Gruan e kam të ndershme, por nuk ka aspak bukuri. Ka vite që nuk e kam prek me dorë, sepse nuk po më tërheqë…
Jam 40–vjeçar, i martuar. Më martuan familja. Pranova të jetoj me gruan që ma sollën në shtëpi. Dhe, me të i lindëm dy fëmijët që i kemi.
Gruan e kam të ndershme, punëtore, por nuk është e bukur. S’ka bukuri.
KA VITE QË NUK FLE ME GRUAN!
Andaj, ka vite që nuk fle me gruan,nuk kemi intimitet. Neveritem kur më ofrohet. Gjej ndonjë justifikim dhe kaloj të fle në dhomën e fëmijëve.
Kam kërkuar nga ajo të ndahemi, por ia nisë të qajë dhe çdo fjalë tonën e kalon te fëmijët, ndaj të cilëve më duhet të aktroj sikur e dua shumë nënën e tyre…
Sidoqoftë, para një viti u njoha me një vajzë nga Shqipëria, konkretisht nga Shëngjini, ku edhe kam shkuar shumë herë. Është shumë e bukur, e dashur. Krejt ndryshe nga gruaja ime.
Dhe, që nga njohja me të ndihesha sikur jetoja prapë, e jo si deri atëherë…
U bëra plotësisht njeri tjetër…
DUA TË DIVORCOHEM NGA GRUAJA, POR KAM FRIKË…
Tani dua të divorcohem dhe ta marrë grua vajzën që e dashuroj, por kam frikë. Kam frikë se si do të ndjehen fëmijët dhe familjarët, sepse e duan shumë gruan time, ani pse për mua nuk zgjon kureshtje. Pra, të gjithë e duan, e vetëm unë jo!
Por, edhe nga dashnorja nuk mund të ndahem, sepse jam dashuruar marrëzisht. Është femra më e mirë që kam takuar dhe e dua jashtëzakonisht shumë. Kemi dashuri të sinqertë, m’i lexon edhe mendimet, edhe lëvizjen e buzëve…
Andaj, dua të marrë një vendim dhe të vendosi njëherë e përgjithmonë për
të ardhmen time, sepse kështu jeta nuk po shkuaka dhe qenka jashtëzakonisht vështirë të jetosh me dikë që nuk e dashuron…
A ka kush t’më këshilloj se si të veproj, sepse edhe po të kesh miliona nuk po
vlejtkan kur nuk ke rehati shpirtërore?/Kosovarja