Qysh në dekadat e socializmit jugosllav, Ulqini ishte qyteti bregdetare ku gjatë verës shtegtonte thuajse e tërë Kosova. Kosovarët këtu sillnin zhurmën, zakonet e veta si edhe këngëtarët e tyre të preferuar që u këndonin aq sa për të mbajtur gjallë kosovarinë “kreshnike” dhe për t’i mbushur xhepat me euro.
Por, Ulqini i sotëm me asgjë nuk i ngjan atij të dikurshmit që kryesisht kishte ngjyrat e vendbanimeve kosovare. Ulqini i kësaj vere ka më shumë boshnjak, polak, e të huaj të tjerë, kështu që shqiptarët nga Kosova e Maqedonia janë aq të rrallë sa e kalon ditën pa të përshëndetur ndonjë vendas apo i njohur…
Mbase nuk janë vetëm çmimet ato që i çuan kosovarët ta “dorëzojnë” Ulqinin. Ndonëse krahasuar me vendet turistike të Shqipërisë, Ulqini duket më i shtrenjtë arsyeja pse shqiptarët nuk vijnë në pushime në këtë vend duhet kërkuar edhe diku tjetër . Këtu një krevat shkon nga 5 euro deri në 15 euro për një natë. Varësisht në cili krahë u zë gjumi dhe ku doni të flini, diku në brendi të qytetit apo pranë Plazhës së Madhe.
Përpos shtretërve për fjetje, edhe ato të plazheve kanë çmime goxha të larta për xhepin e një kosovari – 5 deri në 10 euro. Kështu që rrezitja mund t’ju kushtoj po aq sa edhe fjetja e natës dhe pushuesit nga dita në ditë e kupton se në Plazhin e Madhë të Ulqinit ka mbetur i pa privatizuar vetëm ajri që thithë dhe deti ku lahet. Pra, zallin e kanë pushtuar privatistët që kanë vënë shenja kufizuese të stilit” ‘Ndalohet luajtja me top përpara çadrave”, “Mos u shtrini përpara çadrave”, apo edhe Mos u shtrini në dy krevate më shumë se dy persona….. Andaj nëse vini me çadrën tuja nën sqetull dhe me top për të lozur fëmijët e juaj, duhet të vendoseni diku “mbrapa” hapësirave ku çdo gjë paguhet. Dhe të mbeteni me shpresë se privatistëve të plazheve nuk u është kujtuar t’u venë shenjë atyre që përdorin çadrat me pagesë që të shohin mos ka ndonjë notues “ilegal” në hapësirën ujore që e kanë shënuar si të veten.
Ulqini i ditëve të para të korrikut është thuajse gjysmë i zbrazët. Për këtë “fajin” kryesor e ka koha jostabile si dhe muaji i Ramazanit. Por, sigurisht që “fajtorë” për këtë janë edhe çmimet e larta si dhe vendimi i kosovarëve që vendpushimin që ua kujton kohët e shkuara ta zëvendësojnë me të mirat që ua solli demokracia – të pushojnë në plazhet e mëmëdheut – Shqipërisë.
Të pandryshuara mbeten vetëm spotet komerciale që mund ti shohësh gjithandej nëpër televizione të ndryshme, aty ku propagandohet për shërbime cilësore dhe traditë të turizmit. Mirëpo, efekti i këtyre promovimeve jo reale të financuara nga kompani të ndryshme të udhëtimit është zbehur dukshëm. Pavarësisht se të gjitha këto spote komerciale janë në gjuhë shqipe, ato sivjet kanë hasur në veshin e shurdhër të kosovarëve..
Mungesa e turistëve i bënë të pakënaqur pronarët që japin me qira shtëpitë e tyre si dhe ata të restoranteve dhe objekteve tjera turistike. Thuajse të vetmit që nuk shprehin pakënaëqsi janë familjet rome që mirëmbajnë tualetet publike pranë plazheve. Mbase shkaku se turistët mund të sjellin me vete ushqim, çadra…., se ata mund të hanë më rrallë për të kursyer, por nuk mund assesi të venë nën kontroll përdorimin e këtyre objekteve kur ta kërkon trupi./almakos/