saj, dhe debati ekonomik mund të jetë më i ashpër, por nuk do të prekë strukturën bazë të ekonomisë amerikane. Një garë Klinton-Bush do të ishte e fortë, por në fund të saj do të fitojë establishmenti politik.