Bota e huliganëve të futbollit është një botë e fshehtë – shpesh larg syrit të publikut dhe mediave kryesore.
Qasja brenda grupeve të të ashtuquajturave “ultras” është pothuajse e pamundur. Anëtarët nuk e zbulojnë kurrë identitetin e tyre dhe fytyrat nuk shfaqen kurrë. Është një kod që shtrihet në të gjithë botën e ultrasve.
Të lejosh një të huaj brenda për të fotografuar botën e tyre është një dukuri jashtëzakonisht e rrallë. Por, fotografi nga Bradford, John Bolloten, ishte në gjendje të fitonte besimin e një prej grupeve më famëkeqe në rajonin e Kaukazit, “Elita”, dhe ka botuar fotografitë e tij në një libër të ri: “Tbilisi Raw”.
Fotografitë unike bardh e zi janë tronditëse dhe shqetësuese – tregojnë përleshjet mes grupeve ultras si dhe jetën e tyre të fshehur.
“Isha në Tbilisi për disa ditë dhe kuptova se klubi më i mirë atje, Dinamo Tbilisi, kishte një grup fanatik ultras të quajtur ‘Elita’. Bëra kontakte me ta dhe pas disa bisedash, ata më ftuan t’i bashkohesha brenda sektorit të tyre në një ndeshje në shtëpi të nesërmen”, thotë John.
Kur John mbërriti në stadium, ai zbuloi se “Elita” kontrollonte një sektor të tërë të mbyllur, Sektorin 17, dhe asnjë i huaj, qoftë edhe tifozë të rregullt të Dinamo-s, nuk lejoheshin brenda.
Ajo që do të pasonte ishte një përvojë shqetësuese dhe tronditëse dhe John shpejt mësoi fuqinë që grupi i ekstremit të djathtë përdor në rajon.
“Pas vetëm disa minutash brenda vura re se ‘Elita’ po debatonte me dy ultras të ekstremit të djathtë rusë. Disa sekonda më vonë, rusët u rrahën brenda tribunës. E kuptova pse ‘Elita’ kishte një reputacion kaq të frikshëm në rajon dhe se një situatë mund të shpërthejë në çdo moment”, tregon Bolloten.
“Elita” u formua në vitin 2018 dhe u bë grupi kryesor ultras i Dinamo Tbilisi pas rënies së disa grupeve ultras para tyre.
Ata u krijuan shpejt si një forcë për t’u llogaritur dhe kishin marrë pjesë në luftime të organizuara kundër huliganëve rivalë, duke u përplasur me grupe nga gjigantët holandezë të Feyernoord, NK Maribor nga Sllovenia dhe tifozët izraelitë nga Beitar Jerusalem.
Rivalitetet e tyre kryesore janë me klubet ruse, edhe pse deri më sot nuk kanë pasur mundësi të takohen.
Urrejtja ndaj Rusisë është e dukshme në rrugët e Tbilisit, veçanërisht që kur filloi lufta në Ukrainë. Grafitet fyese mund të shihen në të gjithë qendrën e qytetit dhe jashtë në zonat përreth.
Gjeorgjia u bë e pavarur në vitin 1991 pas rënies së Bashkimit Sovjetik. Ajo kishte luftën e saj të brendshme civile dhe ishte kundër vetë Rusisë disa vite më parë.
Dy rajone gjeorgjiane, Osetia e Jugut dhe Abkhazia, janë tani jashtë kontrollit gjeorgjian dhe të panjohura nga shumica e komunitetit ndërkombëtar. Në pankartat e vetë “Elita”-s në ndeshje thuhet se këto rajone janë pjesë e Gjeorgjisë.
“Pjesa tjetër e ndeshjes kaloi pa incidente. Unë arrita të bëja shumë fotografi dhe kisha rënë dakord që më parë që të vendosja një vijë të zezë mbi fytyrat e anëtarëve për të mbrojtur identitetin e tyre”, vijon John.
Besimi dhe komunikimi është një pjesë masive e punës së John.
“E gjithë puna ime bazohet në besim dhe unë kurrë nuk e tradhtoj atë. Unë kam punuar në shumë projekte nëntokësore dhe besimi është gjithmonë në qendër për të qenë në gjendje të bëj dhe publikoj fotografi të tilla”, shprehet fotografi britanik.
“Kur ‘Elita’ më takoi, mendoj se ata thjesht patën atë ndjenjën se unë isha dikush që mund t’i besonin. Më thanë më pas se isha personi i parë që u ftova në sektorin e tyre”, thekson ai.
Ky besim u çimentua pas ndeshjes kur “Elita” ftoi John t’i bashkohej. Kur u largua nga kryeqyteti, “Elita” më pas zbuloi se do t’u zinin pritë rivalëve të tyre më të urryer nga Torpedo Kutaisi në një stadium të vogël në periferi të qytetit.
Rreth 30 ultras Torpedo u zunë në pritë nga 20 nga “Elita” në disa përleshje në rrugë. John fotografoi luftimet mes dy grupeve. Kur “Elita” u largua nga skena, John mundi të largohej pa u vënë re.
“Unë hipa në një autobus lokal për të më çuar në stacionin e metrosë dhe më pas mora një telefonatë nga një prej drejtuesve të ‘Elita’-s që më pyeti se ku isha. Thashë se po kthehesha në banesën time dhe se isha mirë”, kujton John.
Ishte kjo që fitoi plotësisht besimin e ultrasve. Ai u ftua të nesërmen për të bërë disa foto të tjera dhe më pas vendosi të kthehej disa muaj më vonë për të punuar në librin “Tbilisi Raw”, me bashkëpunimin e plotë të “Elita”-s.
“Pavarësisht reputacionit të tyre famëkeq, ‘Elita’ më dha akses të jashtëzakonshëm”, tha John. “Unë udhëtova me ta në lojëra, shkova në mbledhjet e tyre dhe gjithashtu kur ata bënin grafite në Tbilisi”.
Fotografitë që përbëjnë librin “Tbilisi Raw” shpesh janë tronditëse dhe shqetësuese. Por ato tregojnë një botë të fshehur që rrallë, për të mos thënë ndonjëherë, shihet nga njerëzit e zakonshëm.
“Puna ime dokumentuese ka të bëjë me krijimin e fotografive të ndershme dhe autentike që përshkruajnë me saktësi stilin e jetës së atyre që janë në margjinat e shoqërisë. Unë nuk kërkoj të magjeps, vetëm për të treguar realitetin që ekziston”, vijoi fotografi nga Bradford.
Që kur John u kthye në Britani, “Elita” ka vazhduar të bëjë kërdi në ndeshjet e futbollit në Gjeorgji. Incidente të dhunshme kanë ndodhur në ndeshje me një të tillë që është pasqyruar edhe në televizionin gjeorgjian. Kur “Elita” u kontaktua nga mediat vendase për koment, ata heshtën qëllimisht. Megjithatë, në libër ata i dhanë një intervistë tre faqesh John-it për origjinën, filozofinë e tyre dhe çfarë do të thotë për ta stili i jetesës huligan.
“Elita” deklaron se filozofia e tyre politike është e djathtë dhe nacionaliste gjeorgjiane. Ata pretendojnë se përfaqësojnë pikëpamjet e përbashkëta të popullit gjeorgjian për çështjet politike, veçanërisht në lidhje me fqinjin e tyre rus.
“Elita” thotë se ata jo vetëm që kërkojnë të jenë huliganët më famëkeq në Gjeorgji – por në të gjithë rajonin e Kaukazit. Albanian Post