Sahit F. Osmani
Vjen kënga e trimit prej kohës së luftës
Mbi atdhe fluturim me krahët e shqipes
“-E dhashë jetën për lirinë e ëndërruar
Trimërinë time atdheu më pat kërkuar”
E dëgjon zemër e përvuajtur e nënës
I ndizen sytë e shuar nën terrin e natës
“-Ku të mori plumbi o bir’ i nën?s
O zemër e njomë o zog i këngës!”
Qan nëna dhimbshëm dënes e vajton
Veshur në të zeza varrin i kërkon
Kënga e trimit prej kohës së luftës vjen
Me gjak të lirisë e ndezur në këngë
“-Unë nuk u luta për lirinë e atdheut
Por luftova me shenjën e Skënderbeut
Në çdo cep të atdheut kudo roje jam
Kush lufton për liri nuk vdes kurrë o nanë!”