HAJDAR MALOKU-PLANEJA
Ushtarak, pedagog dhe atdhetar.
U lind në fshatin Planejë të Hasit më 1916. Vjen nga një familje e madhe dhe e përmendur Maloku-Planeja. Pas kryerjes së shkollës së mesme dërgohet në akademinë ushtarake në Romë të cilën e kryen me sukses dhe merr gradën toger i gjinisë ushtarake.
Një kohë shërben në Shqipëri si ushtarak, por nga viti 1941/42 kthehet në Kosovë dhe Qeveria shqiptare e cakton komandat të xhandarmerisë shqiptare në Gostivar. Hajdari si personalitet i shkolluar i bashkëngjitet organizatës “Besa Shqiptare”.
Në mes të muajit nëntor të vitit 1944, Hajdari e zhvesh uniformën dhe caktohet profesor i gjeografisë në “Gjimnazin Real Shtetnuer Shqiptar” në Prizren ku punoi vetëm një vit e gjysmë 1944/45 dhe 1945/46 deri në muajin shkurt të 1946-të, kur del në mal, tani jo më si komunist, por si njeri i PNDSH-së.
Atëherë ky ishte në shënjestër të partizanëve dhe komunistëve të Prizrenit e më gjerë. Në shkurt të vitit 1946 për pak arriti të shpëtojë nga duart e organeve të Sigurimit Shtetëror. Mirëpo, një ditë vere të vitit 1946 e vranë në pabesi në fshatin Gjonaj, nga njerëzit e shitur te okupatori serb.
“Pas likuidimit të tij pushteti serb dëshironte që atë dashuri të popullit ta shndërronte në urrejtje për birin atdhetar dhe njeriun e tri fakulteteve të asaj kohe e njohësin e shtatë gjuhëve të huaja. Kishin marrë vendim që kufomën e tij ta ekspozojnë në sheshin “Shatërvan” të Prizrenit, që njerëzit t’i detyronin ta përulin këtë figurë për së vdekuri, duke i detyruar ta pështynë kufomën e tij”, tregon ai. Ka shumë të atillë që nuk kanë dashur të pështyjnë në kufomën e tij dhe për këtë kanë hëngër burg.
Xhafer Kabashi, gazeta “Bujku”, 1 tetor 1996, Prishtinë, fq. 7
